ABRAHAM
Powołanie Abrama
1 Pan powiedział do Abrama: Wyjdź ze swego kraju, z miejsca swojego urodzenia i z domu swego ojca do ziemi, którą ci wskażę, 2 a sprawię, że powstanie z ciebie wielki naród i będę ci błogosławił. Rozsławię twoje imię i staniesz się błogosławieństwem. 3 Będę błogosławił tym, którzy tobie błogosławią, a tych, którzy ciebie przeklinają, będę przeklinał. W tobie będą błogosławione wszystkie plemiona ziemi.
4 I Abram wyruszył, jak mu Pan polecił, a Lot poszedł razem z nim. Abram miał siedemdziesiąt pięć lat, gdy wyszedł z Charanu. 5 Abram zabrał swoją żonę Saraj i Lota, syna swego brata, i cały ich majątek, którego się dorobili, oraz służbę, którą nabyli w Charanie. I wyszli, aby udać się do ziemi kananejskiej.
Abram w Kanaanie
Przybyli do Kanaanu. 6 Abram przeszedł tę ziemię aż do miejscowości Sychem, do dębu More. W kraju tym mieszkali wówczas Kananejczycy. 7 Wtedy Pan ukazał się Abramowi i powiedział: Tę ziemię dam twemu potomstwu. Wówczas Abram zbudował tam ołtarz dla Pana, który mu się ukazał. 8 Stamtąd zaś Abram przeniósł się w góry na wschód od Betel i rozbił swój namiot między Betel na zachodzie i Aj na wschodzie. Zbudował też ołtarz dla Pana i wzywał imienia Pana. 9 Potem powędrował Abram dalej, aż do Negebu.
Abram w Egipcie
10 Kiedy nastał głód w tym kraju, Abram udał się do Egiptu, aby tam zatrzymać się przez jakiś czas, bo w kraju panował wielki głód. 11 Gdy zbliżał się do Egiptu, zwrócił się do swojej żony Saraj: Wiem, że jesteś piękną kobietą. 12 Kiedy Egipcjanie zobaczą cię i powiedzą: To jest jego żona, wtedy zabiją mnie, a tobie darują życie. 13 Mów więc, że jesteś moją siostrą, aby mi się powodziło ze względu na ciebie i żebym dzięki tobie pozostał przy życiu.
14 Gdy zatem Abram przybył do Egiptu, Egipcjanie zobaczyli, że ta kobieta jest bardzo piękna. 15 Ujrzeli ją też dostojnicy faraona i wychwalali przed faraonem. Została więc zabrana do domu faraona. 16 Abramowi zaś dobrze się powodziło ze względu na nią. Otrzymał owce i woły, osły, niewolników i niewolnice, oślice i wielbłądy. 17 Jednak Pan, z powodu Saraj, żony Abrama, zesłał na faraona i jego dwór wielkie plagi. 18 Faraon wezwał więc Abrama i zapytał: Co mi zrobiłeś? Dlaczego mi nie powiedziałeś, że ona jest twoją żoną? 19 Dlaczego mówiłeś: To moja siostra? I dlatego właśnie wziąłem ją sobie za żonę. Oto twoja żona, weź ją i idź! 20 I faraon rozkazał swoim ludziom, a oni odprawili Abrama i jego żonę ze wszystkim, co miał.
Покликання Аврама
1 Сказав Господь Аврамові: Вийди зі своєї землі й від своєї родини, і з дому свого батька – в землю, яку Я тобі покажу.
2 Я виведу від тебе великий народ, поблагословлю тебе і звеличу твоє ім’я. Тож будеш ти благословенням!
3 Я поблагословлю тих, котрі благословлятимуть тебе, а тих, що проклинають тебе, прокляну. І благословенні будуть у тобі всі племена землі!
4 І пішов Аврам, як звелів йому Господь; з ним пішов і Лот. Аврамові було сімдесят п’ять років, коли він вийшов із Харана.
5 Аврам узяв свою дружину Сару і Лота, сина свого брата, а також все майно, котре набули, і людей, яких придбали в Харані, та й вийшли, щоб іти до ханаанської землі. І прибули вони в ханаанську землю.
6 Аврам пройшов тією землею аж до околиці Сихема, до дуба Мамре. Жили тоді уцьому краї ханаанці.
7 З’явився Господь Аврамові й сказав: Твоєму потомству дам цю землю. І збудував там Аврам жертовник Господу, Який йому з’явився.
8 Звідти він вирушив до гори на схід від Бетеля і поставив там свій намет: між Бетелем на заході і Гаєм на сході. Збудував там Аврам жертовник Господу, прикликуючи Ім’я Господнє.
9 Знову Аврам вирушив, і мандруючи, подорожував далі на південь.
Аврам у Єгипті
10 У тому краї настав голод. Тож пішов Аврам до Єгипту, щоби там перебути, бо скрізь панував голод.
11 Коли ж наблизився він до Єгипту, то сказав своїй дружині Сарі: Я знаю, що ти жінка вродлива.
12 Побачать тебе єгиптяни та й скажуть: Вона його дружина, – і вб’ють мене, а тебе залишать при житті.
13 Тож прошу, говори, що ти моя сестра, щоб було добре мені через тебе, і щоб я залишився живим через тебе.
14 І справді, щойно увійшов Аврам у Єгипет, побачили єгиптяни, що його дружина дуже гарна.
15 Побачили Сару також вельможі фараона, й розхвалили її перед фараоном; тож взяли жінку до фараонового дому.
16 Заради Сари Аврамові жилося досить добре. Були в нього вівці, телята, осли, а також раби та рабині, ослиці й верблюди.
17 Але уразив Господь фараона і його дім великими карами через Сару, Аврамову дружину.
18 Тож фараон, покликавши Аврама, сказав: Що ж це ти мені зробив? Чому не сказав мені, що вона твоя дружина?
19 Навіщо ти сказав: Вона – моя сестра? Тож я взяв її собі за дружину. Тепер же, ось твоя дружина, – забирай її та йди геть !
20 І наказав фараон своїм людям, щоб випровадили його разом з дружиною та усім, що було в нього.