Wyrocznia Jeremiasza przeciwko ucieczce do Egiptu
1 Wszyscy dowódcy wojsk, Jochanan, syn Kareacha, i Jezaniasz, syn Hoszajasza, wraz z całym ludem, od najmniejszego do największego, przyszli 2 i powiedzieli do proroka Jeremiasza: Niech dotrze – prosimy – nasza prośba do ciebie! Módl się za nami do Pana, twojego Boga, za tę całą resztę, gdyż z mnóstwa pozostało nas niewielu, jak to nas widzisz na własne oczy! 3 Niech Pan, twój Bóg, wskaże drogę, którą mamy iść, i powie, co mamy zrobić. 4 Prorok Jeremiasz odpowiedział im: Usłyszałem! Oto pomodlę się do Pana, waszego Boga, zgodnie z waszymi słowami. Każde słowo, jakim Pan wam odpowie, wam ogłoszę. Nie ukryję przed wami żadnego słowa. 5 Oni zaś odpowiedzieli Jeremiaszowi: Niech Pan będzie między nami świadkiem prawdziwym i wiernym, że postąpimy zgodnie z całym słowem, jakie Pan, twój Bóg prześle nam przez ciebie. 6 Czy będzie dobre, czy złe, to posłuchamy głosu Pana, naszego Boga, do którego cię wysyłamy, żeby się nam powodziło, gdy posłuchamy głosu Pana, naszego Boga.
7 Po upływie dziesięciu dni słowo Pana doszło Jeremiasza. 8 Wezwał więc Jochanana, syna Kareacha, i wszystkich dowódców wojsk, którzy byli z nim, oraz cały lud, od najmniejszego do największego. 9 Następnie powiedział im: Tak mówi Pan, Bóg Izraela, do którego mnie wysłaliście, abym przedłożył waszą prośbę przed Jego obliczem: 10 Jeśli na stałe pozostaniecie w tym kraju, to odbuduję was, a nie zburzę, zasadzę was, a nie wyrwę, gdyż żałuję nieszczęścia, które na was sprowadziłem. 11 Nie bójcie się króla Babilonu, którego tak się boicie, nie bójcie się go – wyrocznia Pana – bo Ja jestem z wami, aby was wybawić i aby was wyrwać z jego ręki. 12 Okażę wam miłosierdzie, tak że on zmiłuje się nad wami i pozwoli wam powrócić do waszej ziemi. 13 Jednak jeśli powiecie, nie słuchając głosu Pana, waszego Boga: Nie będziemy mieszkać w tym kraju, 14 lecz pójdziemy do ziemi egipskiej, gdzie nie będziemy widzieć wojny ani nie będziemy słyszeć odgłosu trąby, ani nie będziemy łaknąć chleba, i tam zamieszkamy, 15 to teraz posłuchajcie słowa Pana, reszto z Judy! Tak bowiem mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: Jeśli naprawdę zwrócicie swoje twarze, by pójść do Egiptu, i udacie się, by tam zamieszkać, 16 to dosięgnie was tam, w ziemi egipskiej, miecz, którego się boicie, a głód, którego się obawiacie, podąży za wami do Egiptu. I tam poumieracie. 17 Wszyscy ludzie, którzy zwrócą swoje twarze, by pójść do Egiptu, żeby tam zamieszkać, zginą od miecza, głodu i zarazy. Nie pozostanie po nich nikt, kto by ocalał ani uszedł przed nieszczęściem, jakie Ja na nich sprowadzę.
18 Tak bowiem mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: Jak wylał się Mój gniew i oburzenie na mieszkańców Jerozolimy, tak będzie wylane Moje oburzenie na was, gdy udacie się do Egiptu. Staniecie się przekleństwem, przedmiotem zgrozy, złorzeczenia i hańby. Nie zobaczycie już więcej tego miejsca. 19 Pan powiedział do was, reszto z Judy: Nie udawajcie się do Egiptu! Dobrze zapamiętajcie, że ostrzegłem was dzisiaj. 20 Zwodziliście bowiem samych siebie, gdy wysłaliście mnie do Pana, waszego Boga, mówiąc: Módl się za nami do Pana, naszego Boga, i zgodnie ze wszystkim, co powie Pan, nasz Bóg, oznajmij nam, a my tak postąpimy. 21 Oznajmiłem wam dzisiaj, ale nie posłuchaliście głosu Pana, waszego Boga, w tym wszystkim, z czym wysłał Mnie do was. 22 Teraz zaś dobrze wiedzcie, że zginiecie od miecza, głodu i zarazy w miejscu, do którego pragniecie się udać, by tam przebywać.
Не йдіть до Єгипту!
1 Після цього всі провідники військових підрозділів та Йоханан, син Кареаха, і Єзанія, син Гошаї, разом з усім народом, – від малого до великого, – прийшли
2 до пророка Єремії і сказали: Нехай наше благання дійде до тебе! Помолись щодо нас до Господа твого Бога, за всіх цих нечисленних, котрі залишились, адже, як сам бачиш, з великої кількості нас залишилось дуже мало.
3 Нехай же Господь, твій Бог, вкаже, якою дорогою нам іти, та порадить, що маємо робити.
4 І пророк Єремія їм відповів: Я вас зрозумів! Ось я помолюсь до Господа, вашого Бога, як ви бажаєте, й кожне слово, яке скаже Господь, я сповіщу вам, – не приховаю від вас нічого.
5 І сказали вони Єремії: Нехай Сам Господь буде супроти нас праведним і справедливим Свідком, якщо не учинимо у відповідності з кожним словом, з яким пошле тебе до нас Господь, твій Бог.
6 Буде це добре, чи зле, ми послухаємось голосу Господа, нашого Бога, до Якого ми тебе посилаємо. Вважаємо, що нам буде добре, коли ми будемо слухати голосу Господа, нашого Бога.
7 Через десять днів було Господнє слово до Єремії.
8 І він покликав Йоханана, сина Кареаха, всіх військових провідників, що були з ним, та весь народ, – від малого до великого,
9 і сказав їм: Так говорить Господь, Бог Ізраїлів, до Якого ви мене посилали:
10 Якщо, повернувшись, ви оселитесь у цьому краї, то відбудую вас і не руйнуватиму, – насаджу вас і не вириватиму. Адже Мені шкода вас через те зло, на яке Я вас наразив.
11 Не жахайтеся вавилонського царя, якого ви так боїтеся! Не лякайтесь його, – говорить Господь, – тому що Я з вами, щоб визволяти вас та оберігати вас від його рук.
12 Я виявлю до вас милосердя і сприятиму тому, щоб він (Навуходоносор ) помилував вас і повернув вас на ваші земельні наділи.
13 Але якщо ви все ж скажете: Ми не оселимось у цьому краю, то виявите непослух до голосу Господа, вашого Бога,
14 говорячи: Ні, ми таки підемо в єгипетський край, щоб не бачити війни й не чути звуків військової труби, – там ми не будемо голодувати через нестачу хліба й там замешкаєм, –
15 то в такому разі послухайте Господнє слово, Юдин залишку – те, що говорить Господь Саваот, Бог Ізраїлю: Якщо ви все-таки скеруєте свої обличчя, щоб йти в Єгипет і там оселитесь,
16 то меч, якого ви так боїтеся, наздожене вас там, у Єгипті. Так само й голод, якого ви лякаєтесь, переслідуватиме вас там, у Єгипті, де ви й помрете.
17 Адже всі люди, які направили свій погляд у бік Єгипту, щоб там замешкати, помруть від меча, від голоду й від моровиці, – не залишиться з-посеред них жодного вцілілого, ані того, хто врятувався би від лиха, яке Я на них наведу.
18 Бо так говорить Господь Саваот, Бог Ізраїлю: Так само, як Мій гнів і Моє обурення вилились на мешканців Єрусалима, так виллється Мій гнів на вас, коли ви підете до Єгипту, – ви станете прокляттям, об’єктом знущань та глузувань і вже ніколи не побачите цього краю.
19 Отак Господь сказав вам, Юдин залишку: Не йдіть до Єгипту! Добре запам’ятайте все, в чому сьогодні застерігаю вас!
20 Дивіться, щоб ви самі себе не обманули, порушуючи свою обіцянку . Адже ви самі послали мене до Господа, вашого Бога, з проханням: Помолися щодо нас до Господа, нашого Бога, – а ми учинимо у відповідності з усім, що лише скаже тобі Господь, наш Бог.
21 Тож сьогодні я вам сказав усе, але якщо ви не послухаєтесь голосу Господа, вашого Бога, в усьому з чим Він послав мене до вас,
22 то нині ви добре запам’ятайте: ви загинете від меча, голоду й моровиці в тому місці, куди ви хочете йти, аби там замешкати.