1 Potem Samuel wziął naczynie z oliwą i wylał ją na jego głowę. Następnie ucałował go i powiedział: Pan rzeczywiście namaścił cię na przywódcę nad swoim dziedzictwem. 2 Kiedy dziś ode mnie odejdziesz, spotkasz dwóch mężczyzn przy grobie Racheli na terytorium Beniamina, w Selsach, którzy ci powiedzą: Znalazły się oślice, których poszedłeś szukać. Twój ojciec przestał o nich myśleć, lecz niepokoi się o was i pyta: Co mam zrobić w sprawie mojego syna? 3 Gdy wyruszysz stamtąd i dojdziesz do dębu Tabor, spotkasz tam trzech mężczyzn zmierzających do Boga w Betel. Jeden będzie niósł trzy koźlęta, drugi trzy bochenki chleba, a trzeci bukłak wina. 4 Pozdrowią cię i dadzą dwa chleby, a ty je od nich weźmiesz. 5 Następnie przybędziesz do Gibea Bożego, gdzie znajdują się oddziały Filistynów. Gdy będziesz wchodził do miasta, spotkasz grupę proroków schodzących z wyżyny, poprzedzaną przez grających na harfie, bębenku, flecie i lirze, a sami będą w uniesieniu prorockim. 6 Wtedy przeniknie cię duch Pana, wpadniesz wraz z nimi w uniesienie prorockie i przemienisz się w innego człowieka. 7 Gdy spełnią się te znaki, rób to, co będzie w twojej mocy, ponieważ Bóg jest z tobą. 8 Potem zejdziesz przede mną do Gilgal, a ja przyjdę do ciebie, aby złożyć ofiarę całopalną i krwawe ofiary wspólnotowe. Zaczekasz siedem dni, aż przyjdę do ciebie i oznajmię ci, co masz robić. 9 Gdy Saul odwrócił się, aby opuścić Samuela, Bóg przemienił jego serce i tego dnia spełniły się wszystkie te znaki.
10 Gdy przybyli stamtąd do Gibea, spotkała go grupa proroków, przeniknął go duch Boży i razem z nimi wpadł w uniesienie prorockie. 11 Wtedy wszyscy, którzy znali go od dawna, zobaczyli, że prorokował razem z prorokami, a lud się dopytywał: Co się stało synowi Kisza? Czy także Saul między prorokami? 12 Pewien człowiek stamtąd odezwał się: Kto jest ich ojcem? Stąd powstało powiedzenie: Czy także Saul między prorokami? 13 Gdy uniesienie prorockie ustało, Saul przyszedł na wyżynę, 14 a jego stryj zapytał go i jego sługę: Dokąd to chodziliście? On zaś odpowiedział: Szukać oślic! Gdy zobaczyliśmy, że ich nie ma, poszliśmy do Samuela. 15 Wtedy stryj Saula powiedział: Opowiedz mi, proszę, co powiedział wam Samuel. 16 Saul zaś odpowiedział swojemu stryjowi: Zapewnił nas, że oślice się znalazły. Nie zdradził jednak tego, co Samuel powiedział w sprawie królestwa.
Saul ogłoszony uroczyście królem
17 Samuel zwołał lud do Pana, do Mispy 18 i oświadczył Izraelitom: Tak mówi Pan, Bóg Izraela: Ja wyprowadziłem Izraela z Egiptu i Ja uwolniłem was z rąk Egipcjan i wszystkich królestw, które was uciskały. 19 Wy zaś dzisiaj odrzuciliście waszego Boga, który wybawia was ze wszystkich niedoli i ucisków, i żądacie od Niego: Ustanów nam króla. Teraz więc stawcie się przed Panem według waszych plemion i według rodów. 20 Potem Samuel kazał wystąpić wszystkim plemionom Izraela, a los wskazał na plemię Beniamina. 21 Następnie polecił wystąpić plemieniu Beniamina według swoich rodów, a los padł na ród Matriego, a potem na Saula, syna Kisza. Zaczęli więc go szukać, ale nie znaleźli. 22 Ponownie zatem pytali Pana: Czy już przybył tutaj ten człowiek? Pan odpowiedział: Jest tutaj, lecz ukrył się wśród juków. 23 Pobiegli więc i przyprowadzili go stamtąd. Gdy stanął wśród ludu, przewyższał każdego o głowę. 24 Wówczas Samuel powiedział do całego ludu: Czy widzicie, że ten, którego Pan wybrał, nie ma sobie równego pośród całego ludu? Cały zaś lud wykrzykiwał radośnie: Niech żyje król!
25 Samuel ogłosił ludowi uprawnienia władzy królewskiej, spisał je w księdze i złożył przed Panem. Potem rozesłał cały lud, każdego do własnego domu. 26 Także Saul poszedł do swego domu w Gibei, a wraz z nim szli wojownicy, których serca Bóg poruszył. 27 Synowie Beliala jednak pytali: W jaki sposób ktoś taki może nas wybawić? Wzgardzili nim i nie przynieśli mu daru, lecz on jakby niczego nie słyszał.
1 Тоді Самуїл узяв посудину з єлеєм помазання, і вилив Саулові на голову, після чого поцілував його й сказав: Тебе помазав Господь, аби ти був володарем над Його спадщиною !
2 Зараз ти підеш від мене, й біля гробниці Рахилі, на межі наділу Веніяміна в Целцаху, зустрінеш двох чоловіків, які тобі скажуть: Ослиці, яких ви пішли шукати, знайшлися, і тепер твій батько турбується вже не про ослиць, а журиться за вами, мовляв: що могло статися з моїм сином!
3 А як звідти вирушиш далі, й дійдеш до Фаворського дуба, з тобою зустрінуться три чоловіки, котрі йтимуть, аби поклонитися Богові в Бетелі: один нестиме трьох козенят, другий матиме три буханці хліба, а третій буде нести бурдюк з вином.
4 Вони привітають тебе, бажаючи миру, й дадуть тобі дві хлібини. Прийми ті дві хлібини від них.
5 Після цього підійдеш до Божого пагорбу, де стоїть озброєний загін филистимців. І, як тільки ввійдете в те місто, вам зустрінеться група пророків, котрі сходитимуть з узгір’я, а попереду них гратимуть музиканти на арфах, тимпанах, сопілках і гуслах. Всі вони будуть пророкувати.
6 Тоді зійде на тебе Господній Дух, і ти захоплено пророкуватимеш з ними, і перетворишся на іншу людину.
7 І коли всі ці ознаки щодо тебе здійсняться, – чини далі так, як вважатимеш за слушне, адже з тобою Бог.
8 Я маю зійти в Ґілґал, аби там принести всепалення і подячні мирні жертви, але ти підеш туди переді мною раніше. Чекай мене сім днів, доки я не прийду до тебе і не скажу тобі, що маєш далі робити.
9 Так і сталось: щойно він повернувся, аби піти від Самуїла, Бог уже перемінив його серце на інше, і того ж дня здійснились усі ті ознаки.
10 Звідти вони прийшли до Гіви, де їх зустріла група пророків. Його огорнув Божий Дух, і він пророкував разом з ними.
11 Коли ж ті, котрі знали його раніше, побачили, як він захоплено пророкує разом з пророками, то почали говорити між собою: Що таке сталося з сином Кіша? Невже і Саул також між пророками?
12 Хтось із присутніх навіть вигукнув: А хто є їхнім батьком? Тому й виникла приказка: Невже й Саул серед пророків?
13 Закінчивши пророкувати, він пішов на узгір’я.
14 Дядько Саула запитав його та його слугу: Куди це ви ходили? А він відповів: Шукати ослиць! Але, зрозумівши, що не можемо знайти, то пішли до Самуїла.
15 Тоді дядько Саула сказав: Розкажи мені, що вам сказав Самуїл!
16 А Саул відповів своєму дядькові: Він просто нам повідомив, що ослиці знайшлись! Проте, що Самуїл сказав відносно царства, Саул йому не признався.
Саул оголошений царем
17 Незабаром Самуїл скликав народ до Господа в Міцпу
18 й оголосив Ізраїльтянам, що говорить Господь, Бог Ізраїлю: Я вивів Ізраїль з Єгипту; Я врятував вас з руки єгиптян, а також з рук усіх царств, які вас пригноблювали!
19 Тепер же ви відкинули свого Бога, Який вас спасав від усіх ваших нещасть і утисків, заявивши Йому: Постав над нами царя! Тому зараз станьте перед Господом за вашими племенами і за вашими тисячами (родинами ).
20 І коли Самуїл звелів проходити всім племенам Ізраїлю, то жереб випав на плем’я Веніяміна.
21 Далі проходило плем’я Веніяміна за його родинами, і жереб випав на родину Матрі. Нарешті в родині Матрі жереб випав на Саула, Кішового сина. Тож шукали його, але не знаходили.
22 Тому знову питали в Господа, чи взагалі прийшов сюди цей чоловік? І Господь відповів: Ось він ховається серед речей.
23 Тоді за ним побігли й привели його звідти. І коли Саул став серед народу, то виявилось, що він на голову вищий від усіх людей.
24 Звертаючись до всього народу, Самуїл сказав: Бачите, кого Господь обрав? Адже серед всього народу немає подібного до нього! І весь народ закричав, вигукуючи: Нехай живе цар!
25 Далі Самуїл оголосив перед народом правила царського правління, записав їх у книгу-сувій, і поклав її перед Господом. Після цього Самуїл розпустив народ, – кожного до свого дому.
26 Саул також пішов до свого дому, в Гіву. Проте його супроводжували деякі хоробрі мужі-воїни, серця яких були зворушені Господом.
27 Але були й негідники, які говорили: Хіба це йому нас рятувати?! Вони знехтували ним, і не піднесли йому дарів, але він промовчав.