Śmierć i pogrzeb Sary
1 Sara żyła sto dwadzieścia siedem lat. Tyle miała lat. 2 Zmarła w Kiriat-Arba, czyli w Hebronie, w ziemi kananejskiej. Abraham rozpoczął żałobę po Sarze i ją opłakiwał. 3 Potem wstał Abraham od swojej zmarłej i powiedział do potomków Cheta: 4 Jestem u was przybyszem i osadnikiem. Dajcie mi u siebie na własność grób, abym mógł pogrzebać moją zmarłą. 5 Potomkowie Cheta zaś odpowiedzieli Abrahamowi: 6 Wysłuchaj nas, nasz panie! Jesteś księciem Bożym pośród nas. Pochowaj swoją zmarłą w jednym z naszych grobów, wybranym przez ciebie. Nikt z nas nie odmówi ci swojego grobu dla pogrzebania twojej zmarłej. 7 Abraham wtedy wstał, pokłonił się potomkom Cheta, ludowi tego kraju, 8 i powiedział do nich: Jeżeli chcecie, abym pochował moją zmarłą, to posłuchajcie mnie: Wstawcie się za mną u Efrona, syna Sochara, 9 aby mi odsprzedał za pełną cenę grotę Makpela, która znajduje się na krańcu jego pola. Niech mi ją odsprzeda, abym miał na własność grób pośród was. 10 A Efron siedział wśród potomków Cheta. Odpowiedział więc Efron Chittyta Abrahamowi w obecności swoich rodaków i wszystkich, którzy wchodzili w bramę miasta: 11 Nie, mój panie! Wysłuchaj mnie. Daję ci to pole i tę grotę, która się na nim znajduje. Daję ci ją w obecności mojego ludu. Daję ci ją, pochowaj tam swoją zmarłą. 12 Wtedy Abraham pokłonił się przed ludem tego kraju 13 i powiedział do Efrona w obecności ludu tej krainy: Zechciej ty mnie wysłuchać. Daję zapłatę za pole, weź ją ode mnie, bo chcę tam pochować moją zmarłą! 14 Efron jednak odpowiedział Abrahamowi: 15 Panie mój! Wysłuchaj mnie! Ta ziemia jest warta czterysta sykli srebra. Co to dla mnie i dla ciebie? Pochowaj swoją zmarłą! 16 Abraham wysłuchał Efrona i odważył mu srebro, o którym ten mówił w obecności potomków Cheta, czyli czterysta sykli srebra według obiegowej wartości. 17 W ten sposób pole Efrona, znajdujące się w Makpela, naprzeciw Mamre, oraz grota, która tam była, i wszystkie drzewa na całym tym terenie dookoła, 18 stały się własnością Abrahama w obecności potomków Cheta oraz wszystkich, którzy wchodzili w bramę miasta. 19 Potem Abraham pochował Sarę, swoją żonę, w grocie na polu Makpela, naprzeciw Mamre, czyli Hebronu, w ziemi kananejskiej. 20 W ten sposób pole i znajdująca się na nim grota przeszły od potomków Cheta na własność Abrahama jako jego grób rodzinny.
Смерть та поховання Сарри
1 Віку життя Сарри було сто двадцять сім років.
2 І померла Сарра в Кір’ят-Арбі, тобто в Хевроні, що у ханаанській землі. Тож прийшов Авраам оголосити жалобу за Саррою та оплакувати її.
3 Підвівся Авраам від своєї померлої дружини і звернувся до синів Хетових зі словами:
4 Я серед вас чужинець і мандрівник; тож дайте мені серед вас місце для гробниці, щоб я міг поховати з моїх очей мою небіжчицю.
5 Але сини Хетові відповіли Авраамові, кажучи йому:
6 Добродію, послухай нас. Ти серед нас – князь Божий. В найкращій з наших гробниць поховай свою померлу. Ніхто з нас не відмовить тобі, аби у своїй гробниці поховати твою небіжчицю.
7 Авраам підвівся і вклонився людям тієї землі, синам Хетовим,
8 і сказав: Якщо ви згодні, щоб я поховав мою небіжчицю з-перед моїх очей, то, зважаючи на моє прохання, поговоріть із Ефроном, Цохаровим сином,
9 аби він дав мені печеру Махпелу, що належить йому і знаходиться на краю його поля. За повну вартість хай він віддасть її при вас у мою власність для гробниці.
10 Ефрон же був присутнім серед Хетових синів. Тому Ефрон-хеттеєць відповів Авраамові так, щоб чули сини Хетові й усі, які проходили через браму його міста:
11 Ні, мій пане, послухай, що я скажу! Я тобі дарую поле, а також печеру, що на ньому. В присутності синів мого народу я дарую це тобі. Поховай свою небіжчицю.
12 Авраам вклонився народові тієї землі,
13 й відповів Ефронові так, щоби чули люди того краю: Я би хотів, щоб ти все ж послухав мене. Візьми, будь ласка , в мене гроші за те поле, і я поховаю там мою небіжчицю.
14 Та Ефрон наполягав на своєму, говорячи Авраамові:
15 Добродію мій, послухай мене! Тієї землі там на якихось чотириста шекелів срібла, – що то є між мною і тобою? Поховай там свою небіжчицю.
16 Послухав Авраам Ефрона. Відважив Авраам Ефронові срібло, про яке сказав той при всіх Хетових синах, – чотириста шекелів срібла, яке тоді було в обігу в купців.
17 Таким чином Ефронове поле, яке в Махпелі, що навпроти Мамре, – поле й печера, яка була на ньому, і кожне дерево, яке росло в довкіллі поля, у його межах, –
18 стало Авраамовою власністю в присутності Хетових синів та всіх, що проходили через браму його міста.
19 Після того Авраам поховав Сарру, свою дружину, в печері на полі Махпела, що напроти Мамре, тобто в Хевроні у ханаанськім краї.
20 Так Хетовими синами було закріплено за Авраамом поле й печера, що на ньому, як власність для поховання.