Porażka Izraela pod Aj
1 Jednakże Izraelici okazali się niewierni w sprawie klątwy, ponieważ Akan, syn Karmiego, syna Zabdiego, syna Zeracha z plemienia Judy wziął sobie coś z rzeczy obłożonych klątwą. Wówczas zapłonął gniew Pana przeciwko Izraelitom.
2 Jozue wysłał ludzi z Jerycha do Aj, które leżało koło Bet-Awen, na wschód od Betel, i polecił im: Idźcie i zbierzcie informacje o tej ziemi. Udali się więc ci ludzie i przeprowadzili zwiad w Aj, 3 a gdy powrócili do Jozuego, powiedzieli mu: Niech nie wyrusza cały lud, lecz niech wyruszą dwa lub trzy tysiące ludzi i zdobędą Aj. Nie trudź całego ludu, ponieważ tamtych jest niewielu.
4 Wyruszyło więc tam około trzech tysięcy mężczyzn z ludu, ale musieli uciekać przed mieszkańcami Aj. 5 Mieszkańcy Aj zabili trzydziestu sześciu z nich, a innych ścigali od bramy aż do Szebarim i pobili na stoku góry. Serce ludu omdlało i stało się jak woda.
6 Wówczas Jozue rozerwał swoje ubranie, padł twarzą na ziemię przed Arką Pana i leżał aż do wieczora wraz ze starszyzną Izraela, a swoje głowy posypali popiołem. 7 Jozue powiedział: Ach, Panie mój, Boże! Dlaczego przeprowadziłeś ten lud przez Jordan, żeby wydać nas w ręce Amorytów, aby nas zniszczyć? Obyśmy raczej pozostali po tamtej stronie Jordanu. 8 O, Panie mój! Co mam powiedzieć, skoro Izrael uciekł przed swoimi nieprzyjaciółmi? 9 Jeżeli usłyszą o tym Kananejczycy i wszyscy mieszkańcy tej ziemi, to otoczą nas i zetrą nasze imię z powierzchni ziemi. Cóż wtedy uczynisz dla swego wielkiego Imienia?
10 Pan powiedział do Jozuego: Wstań! Dlaczego leżysz twarzą do ziemi? 11 Izrael zgrzeszył, ponieważ naruszyli Moje przymierze, które im nadałem, gdyż wzięli z rzeczy obłożonych klątwą, ukradli i potajemnie schowali wśród swych rzeczy. 12 Dlatego Izraelici nie będą mogli oprzeć się nieprzyjaciołom i będą uciekać przed swoimi wrogami, ponieważ ściągnęli na siebie klątwę. Nie pozostanę więc dalej z wami, jeżeli nie wytępicie spośród siebie tego, co jest obłożone klątwą. 13 Powstań! Uświęć lud i poleć mu: Uświęćcie się na jutro, gdyż tak powiedział Pan, Bóg Izraela: Rzecz podlegająca klątwie jest wśród ciebie, Izraelu. Nie będziecie mogli oprzeć się swoim nieprzyjaciołom, dopóki nie usuniecie spośród siebie rzeczy podległej klątwie.
14 Jutro będziecie podchodzić według swoich szczepów. Ten szczep, który Pan wskaże losem, wystąpi według rodów, a ród, który Pan wskaże losem, wystąpi według rodzin, z rodziny zaś, którą wskaże Pan, wystąpią poszczególni mężczyźni. 15 Każdy, kto zostanie wskazany losem, że posiada rzeczy podlegające klątwie, zostanie spalony wraz ze wszystkim, co do niego należy, ponieważ naruszył przymierze Pana i dopuścił się haniebnego czynu w Izraelu.
Wskazanie winowajcy
16 Jozue wstał wcześnie rano i kazał wystąpić Izraelowi według szczepów i los padł na szczep Judy. 17 Następnie kazał wystąpić rodom Judy i los padł na ród Zeracha. Kazał więc wystąpić poszczególnym mężczyznom z rodu Zeracha i los padł na Zabdiego. 18 I kazał wystąpić mężczyznom z jego rodziny, i los padł na Akana, syna Karmiego, syna Zabdiego, syna Zeracha z plemienia Judy.
19 Wtedy Jozue powiedział do Akana: Synu mój! Oddaj chwałę Panu, Bogu Izraela i uczyń przed Nim wyznanie. Powiedz mi, coś zrobił, niczego nie ukrywaj przede mną. 20 Akan odpowiedział Jozuemu: Rzeczywiście, zgrzeszyłem wobec Pana, Boga Izraela. Tak uczyniłem: 21 Spostrzegłem wśród łupów piękny płaszcz z Szinearu, dwieście syklów srebra i sztabę złota o wadze pięćdziesięciu syklów. Zapragnąłem ich i je zabrałem. Są one ukryte w ziemi pośrodku mojego namiotu, a srebro pod nimi. 22 Wysłał więc Jozue posłańców, a oni pobiegli do namiotu, i rzeczywiście – te rzeczy były ukryte w jego namiocie, a srebro pod nimi. 23 Zabrali je z namiotu i przynieśli do Jozuego, do wszystkich Izraelitów i złożyli przed Panem.
Ukaranie Akana
24 Wtedy Jozue wziął Akana, syna Zeracha, srebro, płaszcz i sztabę złota oraz jego synów i córki, jego woły, osły i trzodę, jego namiot oraz wszystko, co do niego należało, i wraz z całym Izraelem, który z nim był, zaprowadził go do doliny Akor. 25 Następnie Jozue powiedział: Jak sprowadziłeś na nas nieszczęście, tak niech Pan dzisiaj sprowadzi nieszczęście na ciebie. I cały Izrael go ukamienował. Spalili ich w ogniu i obrzucili kamieniami. 26 Potem wznieśli nad nimi wielki stos kamieni, który istnieje aż do dnia dzisiejszego. Pan zaś uśmierzył żar swojego gniewu. Dlatego miejsce to aż po dzień dzisiejszy nazywa się doliną Akor.
Гріх Ахана та поразка в Аї
1 Але Ізраїльтяни вчинили гріх щодо заклятого. Оскільки Ахан, син Кармія, внук Завдія, нащадок Зераха з племені Юди, взяв дещо з заклятого. Тому на Ізраїльтян спалахнув Господній гнів.
2 Утой час Ісус послав з Єрихона в Ай, що неподалік Бет-Авена, – на схід від Бетеля, – розвідників з дорученням, сказавши: Йдіть і огляньте ту місцевість. Ті мужі пішли, й розвідали місто Ай.
3 Повернувшись до Ісуса, вони сказали йому: Немає потреби йти всьому народові (війську ), – достатньо двох або трьох тисяч мужів, – і вони завоюють Ай; для чого турбувати все військо, адже їх (мешканців ) небагато!
4 Тому відрядили туди (в Ай ) якихось три тисячі чоловіків (воїнів ), але вони побігли від мешканців Аю.
5 Більше того, мешканці Аю вбили тридцять шість Ізраїльських мужів і переслідували їх від брами міста по схилу гори аж до Шеваріма . Через це засмутились серця людей, і народ занепав духом .
6 Ісус роздер на собі одежу, впав долілиць перед Господнім Ковчегом і лежав до вечора. Посипавши порохом свої голови, те саме зробили також Ізраїльські старійшини.
7 Ісус у молитві говорив: О, Владико Господи! Невже Ти справді перевів цей народ через Йордан, щоб видати нас у руки аморейців, та знищити нас? Краще би ми позостались і жили з того боку Йордану.
8 О, Владико, що я маю сказати після того, як Ізраїль, обернувшись, утік від своїх ворогів?
9 Адже дізнаються про це ханаанці та всі мешканці цього краю, оточать нас і знищать навіть наше ім’я з землі. Як таке Ти можеш допустити заради Свого великого Імені?
10 Та Господь промовив до Ісуса: Встань! Чому ти лежиш долілиць?
11 Ізраїль згрішив, порушивши Мій Заповіт, який Я звелів їм дотримуватись. Вони взяли дещо з заклятого, – фактично вкрали й приховали, поклавши серед своїх речей.
12 Тому й не змогли Ізраїльтяни встояти перед своїми ворогами; вони повернулись спинами, втікаючи від своїх ворогів, тому що самі стали закляттям. Не залишатимусь надалі з вами, якщо не знищите з-поміж себе заклятого!
13 Тож устань, освяти народ і скажи: Освятіться на завтра, тому що так говорить Господь, Бог Ізраїлю: Серед вас, Ізраїлю , є закляте, тому ви не зможете встояти перед вашими ворогами, доки не усунете з-поміж себе заклятого.
14 Завтра вранці ви будете проходити за вашими племенами. Буде так: те плем’я, на яке вкаже Господь, проходитиме за своїми родами. Той рід, на який вкаже Господь, пройде за родинами. Родина ж, на яку вкаже Господь, пройде за своїми мужчинами.
15 Таким чином, хто буде впійманий на тому, що взяв із заклятого, хай буде спалений у вогні разом з усім, що належить йому, адже він порушив Господній Заповіт і зганьбив увесь Ізраїль!
16 Тож, уставши рано-вранці, Ісус почав проводити Ізраїль за його племенами, – було вказано на плем’я Юди.
17 Потім плем’я Юди почало проходити за своїми родами, – був вказаний рід Зераха. І коли проходив рід Зераха, було вказано на родину Завдія.
18 Тож провели родину Завдія за його чоловіками, і було вказано на Ахана, сина Кармія, внука Завдія, нащадка Зераха з племені Юди.
19 Тоді Ісус промовив до Ахана: Сину мій, віддай славу Господу, Ізраїлевому Богові, виявивши до Нього пошану! Признайся, прошу тебе, мені, що ти зробив, і нічого не приховуй від мене!
20 Відповідаючи Ісусові, Ахан сказав: Я й справді згрішив перед Господом, Богом Ізраїлю! Ось що я вчинив:
21 Серед здобичі я побачив гарний шінеарський плащ, двісті шеклів срібла та один золотий злиток у п’ятдесят шеклів вагою. Я дуже зажадав цього і взяв. Усе це заховане в землі в моєму наметі, а срібло – під ним внизу.
22 Тож Ісус направив посланців, які побігли до намету, й знайшли все закопане в його наметі, а під ним внизу – срібло.
23 Забрали заховане в наметі й принесли до Ісуса та до всіх Ізраїльтян, і поклали це перед Господом.
24 Ісус і весь Ізраїль з ним, взяли Ахана, сина Зераха, закляте срібло, плащ та золотий злиток, а також його синів і його дочок, його волів, його ослів та всіх його овець, його намет і все, що було в нього, й повиводили у долину Ахор.
25 І тоді промовив Ісус: Навіщо ти навів на нас таке лихо? Сьогодні Господь повертає на тебе цю біду! І весь Ізраїль почав побивати його камінням… Так само побили камінням тих, що були з ним, і спалили їх.
26 Вони накидали над ним велику купу каміння, яка там є і по сьогодні. І ущух Господній гнів та Його обурення. З того часу і дотепер те місце називається долиною Ахор.