Przymierze Boga z Noem
1 Bóg pobłogosławił Noego i jego synów i powiedział im: Bądźcie płodni, rozmnażajcie się i napełniajcie ziemię. 2 Niech odczuwają lęk i strach przed wami wszystkie zwierzęta na ziemi i wszelkie ptactwo podniebne, wszystko, co pełza po ziemi i wszystkie ryby morskie. One zostały oddane w wasze ręce. 3 Wszystko, co się porusza i żyje, będzie dla was pokarmem, podobnie jak zielone rośliny. To wszystko wam daję. 4 Ale nie będziecie jedli mięsa, w którym jest jego życie, to znaczy krew. 5 Upomnę się też o waszą krew przez wzgląd na wasze życie, upomnę się z pewnością u każdego zwierzęcia, u każdego człowieka, upomnę się o życie człowieka u jego brata. 6 Kto przelewa krew człowieka, tego krew będzie przelana przez człowieka, bo Bóg uczynił człowieka na swój obraz. 7 A wy bądźcie płodni i się rozmnażajcie. Niech dzięki wam zaludni się ziemia, i ją zapełniajcie.
8 Potem Bóg oświadczył Noemu i jego synom, którzy z nim byli: 9 Oto Ja zawieram Moje przymierze z wami i z waszym przyszłym potomstwem. 10 I ze wszystkimi żywymi istotami, które są z wami, z ptactwem, z bydłem i ze wszystkimi zwierzętami, które wyszły z arki, ze wszystkimi zwierzętami na ziemi. 11 Zawrę Moje przymierze z wami i już nigdy żadna istota nie zostanie zgładzona przez wody potopu. Nie będzie więcej potopu niszczącego ziemię.
Tęcza znakiem przymierza
12 Następnie Bóg powiedział: To jest znak przymierza, które Ja na wieczne czasy zawieram z wami i ze wszystkimi istotami żywymi. 13 Kładę Mój łuk na obłoku. On będzie znakiem przymierza między Mną a ziemią. 14 Gdy zgromadzę obłoki nad ziemią, wtedy łuk ukaże się na obłoku. 15 Przypomnę sobie wówczas Moje przymierze, które zawarłem z wami i ze wszystkimi żywymi istotami cielesnymi, i nie będzie już więcej potopu, który by zniszczył wszelkie istoty cielesne. 16 Gdy pojawi się łuk na obłokach, spojrzę na niego, aby przypomnieć sobie wieczne przymierze pomiędzy Mną a wszystkimi żywymi istotami cielesnymi, które istnieją na ziemi. 17 Bóg powiedział więc do Noego: To jest znak przymierza, które zawarłem ze wszystkimi istotami, które są na ziemi.
Noe i jego synowie
18 Synami Noego, którzy wyszli z arki, byli: Sem, Cham i Jafet. Cham był ojcem Kanaana. 19 Ci trzej byli synami Noego i dzięki nim zaludniła się cała ziemia.
20 Noe został rolnikiem i zasadził winnicę. 21 Pewnego razu napił się wina, upił się i leżał nagi w swoim namiocie. 22 Cham, ojciec Kanaana, zobaczył, że ojciec jest nagi i opowiedział o tym dwom braciom pozostającym na zewnątrz namiotu. 23 Wtedy Sem i Jafet wzięli płaszcz, założyli go sobie na ramiona i idąc tyłem nakryli nagiego ojca. Twarze zaś mieli odwrócone, żeby nie patrzeć na nagiego ojca. 24 Gdy Noe obudził się po winie, dowiedział się, co mu zrobił jego najmłodszy syn, 25 i powiedział: Niech będzie przeklęty Kanaan, niech będzie najniższym sługą swoich braci. 26 A potem dodał:
Błogosławiony niech będzie Pan, Bóg Sema, a Kanaan niech będzie jego sługą. 27 Niech Bóg da Jafetowi ogromną przestrzeń, niech zamieszka w namiotach Sema, a Kanaan niech będzie jego sługą.
28 Noe żył po potopie trzysta pięćdziesiąt lat. 29 Przeżył w sumie dziewięćset pięćdziesiąt lat, potem umarł.
1 Бог поблагословив Ноя та його синів і сказав їм: Плодіться й розмножуйтеся та наповнюйте землю!
2 Страх і тремтіння перед вами нехай буде у всіх звірів землі, у всіх небесних птахів і в усього, що рухається по землі, й в усіх морських риб. Вони передані у ваші руки.
3 І все, що живе і рухається, буде вам на поживу. Як і зелені рослини – віддав Я вам усе.
4 Лише м’яса з кров’ю його – з душею його – не будете їсти.
5 Бо й вашої крові – вашої душі – Я вимагатиму з руки кожної істоти. Тим більше вимагатиму її з руки людини, – з руки чоловіка, кожного брата його Я вимагатиму людської душі.
6 Хто проливатиме людську кров, то і його кров буде пролита людиною, бо за образом Божим створено людину.
7 Ви ж плодіться і множтеся, заповнюйте землю і розмножуйтеся на ній.
8 І промовив Бог до Ноя та до його синів з ним, кажучи:
9 Ось Я укладаю Мій Заповіт з вами та вашими нащадками після вас.
10 І з кожним живим створінням серед вас: з птахами, тваринами – з усіма, що вийшли з ковчега і живуть з вами на землі, – з кожною живою істотою землі.
11 Я укладу Мій Заповіт з вами, і більше жодна істота не загине від вод потопу; не буде більше потопу, щоб знищити землю.
12 Далі Бог сказав: Ось ознака Заповіту, який Я на вічні покоління укладаю між Мною і вами, та між усякою живою душею, яка з вами.
13 Я даю Мою райдугу в хмарі. Тож вона буде ознакою Заповіту між Мною і землею.
14 Тож коли наведу Я хмари на землю, то з’явиться веселка в хмарі.
15 І пригадаю Мій Заповіт, який існує між Мною і вами та кожною живою душею в усякому створінні. Води не стануть більше потопом, щоби нищити все творіння.
16 Отже, буде райдуга в хмарах, Я бачитиму її, щоби пам’ятати вічний Заповіт між Богом і кожною живою душею в усякому створінні, яке на землі.
17 Ще раз наголосив Бог Ноєві: Це ознака Заповіту, який Я уклав між Мною і кожною істотою, яка на землі.
Сини Ноя
18 Сини Ноя, які вийшли з ковчега: Сим, Хам і Яфет. Хам був батьком Ханаана.
19 Від цих трьох Ноєвих синів заселилася людьми вся земля.
20 Ной почав обробляти землю і насадив виноградник.
21 Якось він випив вина, сп’янів, і лежав нагий посеред свого намету.
22 Побачив Хам, батько Ханаана, наготу свого батька і розповів двом своїм братам, що були надворі.
23 Сим і Яфет, взявши плаща, накинули собі на плечі й, повернувшись спинами, підійшли та прикрили наготу свого батька. Їхні ж обличчя були відвернуті від нього, щоб не бачити наготи свого батька.
24 Витверезився Ной від вина й довідався, що з ним учинив його молодший син.
25 Він сказав: Проклятий будь Ханаан. Рабом із рабів він буде у своїх братів!
26 Благословенний Господь, Бог Сима, – додав він, – нехай Ханаан буде йому рабом!
27 Нехай поширить Бог Яфета і нехай він живе в помешканнях Симових, а Ханаан нехай буде їхнім рабом!
28 Після потопу Ной прожив ще триста п’ятдесят років.
29 А всього віку Ноя було дев’ятсот п’ятдесят років; і він помер.