Upadek Jerozolimy
1 W dziewiątym roku jego panowania, w dziesiątym miesiącu, dziesiątego dnia tego miesiąca, król babiloński Nebukadnessar wraz z całym swoim wojskiem nadciągnął przeciw Jerozolimie. Obległ ją i dookoła niej usypał wał. 2 Miasto było oblężone aż do jedenastego roku panowania króla Sedecjasza. 3 Dziewiątego dnia tego miesiąca, gdy wzmógł się głód w mieście i nie było chleba dla ludu kraju, 4 uczyniono wyłom w murze miasta. Wszyscy wojownicy uciekli nocą przez bramę między podwójnym murem obok ogrodu królewskiego. Chaldejczycy zaś otaczali miasto. Sedecjasz ruszył drogą ku Arabie, 5 a wojsko chaldejskie ruszyło w pościg za królem i dogonili go na stepach Jerycha. Całe jego wojsko go opuściło. 6 Pojmano króla, zaprowadzono go do króla babilońskiego do Ribli, gdzie wydano na niego wyrok: 7 Synów Sedecjasza zamordowano na jego oczach. A samemu Sedecjaszowi wyłupił oczy, zakuł go w podwójne kajdany z brązu i zaprowadził do Babilonu.
Zniszczenie świątyni
8 Piątego miesiąca, siódmego dnia tego miesiąca, a był to dziewiętnasty rok panowania króla Nebukadnessara, króla babilońskiego, do Jerozolimy wkroczył Nebuzaradan, dowódca straży przybocznej, sługa króla babilońskiego, 9 i spalił dom Pana, dom króla oraz wszystkie domy w Jerozolimie. Wszystkie wielkie budowle spalił ogniem. 10 Wojsko chaldejskie, które było z dowódcą straży przybocznej, zburzyło mury wokoło Jerozolimy. 11 Dowódca straży przybocznej, Nebuzaradan, uprowadził resztę ludności, która pozostała w mieście, i zbiegów, którzy uciekli do króla babilońskiego oraz resztę tłumu. 12 Z biedoty kraju pozostawił dowódca straży przybocznej ludzi do uprawy winnic i do uprawy roli. 13 Chaldejczycy połamali kolumny z brązu, które znajdowały się w domu Pana, podstawy i morze z brązu, które były w domu Pana, a brąz z nich zanieśli do Babilonu. 14 Wzięli również misy, łopatki, szczypce, czasze oraz wszystkie naczynia z brązu, których używano do sprawowania kultu. 15 Dowódca straży przybocznej zabrał też kadzielnice i misy, które były całe ze złota i ze srebra, 16 dwie kolumny, jedno morze i podstawy, które zrobił Salomon dla domu Pana. Trudno podać wagę brązu wszystkich tych naczyń. 17 Jedna kolumna miała osiemnaście łokci wysokości, kapitel nad nią był z brązu, a wysokość kapitelu wynosiła trzy łokcie. Siatka i jabłka granatu otaczały kolumnę – wszystko z brązu. Podobnie wyglądała siatka na drugiej kolumnie.
Drugie przesiedlenie
18 Dowódca straży przybocznej zabrał Serajasza, naczelnego kapłana i Sefaniasza, kapłana drugiego stopnia, i trzech stróżów progu. 19 Z miasta zaś zabrał jednego dworzanina, który był dowódcą wojsk, oraz pięciu ludzi z najbliższego otoczenia króla, którzy znajdowali się w mieście, i pisarza dowódcy wojska prowadzącego spis ludności kraju oraz sześćdziesięciu ludzi z ludności kraju, którzy znajdowali się w mieście. 20 Nebuzaradan, dowódca straży przybocznej, zabrał ich i zaprowadził do króla babilońskiego, do Ribli. 21 A król babiloński ugodził ich i zabił w Ribli, w kraju Chamat. Juda zaś został przesiedlony z dala od swojej ziemi.
Gedaliasz namiestnikiem w Judzie
22 Nad ludnością pozostałą w kraju Judy, tą, którą zostawił król babiloński, Nebukadnessar, ustanowił zarządcą Gedaliasza, syna Achikama, syna Szafana.
23 Wszyscy dowódcy wojsk wraz ze swoimi ludźmi usłyszeli, że król babiloński ustanowił zarządcą Gedaliasza. Przybyli więc do niego do Mispy: Izmael, syn Netaniasza, i Jochanan, syn Kareacha, i Serajasz, syn Tanchumeta z Netofy, i Jaazaniasz, syn Maakatyty – oni właśnie wraz ze swoimi ludźmi. 24 Gedaliasz przysiągł im oraz ich ludziom i powiedział: Nie bójcie się sług chaldejskich. Zostańcie w kraju i służcie królowi babilońskiemu, a będzie wam dobrze.
25 Siódmego miesiąca Izmael, syn Netaniasza, syn Eliszamy, z królewskiego rodu, przyszedł, a z nim dziesięciu ludzi, i ugodzili Gedaliasza, tak że on zmarł, oraz Judejczyków i Chaldejczyków, którzy z nim przebywali w Mispie. 26 Wtedy powstał cały lud, od najmniejszego do największego, wraz z dowódcami wojsk i udali się do Egiptu, ponieważ bali się Chaldejczyków.
Ułaskawienie króla Jojakina
27 W trzydziestym siódmym roku po uprowadzeniu Jojakina, króla Judy, dwunastego miesiąca, dwudziestego siódmego dnia tego miesiąca Ewil-Merodak, król babiloński, w pierwszym roku swego panowania ułaskawił Jojakina, króla judzkiego, i wypuścił go z więzienia. 28 Rozmawiał z nim łaskawie i wyniósł jego tron ponad trony królów, którzy z nim byli w Babilonie. 29 Jojakin zmienił więc więzienne ubranie i zawsze już jadł chleb w jego obecności przez wszystkie dni swojego życia. 30 Król przyznał mu stałe, codzienne utrzymanie, przez wszystkie dni jego życia.
Захоплення та зруйнування Єрусалиму Навоходоносором
1 Так сталося, що в дев’ятому році царювання Седекії, в десятий день десятого місяця, вавилонський цар Навуходоносор з усім своїм військом знову підступив до Єрусалима; він отаборився проти нього й насипав навколо нього облоговий вал.
2 Отже, місто перебувало в облозі до одинадцятого року царювання Седекії.
3 На дев’ятий день четвертого місяця, коли в місті лютував страшний голод, і простий люд міста вже не мав що їсти,
4 в стіні міста був зроблений вилом, і цар, разом з усіма своїми воїнами, вийшов вночі через таємний прохід між двома стінами, що оточували царський сад, хоча довкола міста ще перебували халдейці, – і втекли в напрямку Йорданської Долини .
5 Але халдейське військо погналось за царем; воїни наздогнали його в Єрихонській долині, тимчасом як усе цареве військо, залишивши його, розбіглося.
6 Царя схопили і привели його до вавилонського царя в Ріввлу , де він виголосив йому вирок.
7 Там, перед його очами, стратили синів Седекії; самого ж Седекію осліпили і, закувавши його в кайдани, запровадили у Вавилон.
8 Дев’ятнадцятого року, сьомого дня п’ятого місяця владарювання вавилонського царя Навуходоносора, прийшов у Єрусалим довірений посадовець вавилонського царя, начальник особистої царської охорони, Невузарадан.
9 Він спалив Господній Храм, царський палац та інші великі будинки Єрусалима, – всі доми вельмож були спалені вогнем.
10 Військо халдейців, яке прибуло з начальником охорони, зруйнувало довколишні стіни Єрусалима.
11 Решту людей, які ще залишалися в місті, як і тих, що перебігли до вавилонського царя, – увесь цей народ начальник охорони Невузарадан забрав у полон.
12 Лише найбідніших краю начальник охорони залишив доглядати поля і виноградники.
13 Мідні колони, що були в Господньому Храмі, їхні підставки, а також мідне море , яке було в Господньому Храмі, халдейці розбили, а їхню мідь забрали до Вавилону.
14 Так само лопатки, щипці, ложки та весь інший мідний посуд, що використовувався під час богослужіння, вони забрали.
15 Начальник охорони також забрав кадильниці й чаші-кропильниці, – все, що було з золота і срібла, він забрав.
16 Стосовно ж двох колон, мідного моря і підставок, які виготовив Соломон для Господнього Храму, то важко було зважити всю кількість міді в усіх цих предметах.
17 Адже кожна колона мала заввишки вісімнадцять ліктів. Крім того, на ній була мідна капітель; капітель була заввишки у три лікті, навколо якої було мереживо, на якому кріпилися мигдалеві яблука, – все це з міді. Такою ж була й друга колона, – з капітеллю та мідним мереживом.
18 Начальник варти полонив первосвященика Сераю, і другого священика Цефанію, та трьох вартових біля дверей Храму.
19 В місті він захопив одного царедворця (євнуха ), котрий був начальником над воїнами, а також п’ятьох мужів з найближчого оточення царя, яких знайшли в місті, та писаря військового командування, котрий ніс відповідальність за мобілізацію до війська людей краю; крім того, полонив шістдесят інших мужів, громадян країни, які ще залишались у місті.
20 Захопивши їх, начальник охорони Невузарадан запровадив їх до вавилонського царя в Рівлу.
21 Там, у Рівлі, що в Хаматському краю, вавилонський цар, караючи їх, стратив усіх. Таким чином Юдеї остаточно були вигнані з власної землі.
Ґедалія – управитель в Юдейському краю
22 Проте над народом, який ще залишався в Юдейському краю, тобто над тими, котрих вавилонський цар Навуходоносор залишив, він поставив управителем Ґедалію, сина Ахікама, Шафанового онука.
23 Як тільки колишні воєначальники та їхні підлеглі дізнались, що вавилонський цар поставив Ґедалію, то вони прийшли до Ґедалії в Міцпу. Це були: Ізмаїл, син Нетанії, Йоханан, син Кареаха, та Серая, син Танхумета з Нетофати, та Яазанія, син Маахатії разом зі своїми людьми.
24 І Ґедалія присягнувся перед ними та їхніми людьми, говорячи їм: Не бійтеся стати підвладними халдейцям! Залишайтесь у краю, служіть вавилонському цареві, й вам буде добре!
25 Але сталося так, що в сьомому місяці прибув Ізмаїл, син Нетанії, онук Елішами, один із царських нащадків, разом із десятьма чоловіками. Вони вразили Ґедалію, причинивши йому смерть, і знищили Юдеїв та халдейців, які були з ним у Міцпі.
26 Злякавшись помсти з боку халдейців, увесь народ, – від малого й до великого, разом з колишніми воєначальниками піднявся і вирушив в Єгипет.
Звільнення Єхонії з в’язниці
27 Так сталося, що в тридцять сьомому році після полонення Юдейського царя Єхонії, в дванадцятому місяці, двадцять сьомого дня того місяця, зійшов на царський престол Вавилону Евіл-Меродах . Першого року свого царювання він помилував Юдейського царя Єхонію та звільнив його з в’язниці.
28 Він приязно з ним розмовляв і поставив його престол вище, ніж престоли інших переможених царів, котрі були в нього у Вавилоні.
29 Він змінив його в’язничний одяг, і Єхонія постійно споживав їжу за царським столом до кінця свого життя.
30 Його утримання було постійним утриманням, і видавалось йому від царя щодня протягом усього його життя.