Abraham i Abimelek
1 Potem Abraham wyruszył stamtąd do krainy Negeb i zamieszkał pomiędzy Kadesz a Szur, a następnie przebywał w Gerarze. 2 Tam Abraham tak mówił o swojej żonie, Sarze: Ona jest moją siostrą. Wtedy król Geraru, Abimelek, posłał po Sarę i ją zabrał.
3 W nocy jednak Bóg przyszedł do Abimeleka we śnie i powiedział: Umrzesz z powodu tej kobiety, którą zabrałeś, ponieważ jest zamężna. 4 Abimelek jeszcze się do niej nie zbliżył, więc zapytał: Panie mój! Czy zabijasz też ludzi sprawiedliwych? 5 Czy nie powiedział mi: Ona jest moją siostrą? Ona też mówiła: On jest moim bratem! Zrobiłem to w prostocie serca i z czystymi rękami. 6 Wówczas Bóg we śnie mu odpowiedział: Ja też wiem, że zrobiłeś to w prostocie serca, dlatego właśnie cię powstrzymałem, żebyś nie zgrzeszył przeciwko Mnie, i nie dałem ci jej dotknąć. 7 A teraz zwróć żonę temu mężczyźnie, gdyż jest on prorokiem, który będzie się za ciebie modlił, i będziesz żył. Jeśli jednak jej nie zwrócisz, wiedz, że na pewno umrzesz razem ze wszystkimi swoimi bliskimi. 8 Abimelek wstał więc wczesnym rankiem, przywołał całą swoją służbę i opowiedział im o tym wszystkim, a oni się bardzo przestraszyli.
9 Potem Abimelek wezwał Abrahama i mu powiedział: Co nam uczyniłeś? Czym ci zawiniłem, że ściągnąłeś na mnie i na moje królestwo ten wielki grzech? Postąpiłeś ze mną tak, jak nie powinno się czynić. 10 Następnie Abimelek zapytał Abrahama: Co zamierzałeś osiągnąć, tak ze mną postępując? 11 Abraham odpowiedział: Pomyślałem sobie, że tutaj nie boją się Boga i zabiją mnie z powodu mojej żony. 12 Ale to prawda, że ona jest również moją siostrą, córką mojego ojca, choć nie jest córką mojej matki. Została jednak moją żoną. 13 Gdy Bóg wyprowadził mnie z domu ojca, poprosiłem ją: Wyświadcz mi tę łaskę i mów w każdym miejscu, do którego przyjdziemy, że jestem twoim bratem.
14 Wtedy Abimelek wziął owce i woły, niewolników i służące, i dał Abrahamowi. Zwrócił mu także Sarę, jego żonę. 15 Potem powiedział: Daję ci moją ziemię do dyspozycji. Zamieszkaj, gdzie ci się podoba. 16 A Sarze oznajmił: Daję tysiąc srebrników twojemu bratu. Niech będą jak welon świadectwem dla tych wszystkich, którzy są z tobą, że jesteś niewinna. 17 Wówczas Abraham pomodlił się do Boga i Bóg uleczył Abimeleka, jego żonę i służące, tak że mogły rodzić. 18 Pan bowiem uczynił wszystkie kobiety w domu Abimeleka bezpłodnymi z powodu Sary, żony Abrahama.
Авраам і Сарра у Авімелеха
1 Вирушив звідти Авраам до землі Неґев і оселився між Кадешем і Шуром. Якийсь час він замешкав у Герарі.
2 Про свою дружину Сарру Авраам знову сказав: Вона моя сестра. Авімелех, цар Герару, послав і взяв Сарру.
3 Та вночі уві сні прийшов до Авімелеха Бог і сказав йому: Ось ти вмреш через жінку, яку взяв, адже вона має чоловіка.
4 Авімелех ще не був з нею, тож сказав: Господи, невже Ти знищиш невинних?
5 Хіба ж не він мені сказав: Вона є моєю сестрою? Та й вона мені сказала: Він – мій брат. З чистим серцем і невинними руками я це учинив.
6 Тоді Бог сказав йому уві сні: Я знаю, що з чистим серцем зробив ти це, через те пощадив тебе, щоб ти не згрішив проти Мене. Тому й не допустив, щоб ти доторкався до неї.
7 Тепер поверни жінку чоловікові, бо він пророк; нехай він помолиться за тебе, і житимеш. Якщо ж не повернеш, то знай, що неодмінно помреш ти і всі, що з тобою.
8 Встав уранці Авімелех, закликав усіх своїх слуг і переказав їм усі ті слова. Тож усі люди дуже полякалися.
9 Покликав Авімелех Авраама і сказав йому: Навіщо усе це ти нам зробив? Чим я провинився перед тобою, що навів ти на мене і на моє царство великий гріх? Ти повівся зі мною, як не годиться робити.
10 Тоді Авімелех запитав Авраама: Що ти задумав, коли чинив цю справу?
11 Авраам же відповів: Я подумав: Немає богопошани на цьому місці, і мене вб’ють через мою дружину.
12 Проте вона й справді моя сестра, оскільки є дочкою мого батька, але вона – не дочка моєї матері, тому й стала моєю дружиною.
13 Коли ж Бог вивів мене з батьківського дому, то я сказав їй: Скрізь, куди лише підемо, кажи про мене, що я – твій брат, – учини мені таку ласку.
14 Після цього Авімелех дав Авраамові овець і телят, рабів і рабинь, й повернув йому Сарру, його дружину.
15 І сказав Авімелех: Ось перед тобою моя земля, де тобі до вподоби, там і перебувай.
16 А Саррі сказав: Ось я дав тисячу дідрахм твоєму братові – це нехай буде на вшанування твоєї особи. Перед усіма, що з тобою, ти цілковито виправдана.
17 Помолився Авраам Богові, і Він зцілив Авімелеха, його дружину та його рабинь, щоб вони знову народжували.
18 Бо перед тим Господь, дійсно, замкнув кожну утробу в Авімелеховому домі через Сарру, Авраамову дружину.