ZŁAMANIE PRZYMIERZA
Złoty cielec
1 A gdy lud widział, że Mojżesz spóźniał się z zejściem z góry, zgromadził się przed Aaronem i powiedział do niego: Zrób nam bogów, którzy pójdą przed nami, bo nie wiemy, co się stało z Mojżeszem, człowiekiem, który wyprowadził nas z ziemi egipskiej. 2 Aaron odpowiedział: Zdejmijcie złote kolczyki, które mają w uszach wasze żony, synowie i córki, i przynieście do mnie. 3 Cały lud pozdejmował więc złote kolczyki, które miał w uszach, i przyniósł Aaronowi. 4 Wziął je z ich rąk, wyrzeźbił posąg rylcem i sporządził odlew cielca. Wtedy oświadczyli: Izraelu, oto są twoi bogowie, którzy wyprowadzili cię z ziemi egipskiej. 5 Widząc to Aaron, zbudował przed nim ołtarz i ogłosił: Jutro będzie święto na cześć Pana. 6 Wstali więc wcześnie rano, złożyli ofiary całopalne i przynieśli ofiary wspólnotowe. Potem lud usiadł, jadł i pił. Później wstali, aby się bawić.
7 Wówczas Pan powiedział do Mojżesza: Zejdź natychmiast, ponieważ twój lud, który wyprowadziłeś z ziemi egipskiej, postąpił wiarołomnie. 8 Szybko zeszli z drogi, którą im wyznaczyłem. Odlali sobie cielca, oddali mu pokłon, złożyli ofiary i mówili: Izraelu, oto są twoi bogowie, którzy wyprowadzili cię z ziemi egipskiej. 9 Pan mówił dalej do Mojżesza: Widzę, że jest to lud twardego karku. 10 Zostaw Mnie teraz, niech Mój gniew zapłonie przeciwko nim. Wytracę ich, ale ciebie uczynię wielkim narodem. 11 Jednak Mojżesz błagał Pana, swego Boga: Panie, dlaczego Twój gniew płonie przeciwko Twojemu ludowi, który wielką mocą i potężną ręką wyprowadziłeś z ziemi egipskiej? 12 Dlaczego Egipcjanie mają mówić: Wyprowadził ich w złych zamiarach, aby ich zabić w górach i zgładzić z powierzchni ziemi? Odwróć Twój zapalczywy gniew i zaniechaj zła zgotowanego dla Twego ludu. 13 Wspomnij na Abrahama, Izaaka i Izraela, Twoje sługi, którym przysiągłeś na siebie samego, i powiedziałeś im: Rozmnożę wasze potomstwo jak gwiazdy na niebie, a całą ziemię, o której mówiłem, dam waszemu potomstwu i odziedziczy ją na wieki. 14 Pan zaniechał zła, które zamierzał sprowadzić na swój lud.
Rozbicie tablic z przykazaniami
15 Mojżesz odwrócił się i zszedł z góry, a w ręku miał dwie tablice Świadectwa, zapisane po obu stronach. 16 Tablice te były dziełem Boga i pismo również było pismem Boga, wyrytym na tablicach. 17 Jozue usłyszał wtedy odgłos okrzyków ludu i powiedział do Mojżesza: Wrzawa wojenna w obozie! 18 On zaś odpowiedział:
Nie jest to odgłos zwycięstwa,
i nie jest to odgłos klęski.
Słyszę śpiew.
19 A gdy Mojżesz zbliżył się do obozu i zobaczył cielca i tańce, rozgniewał się, rzucił tablice, które trzymał w rękach, i potłukł je u stóp góry. 20 Wziął cielca, którego zrobili, i spalił go w ogniu, starł na proch, wsypał do wody i kazał wypić Izraelitom. 21 Potem Mojżesz powiedział do Aarona: Co ci uczynił ten lud, że sprowadziłeś na niego tak wielki grzech? 22 Aaron zaś odpowiedział: Niech nie rozpala się gniew mego pana. Znasz ten lud i wiesz, że jest skłonny do złego. 23 Mówili do mnie: Uczyń nam bogów, którzy pójdą przed nami, bo nie wiemy, co się stało z Mojżeszem, człowiekiem, który wyprowadził nas z ziemi egipskiej. 24 Wtedy im odpowiedziałem: Kto ma złoto, niech je zdejmie. I dali mi je, a ja wrzuciłem je do ognia i tak powstał z tego cielec. 25 Mojżesz widział, że lud się rozzuchwalił, ponieważ Aaron dopuścił do tego na pośmiewisko wobec ich nieprzyjaciół. 26 Mojżesz stanął więc przy wejściu do obozu i zawołał: Kto jest z Panem, do mnie! I zebrali się przy nim wszyscy Lewici. 27 Powiedział do nich: Tak mówi Pan, Bóg Izraela: Niech każdy przypasze swój miecz do boku, przejdźcie się tam i z powrotem, od wejścia do wyjścia obozu i zabijcie każdego – swego brata, bliźniego i krewnego. 28 Lewici postąpili zgodnie ze słowami Mojżesza i tego dnia poległo około trzech tysięcy mężczyzn z ludu. 29 Potem Mojżesz oświadczył: Poświęćcie dziś swoje ręce Panu, ponieważ każdy wystąpił przeciwko swemu synowi i bratu, aby zostało wam dzisiaj udzielone błogosławieństwo.
Prośba o przebaczenie
30 Nazajutrz Mojżesz powiedział do ludu: Popełniliście wielki grzech! Jednak teraz wstąpię do Pana, może Go przebłagam za wasz grzech. 31 Wrócił więc do Pana i powiedział: Lud ten popełnił wielki grzech, bo zrobili sobie boga ze złota! 32 Ale teraz odpuść im ten grzech. Jeżeli nie, to wymaż mnie z Twojej księgi, którą napisałeś. 33 Pan zaś odpowiedział Mojżeszowi: Tylko tego, kto zgrzeszył przeciwko Mnie, wymażę z Mojej księgi. 34 Teraz idź, prowadź ten lud tam, dokąd ci kazałem. A Mój anioł pójdzie przed tobą. Ale w dniu Mego nawiedzenia nawiedzę ich za ich grzech. 35 I Pan uderzył lud za to, że zrobili cielca, którego sporządził Aaron.
Золотий бичок
1 Народ побачив, що Мойсей затримався і не сходить з гори, тому люди зібрались біля Аарона і сказали йому: Ану ж, зроби нам богів, які йтимуть перед нами, бо з цим чоловіком, Мойсеєм, який вивів нас з Єгипту, не знаємо, що сталося!
2 Тоді каже їм Аарон: Зніміть золоті сережки, що у вухах ваших жінок, ваших синів і ваших дочок, та принесіть до мене.
3 І весь народ зняв золоті сережки, які були в їхніх вухах, і принесли їх до Аарона.
4 Він прийняв усе це з їхніх рук, зробив з нього литого бичка, опрацював його різцем, а вони загукали: Це твоє божество, Ізраїлю, що вивело тебе з єгипетського краю!
5 Побачив це Аарон і побудував перед ним жертовник. Після цього Аарон зробив оголошення в словах: Завтра свято для Господа!
6 Тож наступного дня вони встали, принесли всепалення і влаштували мирну жертву. Народ засів їсти й пити, після чого вони піднялися, щоб забавлятися.
7 Тоді Господь промовив до Мойсея: Іди! Спускайся вниз, бо твій народ, якого ти вивів з єгипетського краю, зіпсувався!
8 Як же скоро вони зійшли з дороги, яку Я їм вказав, – зробили собі литого бичка і поклоняються йому. Вони принесли йому жертву, і сказали: Це твоє божество, Ізраїлю, яке тебе вивело з єгипетського краю!
9 І Господь сказав Мойсеєві: Дивлюсь я на цих людей і бачу, який же це твердошиїй народ!
10 Тож тепер залиши Мене, бо вже палає на них Мій гнів, і Я знищу їх, а тебе зроблю великим народом.
11 Але Мойсей молився перед своїм Господом Богом, говорячи: Чому, Господи, Ти палаєш гнівом на Свій народ, який великою силою і могутньою рукою Ти вивів з єгипетської землі?
12 Чому єгиптяни мають казати, заявляючи: Він зі злим наміром вивів їх, аби вигубити їх в горах і стерти їх з поверхні землі. Відвернись від розпалу Свого гніву і зміни його на милість щодо Свого народу!
13 Згадай Своїх слуг: Авраама, Ісаака та Ізраїля, котрим Ти клявся Собою і казав кожному: Розмножу твоїх нащадків, як небесні зірки, і всю цю землю, про яку Я говорив, дам твоїм нащадкам. Вони одержать її у власність навіки!
14 І Господь змінив гнів на милість щодо зла, про яке сказав, що заподіє Своєму народові.
15 Тож Мойсей повернувся, зійшов з гори, а в його руках були дві Скрижалі Свідоцтва – кам’яні таблиці, написані з обох боків. Вони були списані з одного боку і з другого.
16 Ті Скрижалі були Божим ділом, і написане було Божим Писанням, викарбуваним на Скрижалях.
17 Ісус Навин здалеку почув галас народу, який кричав, і сказав Мойсеєві: Бойовий клич у таборі!
18 А той каже: Це не вигуки тих, що починають перемагати, і не голос тих, що терплять поразку! Я чую галас переспівів.
19 Коли ж він наблизився до табору, то побачив бичка й хороводи. І Мойсей запалав гнівом. Він опустив зі своїх рук дві Скрижалі й розбив їх під горою.
20 Тоді він узяв бичка, якого вони зробили, спалив його у вогні, потовк його на порох й висипав у воду, і напоїв нею ізраїльських синів.
21 Ааронові ж Мойсей сказав: Що тобі зробив цей народ, що ти навів на нього великий гріх?
22 Аарон відповів Мойсеєві: Не гнівайся, мій володарю, адже ти знаєш цей народ, що він у злі!
23 Адже вони сказали мені: Зроби нам божество, яке йшло би перед нами, бо цей чоловік, Мойсей, який вивів нас з єгипетського краю, затримався , і ми не знаємо, що з ним сталося!
24 Я їм тоді сказав: У кого є золоті речі, зніміть! І вони дали мені. І я кинув їх у вогонь, і вийшов цей бичок…
25 Мойсей усвідомив, що народ, справді, неприборканий, але ж Аарон допровадив їх до свавілля на ганьбу між їхніми ворогами.
26 Тож Мойсей став біля входу в табір і проголосив: Хто за Господом, до мене! Навколо нього зібралися всі сини Левія.
27 І він сказав їм: Так говорить Господь, Бог Ізраїлю: Нехай кожний підпереже свого меча до свого пояса. Пройдіть через увесь табір туди і назад, від воріт до воріт, і кожний нехай вбиває свого брата; кожний свого ближнього, кожний – свого сусіда!
28 Сини Левія учинили так, як сказав їм Мойсей. Того дня полягло з усього народу близько трьох тисяч чоловік.
29 Тоді Мойсей сказав їм: Сьогодні посвятіть себе Господу, бо кожний виступив проти свого сина чи свого брата, аби сьогодні вам було дано благословення.
30 Так сталося, що наступного ранку Мойсей сказав народові: Ви учинили великий гріх. Тому я знову піднімуся до Господа, може, я спокутую ваш гріх.
31 Повернувшись до Господа, Мойсей сказав: Благаю, Господи ! Цей народ учинив великий гріх. Вони зробили собі золоте божество.
32 Тепер, якщо можеш простити їм гріх, то прости. Якщо ж ні, то прошу, викресли і мене з Твоєї книги, в яку Ти записав.
33 Але Господь сказав Мойсеєві: Якщо хтось і далі грішитиме переді Мною, то Я того викреслю з Моєї книги.
34 А зараз іди та провадь цей народ туди , куди Я тобі сказав. Ось Мій ангел ітиме перед твоїм обличчям. Того дня, коли відвідаю їх, Я покараю їх за їхній гріх.
35 Тож Господь покарав народ за виготовлення бичка, якого зробив Аарон, й поклоніння йому .