POTOP
Powszechne zepsucie
1 Ludzie zaczęli się mnożyć na ziemi i rodziły im się też córki. 2 A synowie Boży widzieli, że córki ludzkie były piękne. Wzięli więc sobie za żony te wszystkie, które sobie wybrali. 3 Wtedy Pan oznajmił: Nie pozostanie Mój duch w człowieku na zawsze, ponieważ jest on także ciałem. Dlatego jego życie będzie trwać sto dwadzieścia lat. 4 W tamtych czasach, a także później, gdy synowie Boży zbliżyli się do córek ludzkich, a one im rodziły, ziemię zamieszkiwali olbrzymi. Byli to sławni od wieków mocarze. 5 Pan zaś widział, że podłość ludzi na ziemi jest wielka i że wszystkie ich zamiary ciągle były złe. 6 Żałował więcPan, że uczynił człowieka na ziemi i głęboko się zasmucił. 7 Wówczas Pan powiedział: Zetrę z powierzchni ziemi człowieka, którego stworzyłem: Zarówno człowieka, jak i bydło, płazy i ptactwo podniebne. Żałuję bowiem, że ich uczyniłem. 8 Tylko Noe znalazł łaskę w oczach Pana.
Budowa arki
9 Oto dzieje Noego. Noe był człowiekiem sprawiedliwym, bez zarzutu wśród ludzi mu współczesnych, trwał w przyjaźni z Bogiem. 10 Noe miał trzech synów: Sema, Chama i Jafeta.
11 Ziemia uległa zepsuciu przed obliczem Boga i napełniła się bezprawiem. 12 Bóg widział zepsucie ziemi, gdyż wszystkie istoty źle postępowały.
13 Powiedział więc Bóg do Noego: Położę kres wszelkim istotom, bo przez nie bezprawie zapanowało na ziemi. Zniszczę je wraz z ziemią. 14 Ty jednak zbuduj sobie arkę z drzewa gofer. Zrobisz w niej przegrody i pokryjesz ją smołą wewnątrz i na zewnątrz. 15 Tak ją zbudujesz: Arka ma mieć trzysta łokci długości, pięćdziesiąt łokci szerokości i trzydzieści łokci wysokości. 16 Zrobisz w arce okno na łokieć wysokie, a z boku arki umieścisz drzwi. Wykonasz w niej dolny, drugi i trzeci poziom. 17 Ja zaś sprowadzę na ziemię potop, aby zniszczył wszystkie istoty. Wszystko, co ma w sobie tchnienie życia, wszystko pod niebem i na ziemi, zginie. 18 Ale z tobą zawrę Moje przymierze i wejdziesz do arki razem ze swoimi synami, swoją żoną i synowymi. 19 Spośród wszelkich istot żywych i spośród wszelkich stworzeń wprowadzisz do arki po parze, samca i samicę, aby przeżyły wraz z tobą. 20 Wejdą do ciebie pary spośród ptactwa zgodnie z ich gatunkami, spośród bydła i spośród wszelkich płazów ziemnych zgodnie z ich gatunkami, aby przeżyć. 21 Ty natomiast weź całą żywność, która nadaje się do jedzenia, i zgromadź ją u siebie. Ona będzie służyła tobie oraz im za pokarm. 22 Noe uczynił wszystko, co mu nakazał Bóg. Tak uczynił.
Зіпсутість людей та Божий суд над ними
1 Коли кількість людей на землі почала зростати, в них народилися дочки.
2 А сини Божі, побачивши, що людські дочки вродливі, брали їх собі за жінок, хто яку вподобав.
3 І промовив Господь: Дух Мій не перебуватиме в людях повік, бо вони – тіло. Тож їхнього віку буде сто двадцять років.
4 У ті дні на землі жили велетні, особливо після того, як входили Божі сини до людських дочок, які народжували їм. Це були силачі – відомі люди стародавнього світу.
5 Побачив Господь, що дуже велика розбещеність людей на землі, й усі бажання їхніх сердець повсякчасно спрямовані лише на зло,
6 тож засмутився Господь, що створив людину на землі, і сповнилося болем серце Його.
7 Через те Господь сказав: Знищу людину, яку Я створив, з поверхні землі, – від людини до тварини, плазунів і небесних птахів. Бо жалкую, що їх Я створив.
Будівництво ковчегу Ноєм
8 Однак Ной знайшов прихильність у Господніх очах.
9 А ось родовід Ноя: Ной був праведним чоловіком, досконалим серед свого оточення. Ной ходив з Богом.
10 Ной мав трьох синів: Сима, Хама та Яфета.
11 Земля ж зіпсувалась перед Богом, і наповнилась земля насильством.
12 Бог оглянув землю, – і ось вона зовсім зіпсута, бо кожне тіло викривило свою дорогу на землі.
13 Тоді сказав Бог Ноєві: Прийшов кінець кожної істоти перед Моїм лицем, оскільки земля наповнилася злочинністю від них. Через те Я знищу і їх, і землю.
14 Зроби собі ковчег з дерева ґофер. У ковчезі зробиш перегородки, і посмолиш його зсередини та ззовні смолою.
15 Збудуєш його таким: у довжину ковчег має бути триста ліктів, у ширину – п’ятдесят, а у висоту – тридцять ліктів.
16 У ковчезі зробиш отвір, і на один лікоть звузиш його вгорі. Двері зробиш у ньому збоку. Влаштуєш у ньому приміщення на першому, другому і третьому поверхах.
17 Бо ось Я насилаю на землю води потопу, щоби знищити під небом усяке тіло, в якому є дух життя. Усе, що живе на землі, загине.
18 Але Я з тобою укладу Мій Заповіт. Увійдеш у ковчег ти, твої сини, твоя дружина і дружини твоїх синів з тобою.
19 А з усього живого, з усякого тіла – по парі введеш до ковчега, щоби разом із тобою залишилися живими. Це має бути самець і самиця.
20 З усіх птахів – за їхнім родом, з усіх звірів – за їхнім родом і з усіх плазунів землі – за їхнім родом, – по парі увійдуть до тебе, щоби залишитися живими.
21 Ти ж візьми для себе різноманітної їжі, яку споживатимете, – заготов харч собі, а також для них на поживу.
22 Зробив Ной усе так, як заповів йому Бог, – саме так і зробив.