Spustoszenie Jerozolimy i Judy
1 Tak, oto Pan, Pan Zastępów,
usuwa z Jerozolimy i z Judy
swoje wsparcie i podporę:
cały zapas chleba
i zapas wody,
2 bohatera i walecznego wojownika,
sędziego i proroka, wróżbitę i starca,
3 pięćdziesiątnika i dostojnika,
doradcę i biegłego w magii, oraz tego, który zna zaklęcia.
4 Chłopców ustanowię książętami,
lekkomyślni będą nimi rządzić.
5 Wśród ludu będzie gnębił jeden drugiego,
a bliźni bliźniego,
chłopiec wystąpi przeciw starcowi,
prostak przeciw szanowanemu.
6 Ktoś bowiem pochwyci swego brata
w domu swojego ojca i powie:
Ty posiadasz płaszcz, bądź więc naszym wodzem,
ta ruina niech będzie pod twoją władzą.
7 On zaś powstanie w tym dniu i odpowie:
Nie jestem lekarzem!
W moim domu nie ma chleba ani płaszcza,
nie czyńcie mnie przywódcą ludu!
8 Oto Jerozolima się chwieje
a Juda upada,
bo ich mowa i czyny są przeciw Panu
– buntują się przeciw Jego chwale.
9 Stronniczość wypisana na ich twarzach świadczy przeciw nim,
jak Sodoma ogłaszają swój grzech, nie ukrywają go.
Biada im,
gdyż przygotowują sobie nieszczęście.
10 Mówcie sprawiedliwemu, jaki jest dobry,
bo będzie spożywał owoc swoich czynów.
11 Biada niegodziwemu, bo otrzyma zło
jako zapłatę za dzieła swoich rąk.
12 Ludu Mój! Chłopcy – jego tyranami,
a kobiety nim rządzą.
Ludu Mój, twoi przywódcy cię zwodzą
i niszczą drogę, którą podążasz.
Pan sądzi przywódców ludu
13 Pan powstał, aby rozpocząć rozprawę,
stoi, aby osądzić swój lud.
14 Pan przychodzi z wyrokiem
przeciwko starszym swego ludu i jego książętom:
To wy zniszczyliście winnicę,
to, co zostało zrabowane ubogim, jest w waszych domach.
15 Dlaczego depczecie Mój lud
i uciskacie ubogich?
– wyrocznia Pana, Boga Zastępów.
Przeciwko córkom Syjonu
16 Pan mówi:
Ponieważ córki Syjonu się wywyższają
i chodzą z wyciągniętą szyją,
uwodzą oczyma,
przechadzają się, kołysząc biodrami,
i pobrzękują bransoletkami u stóp,
17 więc PAN sprawi, że będą łyse głowy córek Syjonu
i Pan obnaży ich czoło.
18 W tym dniu Pan usunie ozdoby:
klamry, słoneczka i półksiężyce,
19 kolczyki, bransolety i welony,
20 ozdoby z głów, łańcuszki z nóg,
ozdobne wstęgi, naczynia z wonnościami i amulety,
21 pierścionki i kolczyki z nosa,
22 cenne suknie, płaszcze, szale i torebki,
23 lusterka, tuniki, zawoje i okrycia.
24 Zamiast wonności będzie zgnilizna,
zamiast paska – sznur,
zamiast ułożonych loków – łysina,
zamiast ozdobnej szaty – przepasanie worem,
zamiast piękna – hańba.
Wdowy jerozolimskie
25 Twoi mężczyźni poginą od miecza,
twoi wojownicy w walce.
26 Jej bramy będą jęczeć i okryją się żałobą,
spustoszona usiądzie na ziemi.
Суд на Єрусалимом та Юдою
1 Бо ось Владика, Господь Саваот, забере в Єрусалима і в Юди підпору і палицю, – усяку допомогу у хлібі і всяку допомогу у воді;
2 хороброго лицаря та воїна, суддю і пророка, прозорливця і старійшину;
3 начальника півсотні й поважного радника, мудрого митця і вправного в слові.
4 Поставлю підлітків за начальників над ними, і діти керуватимуть ними.
5 У суспільстві люди будуть пригноблювати один одного, – кожний свого ближнього. Юнак повстане на старійшину, нікчемний – на шляхетного.
6 Тоді людина хапатиме за полу свого брата в родині свого батька, говорячи : В тебе є одяг, – будь нашим правителем, а ці руїни нехай будуть під твоїм управлінням!
7 Але він того дня відповість: Не можу я гоїти рани, бо в моєму домі немає ні хліба, ні одягу. Не робіть мене правителем народу!
8 Адже Єрусалим хитається, і Юда падає, тому що їхня мова і їхні вчинки проти Господа, аби зневажати повний слави Його погляд.
9 Вираз їхніх облич свідчить проти них, і про свої гріхи розповідають відверто, не соромлячись, як содомляни. Горе їхнім душам, оскільки самі на себе накликали зло.
10 Скажіть праведному, що йому добре, бо він споживатиме плоди своїх учинків!
11 А беззаконнику горе, бо він отримає відплату за ділами своїх рук.
12 Хоч це народ Мій, але знущаються над ним діти, й жінки владарюють над ним! Народе Мій! Твої правителі – облудники, котрі викривили дорогу, якою маєш ти ходити!
13 Господь встав до суду, піднявся, щоб судити народи.
14 Господь розпочинає судову справу зі старійшинами свого народу і з його володарями: Це ви знищили виноградник й у ваших домах награбоване в бідних!
15 Чому ви пригноблюєте Мій народ і маєте за ніщо людей бідних? – питання Владики, Господа Саваота.
16 Ось що Господь говорить: Через те, що дочки Сіону загордились і ходять, витягнувши шию й підморгуючи очима, – ступають дрібними кроками, брязкаючи ланцюжками на своїх ногах,
17 тому Господь вкриє пархами голову сіонських дочок, – Господь відкриє їхню наготу.
18 Того дня Господь познімає гарні ланцюжки на ногах, прикраси на чолі й намиста;
19 сережки, браслети й опахала;
20 віночки на голові й прикраси на ногах, пояси, пляшечки з пахощами й амулети;
21 персні й кільця для носа,
22 вишуканий убір, пов’язки, хусточки і торбинки;
23 дзеркальця, блузочки, завої і накидки.
24 І буде, замість приємних пахощів, – сморід, а замість пояса – шнурок, замість мистецьки укладеного на голові волосся – лисина, замість оздобленого вбрання – тісно облягаюча мішковина, і замість краси – ганебне тавро.
25 Твої чоловіки поляжуть від меча, і твої лицарі – в бою.
26 Плач і ридання лунатимуть у її (сіонської дочки ) брамах, і спустошена вона, сидітиме на землі.