Spotkanie Jakuba z Ezawem
1 Jakub rozejrzał się i zobaczył Ezawa nadciągającego z czterystoma ludźmi. Podzielił więc swoje dzieci pomiędzy Leę, Rachelę i dwie służące. 2 Na przedzie ustawił służące i ich dzieci, za nimi Leę i jej dzieci, a Rachelę i Józefa na końcu. 3 Sam natomiast wyszedł przed nich i pokłonił się do ziemi siedem razy, nim się zbliżył do swego brata.
4 Ezaw zaś wybiegł mu na spotkanie, objął go, rzucił się na szyję, ucałował i obaj się rozpłakali. 5 Następnie Ezaw rozejrzał się, zobaczył kobiety i dzieci i zapytał: Kim one są dla ciebie? Jakub zaś odpowiedział: To są dzieci, którymi Bóg łaskawie obdarzył twojego sługę. 6 Wtedy zbliżyły się służące ze swymi dziećmi i się pokłoniły. 7 Zbliżyła się także Lea i jej dzieci i oddały pokłon, a potem podszedł również Józef i Rachela i oddali pokłon. 8 Wtedy Ezaw zapytał: Dla kogo są te wszystkie stada, które spotkałem? Jakub zaś odpowiedział: Chciałbym znaleźć łaskę u mojego pana. 9 Wtedy Ezaw powiedział: Ja mam wszystkiego pod dostatkiem, mój bracie. Niech pozostanie przy tobie to, co twoje. 10 Jakub zaś odpowiedział: Nie, proszę! Jeżeli znalazłem u ciebie łaskę, to przyjmij ode mnie ten dar, bo oglądałem twoje oblicze, jak się ogląda oblicze Boga, i byłeś mi przychylny. 11 Weź, proszę, mój dar, który ci przyniesiono, bo Bóg był dla mnie łaskawy i mam wszystko. I tak na niego nalegał, że przyjął.
12 Potem Ezaw powiedział: Ruszajmy w drogę, chodźmy, ja pójdę z tobą. 13 Jakub zaś odpowiedział: Panie mój, wiesz, że dzieci są wątłe, a owce i krowy karmią młode. Jeśli będę je pędził choćby przez jeden dzień, padnie całe stado. 14 Panie mój, idź, proszę, przed swoim sługą, a ja pójdę powoli, tak jak idzie bydło, które jest przede mną i jak idą dzieci, aż przyjdę do mojego pana, do Seiru. 15 Wtedy Ezaw powiedział: Zostawię z tobą kilku z towarzyszących mi ludzi. On zaś odpowiedział: Po co, skoro znalazłem przychylność u mojego pana?
16 Tego dnia Ezaw udał się w drogę powrotną do Seiru. 17 Jakub zaś poszedł dalej do Sukkot. Tam zbudował sobie dom, a dla swoich stad postawił szałasy. Dlatego nazwano to miejsce Sukkot.
Jakub w Kanaanie
18 Po powrocie z Paddan-Aram Jakub przybył szczęśliwie do miasta Sychem, które leży w ziemi kananejskiej, i rozbił obóz przed tym miastem. 19 Od synów Chamora, ojca Sychema, kupił za sto kesitów część pola, na którym rozbił namiot. 20 Tam też postawił ołtarz i nazwał go El, Bóg Izraela.
Зустріч Якова з Ісавом
1 Підвівши свої очі, Яків побачив: ось наближається Ісав, а з ним чотириста чоловіків. Тож він поділив дітей між Лією, Рахиллю та обома їхніми служницями.
2 Після чого поставив невільниць і їхніх дітей спереду, за ними Лію з її дітьми, і останніми Рахиль з Йосифом.
3 Сам же пройшов вперед і став перед усіма ними. Перш ніж наблизився до свого брата, він сім разів вклонився до землі.
4 Ісав побіг йому назустріч, обняв його, впав йому на шию і поцілував його. Вони обидва заплакали.
5 Підвівши свої очі і побачивши жінок і дітей, Ісав запитав: Хто вони тобі? Той відповів: Діти, якими Бог обдарував твого слугу.
6 Тож підійшли невільниці зі своїми дітьми і вклонилися.
7 Підійшла Лія зі своїми дітьми і теж вклонилися, а наостанок наблизились Йосиф з Рахиллю, і вклонилися також .
8 А що це були за табори, – запитав Ісав , – які я раніше зустрів? Яків же відповів: Це щоб знайти милість в очах мого володаря.
9 Та Ісав сказав: Я маю багато, мій брате; нехай твоє залишається з тобою.
10 Але Яків наполягав: Ні, благаю! Якщо я дійсно знайшов милість у твоїх очах, то прийми цей подарунок з моїх рук. Адже я побачив твоє обличчя, наче б хтось побачив Боже обличчя, – настільки приязно ти зустрів мене.
11 Тому прийми мій щирий дар, який я тобі приніс, тому що до мене Бог виявив Своє милосердя, і в мене є все. Яків наполягав, і той прийняв.
12 Ісав сказав: Що ж, рушаймо в дорогу! Я піду попереду.
13 Але Яків заперечив йому: Володар мій бачить, що в мене малі діти, а вівці й корови в мене дійні. Тому, якщо їх підганяти, то в один день загине вся худоба.
14 Тож нехай мій володар поспішить попереду свого слуги, а я піду поволі, залежно від складності моєї подорожі й відповідно до ходи дітей, доки не прийду до мого володаря в Сеір.
15 Ісав же сказав: То може я залишу з тобою декількох з тих людей, які зі мною? Навіщо це? – відповів Яків . – Досить того, що я знайшов милість в очах мого пана.
16 І повернувся Ісав у той же день своєю дорогою до Сеіру.
17 Яків же подався до Суккота. Він побудував там собі житло, а для своєї худоби зробив криті загони: Тому й назвав те місце Суккот, тобто Курені, або Намети .
18 Подорожуючи далі з Падан-Арама, Яків щасливо прибув до міста Сихема, що в ханаанській землі, й отаборився перед тим містом.
19 За сто кесіт (срібняків ) він купив у Гамора, Сихемового батька, частину поля і поставив там свій намет.
20 Він також спорудив там жертовник і закликав до Нього, до Бога, Бога Ізраїлю.