Reformy Ezechiasza i Jozjasza
1 Ezechiasz został królem, mając dwadzieścia pięć lat, i królował w Jerozolimie dwadzieścia dziewięć lat. Jego matka miała na imię Abbijja i była córą Zachariasza. 2 Czynił to, co słuszne w oczach Pana, dokładnie tak jak czynił Dawid, jego przodek.
3 W pierwszym roku swojego panowania, w pierwszym miesiącu, otworzył drzwi domu Pana i je naprawił. 4 Sprowadził kapłanów i lewitów i zgromadził ich na dziedzińcu wschodnim. 5 Powiedział do nich: Słuchajcie mnie, lewici! Poświęćcie się teraz i poświęćcie dom Pana, Boga waszych ojców! Usuńcie to, co nieczyste ze Miejsca Świętego. 6 Ponieważ nasi ojcowie sprzeniewierzyli się i robili to, co złe w oczach Pana, naszego Boga, opuścili Go i odwrócili swe oblicza od przybytku Pana, i obrócili się plecami. 7 Zamknęli także drzwi przedsionka, pogasili lampy, nie palili kadzidła w ofierze ani nie składali Bogu Izraela ofiary całopalnej w Miejscu Świętym. 8 Spadł więc gniew Pana na Judę i Jerozolimę i wydał ich na przerażenie, zgrozę i pośmiewisko, jak to widzicie na własne oczy. 9 Oto nasi ojcowie polegli od miecza, a nasi synowie, nasze córki i nasze żony z tego powodu znaleźli się w niewoli. 10 A teraz postanowiłem w moim sercu zawrzeć przymierze z Panem, Bogiem Izraela, a odwróci się od nas Jego płonący gniew. 11 A teraz, moi synowie, nie ociągajcie się, ponieważ wybrał was Pan, abyście stali przed Jego obliczem, służyli Mu, byli Jego sługami i Jemu składali ofiary kadzielne.
12 Wówczas powstali lewici: Machat, syn Amasaja, i Joel, syn Azariasza, spośród synów Kehata, a spośród synów Merariego – Kisz, syn Abdiego, i Azariasz, syn Jehalleleela, a spośród Gerszonitów – Joach, syn Zimmy, i Eden, syn Joacha, 13 a spośród synów Elisafana – Szimri i Jeuel, spośród synów Asafa – Zachariasz i Mattaniasz, 14 spośród synów zaś Hemana – Jechiel i Szimei, spośród synów Jedutuna – Szemajasz i Uzzjel. 15 Zebrali swych braci, uświęcili się i poszli, jak polecił król zgodnie ze słowami Pana, aby oczyścić dom Pana. 16 Również kapłani weszli do domu Pana, aby go oczyścić, i każdą nieczystą rzecz, którą znaleźli w świątyni Pana, usuwali na dziedziniec domu Pana. Lewici zbierali je, aby wyrzucić do potoku Cedron, na zewnątrz. 17 Zaczęli poświęcać pierwszego dnia w pierwszym miesiącu, a ósmego dnia tego miesiąca weszli do przedsionka Pana i poświęcali dom Pana przez osiem dni, a w szesnastym dniu pierwszego miesiąca zakończyli.
18 Przyszli do króla Ezechiasza i powiedzieli: Oczyściliśmy cały dom Pana, ołtarz ofiar całopalnych i wszystkie jego naczynia oraz stół chlebów pokładnych i wszystkie jego naczynia. 19 Wszystkie naczynia, które król Achaz zbezcześcił swoim odstępstwem podczas swego królowania, przygotowaliśmy i poświęciliśmy. A oto są przed ołtarzem Pana.
20 Król Ezechiasz wstał wcześnie, zgromadził naczelników miasta i wstąpił do domu Pana. 21 Przyprowadzono siedem cielców, siedem baranów, siedmioro jagniąt i siedem kozłów na ofiarę za grzechy – za królestwo, przybytek i Judę. I powiedział do potomków Aarona, kapłanów, aby złożyli ofiary na ołtarzu Pana. 22 Zabili te cielce, a kapłani zebrali krew i pokropili ołtarz. Zabili także barany i pokropili krwią ołtarz, zabili jagnięta i pokropili krwią ołtarz. 23 Przyprowadzili przed króla i zgromadzenie kozły na ofiarę za grzechy i włożyli na nie swe ręce. 24 Kapłani zabili je i oczyścili ich krwią ołtarz, aby dokonać przebłagania za cały Izrael, bo król polecił składać ofiarę całopalną za cały Izrael i za grzechy.
25 Ustawił lewitów w domu Pana z cymbałami, harfami i lirami, zgodnie z poleceniem Dawida i Gada – Widzącego królewskiego oraz Natana, proroka, ponieważ było to polecenie Pana dane przez Jego proroków. 26 Lewici stali z instrumentami Dawida, a kapłani z trąbami.
27 Wówczas Ezechiasz polecił złożyć ofiarę całopalną na ołtarzu. Gdy zaczęto składać ofiarę, zaśpiewano pieśń Pana przy wtórze trąb i instrumentów Dawida, króla Izraela. 28 Całe zgromadzenie oddawało pokłon, rozbrzmiewała pieśń i grały trąby, a wszystko to trwało aż skończono składanie ofiary całopalnej. 29 A gdy zakończono składanie tej ofiary, król i wszyscy, którzy się przy nim znajdowali, uklękli i oddali pokłon. 30 I król Ezechiasz oraz książęta polecili lewitom wielbić Pana słowami Dawida i Asafa – Widzącego. I wielbili z radością, klękali i oddawali pokłon.
31 Ezechiasz następnie powiedział: Wy poświęciliście się teraz dla Pana. Zbliżcie się i przynieście ofiary krwawe i dziękczynne do domu Pana. Zgromadzenie przyniosło więc ofiary krwawe i dziękczynne, a każdy kto miał szczodre serce – ofiary całopalne. 32 Liczba ofiar całopalnych, które przyniosło zgromadzenie wynosiła: siedemdziesiąt cielców, sto baranów, dwieście jagniąt – wszystko to na ofiarę całopalną dla Pana. 33 Natomiast poświęconych darów było: sześćset cielców i trzy tysiące owiec. 34 Tylko kapłanów było za mało i nie mogli nadążyć ze ściąganiem skór ze wszystkich ofiar całopalnych. Wspomagali ich w tym bracia lewici aż ukończono dzieło i aż zostali poświęceni kapłani, ponieważ lewici chętniej niż kapłani się uświęcali. 35 Było także wiele ofiar całopalnych w tłuszczu ofiar wspólnotowych i ofiar płynnych, składanych na ofiarę całopalną. Tak została ustanowiona służba domu Pana. 36 Ezechiasz i cały lud cieszyli się z powodu tego, co Bóg przygotował dla ludu, ponieważ to dzieło dokonało się szybko.
Єзекія – цар Юдеї
1 Єзекія зійшов на царський престол, коли йому було двадцять п’ять років, і двадцять дев’ять років він владарював у Єрусалимі. Його матір, Авія, була дочкою Захарії.
2 Він чинив так, як було до вподоби Господу, в усьому дотримуючись діянь свого прабатька Давида.
Єзекія відчинив двері Господнього Храму
3 Вже першого року свого владарювання, в першому місяці, він відчинив двері Господнього Храму і поновив їх.
4 Єзекія звелів священикам і левітам зібратись на східній площі,
5 і сказав їм: Слухайте мене, левіти! Негайно освятіться і освятіть Храм Господа, Бога ваших батьків, та викиньте всяку нечистоту зі святого місця!
6 Адже наші батьки, втративши вірність, робили злочини перед Господом, нашим Богом, залишили Його й цілковито відвернулись від Господнього Намету, повернувшись до нього спиною.
7 Вони замкнули двері навіть у притворі, погасили світильники, не спалювали на жертовниках кадіння ладану й не приносили жертв всепалення Богові Ізраїлю.
8 Через те Господь запалав гнівом на Юдею та на Єрусалим; Він віддав нас на ганьбу, на спустошення і на посміховисько, як ви й бачите на власні очі.
9 Тому й наші батьки полягли від меча, а наші сини, наші дочки та наші жінки опинились за це в полоні.
10 І от тепер я маю намір поновити Заповіт із Господом, Богом Ізраїлю, аби Він відвернув від нас полум’я Свого гніву.
11 Тепер же, сини мої, не будьте недбалі, адже вас обрав Господь, щоб ви стояли перед Ним й служили Йому, були Його слугами і спалювали на жертовнику кадіння ладан.
12 Після цього піднялись левіти: Махат, син Амасаї, та Йоіл, син Азарії від нащадків Кегата; із нащадків Мерарі – Кіш, син Авдії, та Азарія, син Єгаллелела; із нащадків Гершона – Йоах, син Зімми, та Еден, син Йоаха;
13 із синів Еліцафана – Шімрі та Єіїл; із синів Асафа – Захарія та Маттанія;
14 із синів Гемана – Єгіїл та Шімей; із синів Єдутуна – Шемая та Уззіїл.
15 Зібравши своїх братів, вони освятилися, і за наказом царя пішли, аби, згідно з Господнім словом, очистити Господній Храм.
16 З метою очищення священики ввійшли всередину Господнього Храму, і винесли усяку нечистоту, яку виявили в Господньому Храмі, у двір Господнього Храму; а вже звідти левіти забирали й виносили геть до потоку Кедрон.
17 Вони почали освячення в перший день першого місяця, а восьмого дня того ж місяця увійшли до Господнього притвору. Освячення Господнього Храму тривало ще вісім днів і було завершене шістнадцятого дня першого місяця.
18 Після того пішли до царя Єзекії й сказали: Ми очистили весь Господній Храм, а також жертовник всепалення, і все його приладдя; стіл для Виставних хлібів і все його приладдя.
19 Над усім начинням, яке цар Ахаз вилучив зі споживання за період свого владарювання і відступлення, ми звершили обряд освячення, і зараз воно знаходиться перед Господнім жертовником.
Єзекія поновлює жертви й подячні приношення в Господньому Храмі
20 Вставши спозаранку, цар Єзекія зібрав можновладців міста й пішов до Господнього Храму.
21 Потім привели сім тельців, сім баранів, сім ягнят та сім козлів у жертву покути за царство, за Святиню та за всю Юдею. Цар звелів священикам, нащадкам Аарона, принести усе це в жертву всепалення на Господньому жертовнику.
22 Зарізавши тельців, священики взяли їхню кров, й окропили жертовник. Потім зарізали баранів, і також окропили кров’ю жертовник. Далі зарізали ягнят, і тією кров’ю ще раз окропили жертовник.
23 Привели також козлів, призначених для жертви за гріхи, й поставили перед царем та зібраними, котрі поклали на них свої руки,
24 після чого священики їх зарізали, а їхню кров вилили на жертовник, як жертву спокути за гріх усього Ізраїлю, адже цар звелів звершити жертву всепалення і жертву за гріх усього Ізраїлю.
25 Єзекія поставив левітів у Господньому Храмі з цимбалами, цитрами й арфами, за постановою Давида, а також царського провидця Ґада й пророка Натана, – це було свідченням того, що ця постанова від Господа, дана через Його пророків.
26 Отже, левіти стали з інструментами Давида, а священики – з трубами.
27 Тоді Єзекія звелів принести на жертовник жертву всепалення. І щойно розпочалось жертвоприношення всепалення, зазвучала пісня хвали Господу в супроводі труб та інструментів Ізраїльського царя Давида.
28 Усі зібрані долілиць вклонились; і доки не закінчилась жертва всепалення, лунали мелодії співців, та трубили труби.
29 А коли всепалення закінчилось, цар і всі, що були з ним, схилились і долілиць вклонились.
30 Після цього цар Єзекія, разом з можновладцями, наказали левітам прославити Господа словами Давида та ясновидця Асафа. Отже, вони з радістю заспівали пісню хвали і схилившись на коліна, долілиць поклонились.
31 Тоді Єзекія заговорив знову, і сказав: Тепер ви цілковито освячені для Господа, – йдіть і приносьте жертви й подячні приношення в Господній Храм. І всі присутні почали приносити жертви й подячні приношення, а хто щиро бажав, то і жертви всепалення.
32 Таким чином загальна кількість жертв всепалення, які принесла громада, становила: сімдесят тельців, сто баранів і двісті ягнят. Усе це призначалось на жертву всепалення для Господа.
33 А посвячених жертв подяки було: тельців – шістсот, і три тисячі овець.
34 Проте священиків було надто мало, й вони не були спроможними здирати шкури з усіх жертв всепалення, тому їхні брати-левіти допомагали їм, аж поки не закінчили цієї праці й поки інші священики також не звершили обряд освячення. Адже левіти поставились до справи освячення сумлінніше, ніж священики.
35 Було також багато всепалень із жиром мирних жертв і жертв возливання до всепалень. Отже, так було відновлено служіння в Господньому Храмі.
36 Єзекія разом з усім народом раділи з того, що Бог учинив для народу, адже все це сталось досить несподівано.