Pieśń o winnicy
1 Zaśpiewam mojemu Ukochanemu
pieśń o Jego miłości do Jego winnicy:
Mój Ukochany miał winnicę
na urodzajnym wzgórzu.
2 Okopał ją, oczyścił z kamieni
i zasadził w niej szlachetną winorośl.
Pośrodku wybudował wieżę,
a także wykuł tłocznię.
Oczekiwał, że wyda winogrona,
a wydała cierpkie owoce.
3 Teraz, mieszkańcy Jerozolimy
i ludzie z Judy,
rozsądźcie pomiędzy Mną
a Moją winnicą.
4 Co jeszcze można było uczynić dla Mojej winnicy,
a czego nie uczyniłem?
Dlaczego, gdy oczekiwałem, że wyda winogrona,
wydała cierpkie owoce?
5 Teraz więc zapoznam was z tym,
co uczynię Mojej winnicy:
Usunę jej ogrodzenie, aby została spalona,
zburzę jej mur, aby była podeptana.
6 Uczynię z niej ruinę:
nie będzie przycinana ani przekopywana,
zarośnie cierniem i ostem,
chmurom rozkażę,
aby nie spuszczały na nią deszczu.
7 Winnicą bowiem Pana Zastępów jest dom Izraela,
ludzie z Judy – Jego umiłowanym szczepem.
Oczekiwał od nich prawości, a oto bezprawie,
sprawiedliwości, a oto jęk udręki.
Przewrotność ludu
8 Biada tym, którzy przyłączają dom do domu,
łączą pole z polem
– aż zabraknie miejsca dla innych
i zamieszkacie sami pośrodku kraju.
9 Powiedział do mnie Pan Zastępów:
Z pewnością liczne domy staną się ruiną,
wielkie i piękne, lecz bez mieszkańców.
10 Ponieważ dziesięć morgów winnicy wyda jeden bat,
a chomer ziarna przyniesie efę.
11 Biada tym, którzy wstają o poranku
i szukają sycery,
przesiadują do późna w nocy,
bo wino ich rozgrzewa.
12 Cytra i harfa, bębny i flety,
i wino na ich ucztach,
a nie zwracają uwagi na to, co czyni Pan,
i dzieła Jego rąk nie dostrzegają.
13 Dlatego mój lud pójdzie w niewolę,
z powodu braku wiedzy,
jego dostojnicy umrą z głodu,
jego rzesze uschną z pragnienia.
14 Dlatego Szeol poszerzy swe gardło,
bez miary otworzy paszczę,
aby zstąpili do niej dostojnicy i rzesze,
hałaśliwe tłumy i ci, którzy się w niej cieszą.
15 Śmiertelnik zostanie poniżony, upokorzony człowiek,
spuszczone będą oczy wyniosłych.
16 Pan Zastępów zaś będzie wywyższony na sądzie,
Bóg ukaże swoją świętość dzięki swej sprawiedliwości.
17 Baranki będą się paść jak na swym pastwisku,
tłuste koziołki znajdą żer w ruinach.
18 Biada tym, którzy sznurami nieprawości przyciągają winę
i grzech jakby uprzężą powozu.
19 Tym, którzy mówią: Niech się pospieszy
i ukaże swoje dzieło,
abyśmy je zobaczyli.
Niech się przybliży i spełni
postanowienie Świętego Izraela, abyśmy je poznali.
20 Biada tym, którzy nazywają zło dobrem,
a dobro złem,
którzy przedstawiają ciemność jako światło,
a światło jako ciemność,
którzy przedstawiają gorycz jako słodycz,
a słodycz jako gorycz.
21 Biada tym, którzy są mądrzy we własnych oczach,
i tym, którzy są roztropni wobec samych siebie.
22 Biada bohaterom w piciu wina
i ludziom mężnym w mieszaniu sycery,
23 tym, którzy usprawiedliwiają przestępcę za podarunek,
a odmawiają prawa sprawiedliwemu.
24 Dlatego jak język ognia pożera słomę,
i jak płomień trawi siano,
tak ich korzeń będzie jak zgnilizna,
a ich kwiat uleci jak pył,
bo pogardzili Prawem Pana Zastępów,
zlekceważyli słowo Świętego Izraela.
Gniew Boży
25 Dlatego zapłonął gniew Pana przeciw Jego ludowi,
wyciągnął rękę przeciw niemu i zadał mu cios.
Zadrżały góry, a trupy były
jak nawóz pośrodku ulic.
Po tym wszystkim nie odwrócił się Jego gniew,
a Jego ręka nadal pozostaje wyciągnięta.
26 Podniesie chorągiew na znak dla dalekiego ludu,
zagwiżdże na niego z końca ziemi,
a ten bardzo szybko przybędzie.
27 Nie ma u niego nikogo zmęczonego, nikt się nie potyka,
nie drzemie ani nie zasypia,
nie odpina pasa od bioder,
ani nie ma rozerwanego rzemyka u sandałów.
28 Jego strzały są wyostrzone,
wszystkie łuki napięte,
kopyta jego koni są jak kamienie,
koła rydwanów jak wichura.
29 Jego ryk przypomina lwa,
ryczy jak młode lwiątka.
Wydaje pomruk i chwyta zdobycz,
uprowadza i nikt mu jej nie wyrwie.
30 Zaryczy nad nią w tym dniu,
jakby huczało morze.
A gdy spojrzy na ziemię, oto złowroga ciemność,
światło się zaćmi w chmurach.
Пісня про виноградник
1 Заспіваю моєму Улюбленому пісню мого Улюбленого про Його виноградник. В мого Улюбленого був виноградник у родючому місці на схилі гори.
2 Він перекопав його, очистив його від каміння і засадив його добірною виноградною лозою, – побудував посеред нього башту і викопав у ньому чавило . Він очікував, що лоза родитиме хороші грона винограду, а вона вродила дикі ягоди.
3 Тепер же ви, мешканці Єрусалима і мужі Юди, розсудіть між Мною і між Моїм виноградником.
4 Що ще Я мав би зробити для Мого виноградника, чого Я для нього не зробив? Чому ж, коли Я чекав, що він принесе добрий виноград, а він вродив дикі ягоди?
5 Отже, тепер Я сповіщу вам, що зроблю з Моїм виноградником. Заберу його огорожу, і нехай його нищать, – зруйную його стіну, і його топтатимуть, –
6 залишу його на спустошення. Його не будуть ні обрізувати, ні обкопувати, і він заросте терниною і будяками. А ще Я накажу хмарам, щоб не зрошували його дощем.
7 Виноградник Господа Саваота – це рід Ізраїля, і нащадки Юди – Його улюблені саджанці. Він сподівався правосуддя, – а тут кровопролиття, справедливості, – а ось голосіння.
Шестиразове «Горе»
8 Горе тим, що прилучають дім до дому, приєднують поле до поля, так що іншим немає місця, – так ніби ви одні поселені на землі.
9 До мого слуху долинув голос Господа Саваота: Через те багато будинків опустіють, – великі гарні оселі залишаться без мешканців.
10 Бо десять акрів виноградника даватиме лише один бат, а хомер посіяного вродить тільки ефу .
11 Горе тим, котрі з самого ранку шукають п’янких напоїв, і до пізнього вечора розпалюються вином!
12 На їхніх бенкетах є арфа, цитра, тимпан, сопілка і, звичайно ж, вино, тоді як на Господні діяння не вважають, і про діла Його рук не думають.
13 Тому Мій народ піде в полон несподівано, – його можновладці голодуватимуть, а чимало його громадян умліватимуть від спраги.
14 Тому шеол вже розширився і понад міру відкрив свою пащу, – туди зійде його (народу ) велич, безліч його багатств, його галас і все, що їх веселить.
15 Так буде впокорена людина, буде принижений чоловік, і опустяться очі гордих.
16 А Господь Саваот буде піднесений через суд, – Святий Бог виявить Свою святість у справедливості.
17 І будуть пастися вівці в місті , як на своєму пасовиську, а чужинці їстимуть залишене після спустошення багатих.
18 Горе тим, котрі тягнуть за собою гріхи, наче шнурами марноти, і беззаконня – наче мотузками від воза.
19 і при цьому, іронізуючи, кажуть: Нехай поспішить, пришвидшить Своє діло, аби ми Його побачили; нехай наблизиться Святий Ізраїлів зі Своїм задумом, щоб ми Його пізнали!
20 Горе тим, котрі зло величають добром, а добро – злом; котрі темряву вважають світлом, а світло – темрявою; котрі гірке називають солодким, а солодке – гірким.
21 Горе тим, хто мудрий у власних очах і розумний перед самим собою.
22 Горе тим, котрі хоробрі пити вино, й могутні у виготовленні міцних напоїв;
23 котрі за хабарі виправдовують винуватого, а невинному відмовляють у справедливості.
24 Тому, як вогонь пожирає солому, і полум’я нищить стерню, так зітліє, наче порох, навіть їхній корінь, а їхній цвіт розвіється, як курява. Адже вони відкинули Закон Господа Саваота і знехтували словом Святого Ізраїлевого.
25 Через те запалав Господь гнівом на Свій народ. Він простягнув проти нього Свою руку й вдарив його так, що затремтіли гори, а їхні трупи лежали, наче гній, на вулицях. І при всьому цьому Його гнів не припиниться, а Його рука залишиться простягнутою.
26 Тож Він підніме стяг у напрямку далекого народу, – покличе його посвистом від країв землі, – і той легко та швидко прибуде.
27 Немає з-посеред нього жодного втомленого, ні того хто спотикався б, – ніхто не задрімає і не засне. Не ослабиться пояс на його крижах, і ремінці його взуття не порвуться.
28 Його стріли нагострені, і всі його луки натягнуті; копита його коней немов кремінь, а його колеса – наче вихор.
29 Його ричання, ніби лев’яче, – він ричить, як левчук. З риком, він хапає здобич, несе її, і немає того, хто міг би врятувати!
30 Того дня він ричатиме над нею (здобиччю ), наче ревіння моря, – куди лишень глянеш на землю, скрізь непроглядна темрява, – навіть світло померкло в темних хмарах.