NIEWŁAŚCIWE UPODOBANIA, WIARA I CZYNY
Ostrzeżenie przed podziałami
1 Bracia moi, nie kierujcie się pozorami zewnętrznymi, wierząc w naszego Pana chwały, Jezusa Chrystusa. 2 Jeśli bowiem na wasze zgromadzenie przyjdzie człowiek, noszący złoty pierścień i lśniącą szatę, i przyjdzie też ktoś biedny, w nędznej szacie, 3 a wy spojrzycie na tego, który ma lśniącą szatę, i powiecie: Usiądź tutaj, wygodnie, do biednego zaś powiecie: Ty stań tam, lub: Usiądź przy moich nogach, 4 to czy nie czynicie różnic między sobą i nie stajecie się przewrotnymi sędziami?
5 Posłuchajcie, moi kochani bracia! Czy Bóg nie wybrał biednych w oczach tego świata na bogatych w wierze i na dziedziców Królestwa obiecanego tym, którzy Go miłują? 6 Wy natomiast zlekceważyliście biednego. Czy to nie bogaci gnębią was i pozywają do sądów? 7 Czy nie oni bluźnią zaszczytnemu Imieniu, które nad wami zostało przywołane? 8 Jeśli jednak zgodnie z Pismem wypełniacie królewskie Prawo: Będziesz miłował swojego bliźniego jak siebie samego , dobrze postępujecie. 9 Jeżeli natomiast kierujecie się pozorami zewnętrznymi, to popełniacie grzech i w świetle Prawa jesteście winni. 10 Kto bowiem wypełniałby całe Prawo, a przekroczyłby choćby jedno przykazanie, ten nie wypełnia Prawa. 11 Ten przecież, który powiedział: Nie cudzołóż , powiedział także: Nie zabijaj . Jeżeli więc nie cudzołożysz, a zabijasz, jesteś winny wobec Prawa. 12 Tak mówcie i tak czyńcie, jak mielibyście być sądzeni przez prawo wolności. 13 Sąd bowiem bez miłosierdzia będzie nad tym, który postępuje bez miłosierdzia. Miłosierdzie odnosi triumf nad sądem.
Wiara i uczynki
14 Jaki z tego pożytek, moi bracia, jeśli ktoś mówiłby, że wierzy, a nie spełniałby uczynków? Czy sama wiara może go zbawić? 15 Jeśli jakiś brat lub siostra nie mieliby się w co ubrać i brakowałoby im codziennego pożywienia, 16 a ktoś z was powiedziałby: Idźcie w pokoju, ogrzejcie się i najedzcie, a nie dalibyście im tego, co potrzebne dla ciała, jaka z tego korzyść? 17 Tak i wiara, jeśli nie jest potwierdzona uczynkami, jest martwa sama w sobie.
18 Lecz powie ktoś: Ty wierzysz, a ja spełniam uczynki. Pokaż mi swoją wiarę bez uczynków, a ja ci pokażę wiarę z moich uczynków. 19 Ty wierzysz, że jest jeden Bóg? Dobrze czynisz, ale i demony wierzą, i drżą. 20 Chcesz zaś się przekonać, próżny człowieku, że wiara bez uczynków jest bezużyteczna? 21 Czy Abraham, nasz ojciec, nie został usprawiedliwiony z powodu swoich uczynków, gdy złożył Izaaka, swojego syna, na ołtarzu? 22 Widzisz, że wiara współdziałała z jego uczynkami i dzięki uczynkom stała się doskonała. 23 W ten sposób wypełniło się Pismo, które mówi: Abraham uwierzył Bogu i zostało mu to policzone jako sprawiedliwość , i został nazwany przyjacielem Boga. 24 Widzicie, że człowiek zostaje usprawiedliwiony dzięki uczynkom, a nie wyłącznie dzięki wierze. 25 Podobnie i nierządnica Rachab, czy nie dzięki uczynkom została usprawiedliwiona, gdy przyjęła wysłanników i odesłała ich inną drogą? 26 Jak bowiem ciało bez ducha jest martwe, tak też wiara bez uczynków jest martwa.
Не зважайте на особу
1 Брати мої, не зважайте на особу, майте віру в нашого Господа слави – Ісуса Христа!
2 Адже коли до вашого зібрання ввійде чоловік із золотим перснем, у блискучих шатах, та ввійде бідний у вбогому одязі,
3 а ви поглянете на того, хто в шатах блискучих, і скажете: Ти сядь отут зручно, а бідному скажете: Ти стань отам або сядь тут на моєму підніжку, –
4 то хіба не вчинили ви поділ між собою, хіба не стали суддями з лихими задумами?
5 Слухайте, любі брати мої: хіба не обрав Бог бідних світу як багатих вірою і спадкоємців Царства, яке пообіцяв тим, хто любить Його?
6 А ви зневажили бідного. Хіба не багаті гнітять вас, і хіба не вони тягнуть вас на суди?
7 Хіба не вони ганьблять добре ім’я, яким вас названо?
Закон, суд і милосердя
8 Отже, коли ви виконуєте царський закон згідно з написаним: Люби свого ближнього, як самого себе, – добре робите.
9 Коли ж зважаєте на особу, то чините гріх: Закон звинувачує вас як порушників.
10 Адже хто весь Закон виконує, а згрішить в одному, той став винним у всьому,
11 бо Хто сказав: Не чини перелюбу, – Той і сказав: Не вбивай! Коли ж не чиниш перелюбу, а вбиваєш, ти став порушником Закону.
12 Так говоріть і так робіть, як ті, хто має бути суджений Законом свободи.
13 Тому що суд без милосердя на того, хто не чинив милосердя. Милосердя ставиться вище суду.
Віра без добрих діл – мертва
14 Яка користь, брати мої, коли хтось каже, що віру має, а діл не має? Чи віра може його спасти?
15 Коли брат або сестра будуть голі й позбавлені щоденної їжі,
16 а хтось із вас їм скаже: Ідіть з миром, грійтеся та їжте, але не дасть їм потрібного для тіла, яка з цього користь?
17 Так і віра, коли не має діл, сама по собі є мертвою.
18 Але хтось скаже: Ти маєш віру, а я маю діла; покажи мені свою віру без діл, а я покажу тобі [свою] віру зі своїх діл.
19 Чи віриш ти, що один Бог? Добре робиш! Але й біси вірять і тремтять.
20 О, марна людино! Чи ж не хочеш зрозуміти, що віра без діл не дає плоду?
21 Наш батько Авраам хіба не з діл оправдався, коли приніс свого сина Ісаака на жертовник?
22 Хіба не бачиш, що віра діяла разом з його ділами, і віра стала досконалою через діла?
23 І здійснилося Писання, що каже: Повірив Авраам Богові, і це зараховано йому за праведність, і був названий Божим другом!
24 Хіба не бачите, що людина оправдується ділами, а не самою вірою.
25 Так само й блудниця Рахав хіба не з діл оправдалася, прийнявши розвідників і вивівши їх іншою дорогою?
26 Адже як тіло без духа мертве, так і віра без діл – мертва.