Objawienie mocy Bożej
1 Mojżesz odpowiedział: A jeśli mi nie uwierzą i mnie nie posłuchają, lecz stwierdzą: Pan ci się nie ukazał? 2 Wtedy Pan go zapytał: Co masz w ręku? Odpowiedział: Laskę. 3 I rozkazał: Rzuć ją na ziemię! I rzucił ją na ziemię, ona przemieniła się w węża, a Mojżesz uciekł przed nim. 4 Wówczas Pan nakazał Mojżeszowi: Wyciągnij rękę i chwyć go za ogon! Wyciągnął więc rękę, chwycił go, a on stał się laską w jego dłoni. 5 Zrób tak, aby uwierzyli, że ukazał ci się Pan, Bóg ich ojców, Bóg Abrahama, Bóg Izaaka i Bóg Jakuba. 6 Pan powiedział do niego: Włóż jeszcze rękę w zanadrze! I włożył rękę w zanadrze. A gdy ją wyciągnął, jego ręka była pokryta trądem jak śniegiem. 7 I nakazał: Jeszcze raz włóż rękę w zanadrze! Włożył więc rękę w zanadrze. A gdy ją wyciągnął, była jak reszta ciała. 8 Jeżeli więc ci nie uwierzą i nie usłuchają głosu pierwszego znaku, to uwierzą głosowi drugiego znaku. 9 A jeżeli nie uwierzą tym dwom znakom i nie posłuchają cię, wtedy zaczerpniesz wody z Nilu i wylejesz na suchą ziemię, a woda, którą zaczerpniesz z Nilu, stanie się krwią na suchej ziemi.
Aaron pełnomocnikiem Mojżesza
10 Mojżesz zwrócił się do Pana: Panie mój, proszę! Nie jestem człowiekiem wymownym ani od wczoraj, ani od przedwczoraj, ani od czasu, gdy przemówiłeś do swego sługi, ponieważ mam ociężałe usta i ociężały język. 11 Pan mu odpowiedział: Kto dał człowiekowi usta? Kto czyni go niemym, głuchym, widzącym albo niewidomym? Czy nie Ja, Pan? 12 A teraz idź, a Ja będę przy twoich ustach i pouczę cię, co masz mówić. 13 On zaś prosił: Panie mój, proszę, poślij kogoś innego! 14 Pan rozgniewał się na Mojżesza i powiedział: Czy nie ma Aarona, twego brata, Lewity? Wiem, że on umie mówić. On wyjdzie ci na spotkanie, zobaczy cię i szczerze się ucieszy. 15 Przemówisz do niego i włożysz słowa w jego usta, a Ja będę przy twoich ustach i przy jego ustach i pouczę was, co macie robić. 16 On będzie mówił do ludu zamiast ciebie, on będzie twoimi ustami, a ty będziesz dla niego jakby Bogiem. 17 Weź do ręki tę laskę, bo będziesz nią czynił znaki.
Nakaz powrotu do Egiptu
18 Mojżesz odszedł, powrócił do swego teścia Jetry i oznajmił mu: Pragnę wrócić do moich braci, którzy przebywają w Egipcie, i zobaczyć, czy jeszcze żyją. Jetro odpowiedział Mojżeszowi: Idź w pokoju! 19 Pan zaś powiedział do Mojżesza w kraju Madianitów: Idź, wróć do Egiptu, ponieważ umarli wszyscy ludzie, którzy nastawali na twoje życie. 20 Mojżesz wziął więc żonę i synów, wsadził ich na osła i wrócił do ziemi egipskiej. Mojżesz wziął w rękę laskę Bożą. 21 Pan zwrócił się do Mojżesza: Gdy wrócisz do Egiptu, pamiętaj, abyś przed faraonem uczynił wszystkie cuda, które przekazałem w twoje ręce. Ja zaś uczynię jego serce zatwardziałym i nie wypuści ludu. 22 A do faraona powiesz: Tak mówi Pan: Moim pierworodnym synem jest Izrael. 23 Zwracam się do ciebie: Wypuść Mego syna, aby Mi służył. Jeżeli nie będziesz chciał go wypuścić, Ja zabiję twego pierworodnego syna.
Obrzezanie syna Mojżesza
24 A w drodze, podczas noclegu, spotkał go Pan i chciał zabić. 25 Wówczas Sefora wzięła ostry kamień, obcięła napletek swego syna, dotknęła nóg Mojżesza i oświadczyła: Jesteś dla mnie oblubieńcem krwi. 26 I odstąpił od niego. Wtedy powiedziała: Jesteś oblubieńcem krwi przez obrzezanie.
Spotkanie Mojżesza z Aaronem i ich przybycie do Egiptu
27 Pan zwrócił się do Aarona: Wyjdź na pustynię na spotkanie Mojżeszowi! Poszedł więc, spotkał go przy górze Bożej i ucałował. 28 Mojżesz powiedział Aaronowi o wszystkich słowa Pana, który go posłał, oraz o wszystkich znakach, które polecił mu uczynić. 29 Mojżesz i Aaron poszli więc i zgromadzili wszystkich starszych Izraela. 30 Aaron zaś powtórzył wszystkie słowa, które Pan powiedział Mojżeszowi. I na oczach ludu uczynił znaki. 31 I lud uwierzył. A gdy usłyszał, że Pan ujął się za Izraelitami, ponieważ widział ich niedolę, skłonili się do ziemi i oddali pokłon.
1 Відповідаючи, Мойсей сказав: Вони ж не повірять мені й не послухають мого голосу, оскільки скажуть: Господь не з’являвся тобі!
2 Тоді Господь промовив до нього: Що це в твоїй руці? Він відповів: Посох.
3 Господь сказав: Кинь його на землю! Мойсей кинув його на землю, і посох перетворився на змія, так що Мойсей втік від нього.
4 Та Господь звелів Мойсеєві: Простягни свою руку і візьми змія за хвіст! Він так і зробив: простягнув свою руку і взяв його. Змій знову став посохом у його руці.
5 Це щоб вони повірили, що Господь, Бог їхніх батьків – Бог Авраама, Бог Ісаака і Бог Якова – з’являвся тобі.
6 Далі Господь сказав Мойсею : Засунь свою руку собі за пазуху! Він засунув свою руку собі за пазуху і вийняв її. І ось його рука побіліла від прокази, стала наче сніг.
7 Тоді Господь сказав: поклади свою руку знову собі за пазуху. Мойсей поклав свою руку собі за пазуху. Вийнявши руку зі своєї пазухи, він побачив , що вона знову стала такою, як усе його тіло.
8 Якщо не повірять тобі й не звернуть уваги на першу ознаку, то повірять через другу ознаку.
9 Але, якщо не повірять після цих двох ознак і не прислухаються до твого голосу, то візьмеш води з річки й виллєш її на суходіл. Станеться так, що вода, яку візьмеш з ріки, на суходолі перетвориться на кров.
10 Та Мойсей і далі вмовляв Господа: Змилуйся, будь ласка, Господи! Я не красномовна людина ні від учора, ні від третього дня, ні відтоді, як Ти почав говорити до Свого слуги! Адже мені важко розмовляти, і язик мій неповороткий.
11 Господь на це відповів йому: Хто дав уста людині, або хто його робить німим чи глухим, зрячим чи сліпим? Хіба не Я, Господь?
12 А тепер іди! Я буду при твоїх устах і навчатиму тебе, що маєш говорити.
13 Благаю, Господи, – наполягав далі Мойсей, – признач, будь ласка, когось іншого, кого захочеш послати.
14 І запалав Господній гнів на Мойсея. Він сказав: Хіба Аарон-левіт не твій брат? Я знаю, що він може переконливо говорити. Він вийде тобі назустріч, побачить тебе й усім своїм серцем зрадіє.
15 Ти промовлятимеш до нього і вкладатимеш слова в його уста. А Я буду і при твоїх устах, і при устах його. Я навчатиму вас, що маєте робити.
16 Він промовлятиме замість тебе до народу. Він стане твоїми устами, а ти будеш для нього замість Бога.
17 А цей посох візьми у свою руку. Ним творитимеш знамення.
Повернення до Єгипту
18 І Мойсей пішов. Він спочатку повернувся до свого тестя Їтра і сказав йому: Я йду, повертаюсь до моїх братів, що в Єгипті, подивлюся, чи вони ще живі. Їтро сказав Мойсеєві: Іди з миром!
19 Господь сказав Мойсеєві ще в Мідіянській землі: Іди, повертайся в Єгипет, бо повмирали всі ті люди, які загрожували твоєму життю!
20 Мойсей узяв свою дружину і своїх дітей, посадив їх на осла і попрямував до єгипетського краю. А Божий посох Мойсей тримав у своїй руці.
21 Господь сказав Мойсеєві: Ось ти виходиш і повернешся в Єгипет. Дивись, щоб усі ознаки, які Я дав тобі в руки, ти використав перед фараоном! Я ж учиню його серце закам’янілим, і він не відпустить народу.
22 Ти скажеш фараонові: Так говорить Господь: Ізраїль – Мій син, Мій первісток!
23 Тому кажу тобі: Відпусти Мого сина, щоби послужив Мені! А якщо ти відмовишся відпустити їх, то знай, Я вб’ю твого сина-первістка!
24 Так сталося, що по дорозі, під час нічної зупинки, зустрів його Господь і намагався вбити його.
25 Ціппора ж взяла гострого кременя й обрізала крайню плоть свого сина, торкнулася його (Мойсея ) ніг і сказала: Ти для мене наречений крові!
26 Господь відійшов від нього. Тоді вона сказала: Наречений крові через обрізання.
27 У той час Господь сказав Ааронові: Піди назустріч Мойсеєві в пустелю. І той пішов. Він зустрів його на Божій горі й поцілував його.
28 Мойсей переказав Ааронові всі слова Господа, з якими Він його послав, і про всі ознаки, котрі йому заповів.
29 Тому Мойсей та Аарон пішли і зібрали всіх Ізраїльських старійшин.
30 Аарон переказав усі слова, які сказав Господь Мойсеєві, і вчинив ознаки на очах народу.
31 Народ повірив. Вони зрозуміли, що Господь відвідав Ізраїльських дітей і побачив їхні страждання. Тож вони впали долілиць і поклонилися.