1 Dlatego nie zwlekając dłużej, postanowiliśmy sami pozostać w Atenach. 2 Wysłaliśmy też Tymoteusza, naszego brata i współpracownika Bożego w głoszeniu Ewangelii Chrystusa, aby was utwierdził i umocnił w waszej wierze, 3 żeby się nikt nie zachwiał wśród tych ucisków. Wiecie bowiem, że do tego zostaliśmy przeznaczeni. 4 Gdy byliśmy u was, zapowiadaliśmy wam przecież, że będziemy prześladowani, i jak wiecie, tak się stało. 5 Dlatego ja, nie zwlekając już dłużej, posłałem go, aby rozeznał się w waszej wierze, czy przypadkiem nie zwiódł was kusiciel i czy nasz trud nie był daremny.
6 Teraz zaś Tymoteusz wrócił od was z dobrą nowiną o waszej wierze i miłości, i o tym, że cały czas zachowujecie o nas dobrą pamięć i bardzo pragniecie nas zobaczyć, podobnie jak my was. 7 Dlatego, bracia, zostaliśmy pocieszeni dzięki wam przez waszą wiarę we wszelkich naszych potrzebach i uciskach. 8 Teraz bowiem ożyliśmy, skoro wy trwacie w Panu. 9 Jak więc możemy podziękować Bogu za was z powodu wielkiej radości, jaką mamy dzięki wam przed naszym Bogiem, 10 gdy dniem i nocą modlimy się żarliwie, aby móc was zobaczyć i uzupełnić braki waszej wiary?
11 Niech sam Bóg, nasz Ojciec i nasz Pan Jezus, utoruje naszą drogę do was. 12 Was natomiast niech Pan uzdolni do coraz większej i bardziej obfitej miłości wzajemnej i do wszystkich, takiej, jaką my mamy do was, 13 żeby wasze serca zostały umocnione jako nienaganne w świętości przed naszym Bogiem i Ojcem, na przyjście naszego Pana Jezusa wraz ze wszystkimi Jego świętymi.
Звістка, отримана через Тимофія
1 Тому, не спроможні більше терпіти, ми вирішили за краще самим залишитися в Афінах,
2 а Тимофія, нашого брата і Божого [служителя, а нашого] помічника в Євангелії Христа, послати, щоби запевнити вас і потішити [вас] у вашій вірі.
3 Щоб ніхто не захитався серед цих труднощів. Адже ви самі знаєте, що на те ми призначені.
4 Бо коли ми були у вас, ми вам казали наперед, що маємо страждати; так воно й сталося, і вам це відомо.
5 Тому‑то і я, не витримавши більше, послав довідатися про вашу віру, щоби часом не спокусив вас спокусник, і наша праця не виявилася даремною.
6 А тепер, коли від вас повернувся Тимофій і приніс нам радісну вістку про вашу віру та любов, і що ви завжди про нас згадуєте добром, бажаючи бачити нас, як і ми вас,
7 саме тому, брати, ми втішилися вами серед усієї нашої біди й горя, через вашу віру.
8 Адже ми тепер ожили, якщо ви стоїте в Господі!
9 Яку ж подяку можемо віддати Богові за вас, за всю радість, якою через вас тішимося перед нашим Богом?
10 Ніч і день ревно молимося, щоби побачити ваші обличчя і доповнити те, чого бракує вашій вірі.
11 Сам же Бог і наш Отець, і наш Господь Ісус нехай вирівняє нашу дорогу до вас.
12 І Господь нехай помножить і наповнить вас любов’ю один до одного і до всіх, – такою ж, яку ми маємо до вас,
13 аби зміцнити ваші серця, зробити бездоганними у святості перед Богом і нашим Отцем під час приходу Господа нашого Ісуса з усіма Його святими. Амінь .