Ocalenie Mojżesza
1 Pewien człowiek z rodu Lewiego pojął za żonę kobietę z rodu Lewiego. 2 Kobieta zaszła w ciążę i urodziła syna, a widząc, że jest piękny, ukrywała go przez trzy miesiące. 3 Nie mogła jednak ukrywać go dłużej, wzięła więc koszyk z papirusu, pokryła go żywicą i smołą, włożyła do niego dziecko i położyła w sitowiu na brzegu Nilu. 4 A jego siostra stanęła z daleka, aby zobaczyć, co się z nim stanie. 5 Wtedy córka faraona zeszła na brzeg Nilu, aby się kąpać, a jej służące przechadzały się nad brzegiem Nilu. I zobaczyła koszyk wśród sitowia. Posłała więc służącą, aby go przyniosła. 6 Kiedy go otworzyła, zobaczyła dziecko – był to płaczący chłopiec. Zlitowała się nad nim i powiedziała: To jest dziecko hebrajskie. 7 Wówczas jego siostra zwróciła się do córki faraona: Czy mam pójść i zawołać ci jakąś hebrajską kobietę karmiącą, aby wykarmiła ci to dziecko? 8 Córka faraona odpowiedziała: Idź! Dziewczyna poszła więc i przywołała matkę dziecka. 9 A córka faraona nakazała: Weź to dziecko ze sobą i wykarm mi je, a ja ci zapłacę. Kobieta wzięła więc dziecko i je wykarmiła. 10 A gdy chłopiec podrósł, przyprowadziła go do córki faraona i był dla niej jak syn. Nadała mu imię Mojżesz, mówiąc: Ponieważ wydobyłam go z wody.
Ucieczka dorosłego Mojżesza
11 Po pewnym czasie, kiedy Mojżesz dorósł, wyszedł do swoich braci i zobaczył ich ciężką pracę. Ujrzał też Egipcjanina bijącego Hebrajczyka, jednego z jego rodaków. 12 Rozejrzał się więc na wszystkie strony, a widząc, że nie ma nikogo, zabił Egipcjanina i zakopał go w piasku. 13 Następnego dnia wyszedł, i zobaczył, jak dwaj Hebrajczycy się bili. I powiedział do tego, który był winien: Dlaczego bijesz swego bliźniego? 14 Ten odpowiedział: Kto cię ustanowił przełożonym i sędzią nad nami? Chcesz mnie zabić, jak zabiłeś Egipcjanina? Mojżesz przestraszył się i pomyślał: Na pewno wydała się ta sprawa! 15 Faraon usłyszał o tym wydarzeniu i starał się zabić Mojżesza.
Mojżesz na wygnaniu w kraju Madianitów
Mojżesz uciekł jednak przed faraonem i udał się do kraju Madianitów. Zatrzymał się przy studni. 16 Kapłan Madianitów miał siedem córek. Przyszły one, zaczerpnęły wody i napełniały koryta, aby napoić trzodę swojego ojca. 17 Ale nadeszli pasterze i je odpędzili. Wówczas Mojżesz wstał, obronił je i napoił trzodę. 18 Gdy przyszły do Reuela, swego ojca, on zapytał: Dlaczego tak prędko dzisiaj przyszłyście? 19 Odpowiedziały: Pewien Egipcjanin obronił nas przed pasterzami, naczerpał nam również wody i napoił trzodę. 20 Wtedy powiedział do swych córek: Gdzie on jest? Dlaczego zostawiłyście tego człowieka? Zawołajcie go, aby pożywił się chlebem! 21 Mojżesz zgodził się zamieszkać u tego człowieka, a on dał Mojżeszowi swoją córkę, Seforę, za żonę. 22 Ona zaś urodziła mu syna, którego nazwał Gerszom. Powiedział bowiem: Byłem przybyszem w obcej ziemi.
Powołanie Mojżesza
23 Gdy upłynął dłuższy czas, zmarł król egipski. Izraelici jęczeli z powodu ciężkiej pracy, narzekali, a ich wołanie z powodu ciężkiej pracy doszło do Boga. 24 Bóg wysłuchał ich jęku, wspomniał bowiem na swoje przymierze z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem. 25 Wejrzał więc Bóg na Izraelitów i poznał Bóg.
Народження Мойсея
1 Один чоловік з Левієвого роду пішов і одружився на одній з Левієвих дочок.
2 Жінка завагітніла й народила сина. Побачивши, що хлопчик гарний, вона переховувала його три місяці.
3 Коли ж більше не було можливості його переховувати, вона взяла для нього кошик з очерету, промазала його мулом і смолою, поклала туди хлопчика й поставила кошик в очереті біля берега річки.
4 Сестра малюка спостерігала здалека, аби довідатися, що з ним станеться далі .
5 Тим часом фараонова дочка спустилася аби скупатися в річці, в той час, як її служниці ходили по берегу ріки. Вона помітила в очереті кошик, послала свою служницю, й та забрала його.
6 Вона відкрила кошик і побачила хлоп’ятко. Коли малюк заплакав, фараонова дочка розжалобилась над ним і сказала: Він з єврейських дітей.
7 Тоді сестра хлопчика сказала фараоновій дочці: Чи не піти мені й не покликати до тебе жінку-годувальницю з єврейок, яка годувала б для тебе хлопчика?
8 Фараонова дочка відповіла їй: Іди. Дівчина побігла й покликала матір хлопчика.
9 І фараонова дочка сказала їй: Візьми це хлоп’ятко і вигодуй його для мене, а я винагороджу тебе! Жінка взяла хлопчика і годувала його власним грудним молоком.
10 Хлопчик підріс, і вона привела його до фараонової дочки. Він став їй за сина. Вона дала йому ім’я Мойсей, кажучи: Я ж його витягла з води.
Втеча до Мідіянського краю
11 Одного разу, коли Мойсей виріс, він вийшов до своїх братів і побачив, як вони страждають. Він помітив, як чоловік-єгиптянин б’є одного з його братів – єврея.
12 Озирнувшись навколо і не побачивши нікого, він вбив єгиптянина і заховав його в піску.
13 А наступного дня він вийшов знову і побачив, як билися два чоловіки-євреї. І каже кривдникові: Навіщо б’єш свого ближнього?
14 Той же відповів: Хто тебе поставив правителем і суддею над нами? Чи часом ти не задумав убити і мене, як учора вбив єгиптянина? Мойсей злякався і сказав: Невже такою відомою стала ця подія?
15 Про ту справу дізнався фараон і мав намір убити Мойсея. Тому Мойсей втік від фараона і прибув до Мідіянського краю. Він зупинився біля криниці.
16 Мідіянський священик мав сім дочок. Вони прийшли до криниці набрати води, щоб наповнити корита і напоїти отару свого батька.
17 Але прийшли пастухи й відігнали їх. Тоді Мойсей встав, захистив їх і напоїв їхню отару.
18 Коли повернулись вони до свого батька Реуїла, він запитав їх: Чому це сьогодні ви так рано прибули?
19 Вони ж відповіли: Якийсь єгиптянин врятував нас від рук пастухів та ще й начерпав нам води і напоїв отару.
20 Він запитав своїх дочок: А де він? Чому ви залишили чоловіка? Закличте його, нехай попоїсть хліба!
21 Мойсей погодився залишитись у того чоловіка. Він видав за Мойсея свою дочку Ціппору.
22 Вона народила сина, і він дав йому ім’я Гершом, сказавши: Я – захожий у чужій землі.
23 Минуло багато часу і єгипетський цар помер. Діти ж Ізраїля стогнали від праці і голосили. Їхні зойки від непосильної праці піднялися до Бога.
24 Бог почув їхній стогін і згадав про Свій Заповіт з Авраамом, Ісааком та Яковом.
25 І зглянувся Бог на Ізраїльських нащадків і пройнявся їхнім становищем.