MAŁŻEŃSTWO I CELIBAT
Problemy dotyczące małżeństwa
1 Co do spraw, o których pisaliście, to dobrze jest, jeśli mężczyzna nie dotyka kobiety. 2 Z powodu jednak niebezpieczeństwa rozpusty niech każdy ma swoją żonę, i każda niech ma własnego męża. 3 Mąż niech oddaje powinność żonie, podobnie i żona mężowi. 4 Żona nie jest panią własnego ciała, ale mąż. Podobnie i mąż nie jest panem swego ciała, lecz żona. 5 Nie strońcie jedno od drugiego, chyba że za obopólną zgodą i na pewien czas, abyście mogli oddać się modlitwie. Potem znowu bądźcie razem, aby szatan nie kusił was z powodu waszego nieopanowania. 6 Mówię to jednak jako przyzwolenie, a nie rozkaz. 7 Wolałbym bowiem, aby wszyscy ludzie byli tacy, jak ja, lecz każdy ma własny dar łaski od Boga – jeden taki, a drugi inny.
8 Tym zaś, którzy nie wstąpili w związek małżeński oraz wdowom, mówię, że dobrze będzie dla nich, jeśli pozostaną podobnie jak ja. 9 Lecz jeśli nie panują nad sobą, niech zawrą związek małżeński. Lepiej jest bowiem zawrzeć małżeństwo niż płonąć. 10 Tym natomiast, którzy trwają w związku małżeńskim, nakazuję nie ja, lecz Pan: Żona niech nie odchodzi od męża! 11 A jeśliby odeszła, winna pozostać niezamężna albo pojednać się z mężem. Mąż również niech nie rozwodzi się z żoną. 12 Wreszcie pozostałym mówię ja, nie Pan: Jeśli któryś z braci ma żonę niewierzącą, a ta chce z nim żyć, niech się z nią nie rozwodzi. 13 I jeśli jakaś żona ma niewierzącego męża, a ten chce z nią żyć, niech się nie rozwodzi z mężem. 14 Mąż niewierzący bowiem jest uświęcony przez swoją żonę i niewierząca żona jest uświęcona przez tego brata. Inaczej dzieci wasze byłyby nieczyste, teraz zaś są święte. 15 Jeżeli natomiast niewierzący chce odejść, niech odejdzie. W takich przypadkach nie jest niewolniczo skrępowany ani brat, ani siostra. Do życia w pokoju przecież powołał was Bóg. 16 Skąd bowiem wiesz, żono, czy zbawisz męża? Albo skąd wiesz, mężu, czy zbawisz żonę?
Życie zgodne z tym, co wyznaczył Pan
17 Zresztą, niech każdy postępuje tak, jak mu wyznaczył Pan, zgodnie z tym, do czego powołał go Bóg. Taką zasadę ustanawiam we wszystkich Kościołach. 18 Został ktoś powołany jako obrzezany? Niech nie ukrywa swego obrzezania. Został ktoś powołany jako nieobrzezany? Niech się nie obrzezuje. 19 Obrzezanie nic nie znaczy i nieobrzezanie nic nie znaczy. Liczy się tylko zachowywanie przykazań Boga. 20 Każdy niech trwa w tym stanie, w jakim został powołany. 21 Zostałeś powołany jako niewolnik? Nie martw się. Ale jeśli nawet możesz stać się wolny, raczej wykorzystaj swoje niewolnictwo. 22 Ten bowiem, kto został powołany w Panu jako niewolnik, jest wyzwoleńcem Pana. Podobnie ten, kto został powołany jako wolny, jest niewolnikiem Chrystusa. 23 Zostaliście nabyci za wielką cenę. Nie stawajcie się niewolnikami ludzi. 24 Niech każdy, bracia, trwa przed Bogiem w takim stanie, w jakim został powołany.
Osoby dziewicze i wdowy
25 Co do osób dziewiczych natomiast, nie mam nakazu Pańskiego, ale daję wskazanie jako ten, który wskutek doznanego od Pana miłosierdzia zasługuje na wiarę. 26 Sądzę więc, że przy obecnych utrapieniach dobrze jest tak pozostać, dobrze dla człowieka tak żyć. 27 Jesteś związany z żoną? Nie próbuj odłączyć się od niej. Nie jesteś związany z żoną? Nie szukaj żony. 28 A jeśli się ożenisz, nie zgrzeszysz, i jeśli panna wyjdzie za mąż, nie zgrzeszy. Tacy jednak będą mieli utrapienia w tym życiu, a ja chciałbym wam ich oszczędzić. 29 Mówię, bracia, czas jest krótki. W końcu i ci, którzy mają żony, niech żyją tak, jakby ich nie mieli; 30 ci, którzy płaczą, jakby nie płakali; ci, którzy się weselą, jakby się nie weselili; ci, którzy nabywają, jakby nie posiadali; 31 a ci, którzy używają rzeczy tego świata, jakby nie używali. Przemija bowiem postać tego świata. 32 Chciałbym, abyście byli wolni od trosk. Bezżenny troszczy się o sprawy Pana, jak przypodobać się Panu. 33 Żonaty zaś troszczy się o sprawy tego świata, jak przypodobać się żonie. 34 I żyje w rozterce. Podobnie też kobieta niezamężna i panna troszczy się o sprawy Pana, o to, aby była święta zarówno ciałem, jak i duchem. Mężatka natomiast troszczy się o sprawy tego świata, jak przypodobać się mężowi. 35 Mówię to dla waszego dobra – nie zaś po to, aby zastawiać na was pułapkę, lecz abyście mogli godnie i z oddaniem trwać przy Panu.
36 A jeśli ktoś uważa, że jest nieuczciwy wobec swojej panny, gdyż zbyt mocno jej pożąda – i tak musi być – niech czyni to, czego pragnie. Nie grzeszy, niech się pobiorą. 37 Kto jednak ma spokój w sercu, bo nie odczuwa przymusu, panuje też nad swoją wolą i postanowił we własnym sercu strzec swojej panny – dobrze uczyni. 38 Tak więc ten, kto poślubia swoją pannę, dobrze czyni, a ten, kto nie poślubia, czyni jeszcze lepiej.
39 Żona związana jest tak długo, jak długo żyje jej mąż. Jeżeli mąż umrze, jest wolna i może poślubić, kogo chce, tylko niech uczyni to w Panu. 40 Będzie jednak, jak mi się wydaje, szczęśliwsza, jeśli pozostanie tak, jak jest. A sądzę, że i ja mam Ducha Bożego.
Про подружнє життя
1 А про те, що ви написали [мені], то добре було б чоловікові не торкатися жінки.
2 Але щоб уникнути розпусти, нехай кожний чоловік має свою дружину і кожна жінка нехай має свого чоловіка.
3 Нехай чоловік віддає дружині належну [любов], так само й дружина чоловікові.
4 Дружина не має влади над своїм тілом, а чоловік; так само й чоловік не має влади над своїм тілом, а дружина.
5 Не ухиляйтеся одне від одного, хіба що за згодою, тимчасово, коли перебуваєте в [пості й] молитві, – і знову будьте разом, щоб сатана не спокушав вас нестриманістю вашою.
6 Кажу це як пораду, не як наказ.
7 Бажаю, щоб усі люди були, як і я, але кожний має свій дар від Бога: один такий, другий інший.
8 Неодруженим і вдовам кажу: добре їм, якщо залишаться, як і я.
9 Коли ж не можуть стримуватися, хай одружуються, бо краще одружитися, ніж розпалюватися.
10 А тим, які одружилися, не я наказую, а Господь: щоби дружина з чоловіком не розлучалася.
11 Якщо ж і розлучиться, нехай залишається неодруженою або ж нехай помириться з чоловіком; і чоловік хай не розлучається з дружиною.
12 Іншим вже кажу я, а не Господь: якщо якийсь брат має невіруючу дружину, і та згідна жити з ним, хай її не покидає.
13 А коли яка жінка має невіруючого чоловіка і той погоджується жити з нею, хай не покидає чоловіка.
14 Бо невіруючий чоловік освячується через дружину, а невіруюча дружина освячується через брата. А в іншому випадку ваші діти були б нечисті; тепер же вони святі.
15 Якщо ж невіруючий розлучається, – хай розлучається; брат чи сестра в таких випадках не зв’язані, адже для миру покликав вас Бог.
16 Звідки знаєш, дружино, що ти не спасеш чоловіка? Або звідки ти знаєш, чоловіче, що не спасеш дружини?
Поведінка християнина
17 Нехай тільки кожний так поводиться, як кому визначив Господь, коли був покликаний Богом. І так я навчаю в усіх Церквах.
18 Коли хто був покликаний в обрізанні, – хай він не цурається цього . Коли хто був покликаний в необрізанні, – хай не обрізається.
19 Обрізання ніщо і необрізання ніщо; головне – зберігати Божі заповіді.
20 Кожний нехай залишається в тому покликанні, в якому був покликаний.
21 Ти був покликаний, будучи рабом? Не журися! Та коли можеш стати вільним, – скористайся цим .
22 Адже раб, покликаний Господом, є вільним у Господа. Так само покликаний вільним є рабом Христа.
23 Ви викуплені за ціну, тож не ставайте рабами людей.
24 Кожний, брати, нехай залишається перед Богом у тому стані , в якому був покликаний.
Поради дівчатам і вдовам
25 Що ж до дівчат, то я наказу від Господа не маю, а даю пораду як той, хто помилуваний Господом і гідний довіри.
26 Тому, з огляду на теперішні утиски, визнаю за краще, що людині добре залишатися так.
27 Ти зв’язаний з дружиною? Не шукай розлучення. Вільний від дружини? Не шукай дружини.
28 Якщо ж і одружишся, – ти не згрішив; і якщо дівчина вийде заміж, – не згрішила. Але вони матимуть тілесні страждання, тож мені вас шкода.
29 Це кажу, брати, бо час короткий, – тому хай і ті, хто має дружину, будуть як ті, які їх не мають,
30 а хто плаче, хай будуть як ті, котрі не плачуть, а ті, хто радіє, – як ті, котрі не радіють, а ті, хто купує, – як ті, котрі нічим не володіють,
31 і ті, хто користується світом, – як ті, котрі ним не користуються, бо минає образ цього світу.
32 Я ж бажаю, щоб ви не мали клопотів. Хто не одружився, – турбується про Господнє, як догодити Господу,
33 а хто одружився, – турбується про світське, як догодити дружині,
34 і тому він роздвоєний. І незаміжня жінка, і дівчина турбується про Господнє, щоби бути святою тілом і духом, а та, яка вийшла заміж, турбується про світське, як догодити чоловікові.
35 Кажу це для вашої користі, а не для того, щоб ярмо на вас накласти, щоб ви з гідністю і ревно трималися Господа.
36 Як хтось думає про свою дівчину, що недобре, коли вона так залишиться і в зрілому віці, то нехай робить, як хоче, – він не грішить: хай такі виходять заміж.
37 А як хто непохитний серцем і без примусу має владу над своєю волею, і постановив у своєму серці зберегти її дівчиною, той добре зробить.
38 Отже, хто видає заміж дівчину, добре робить, а хто не видає її, робить ще краще.
39 Жінка зв’язана [законом], доки живе її чоловік. Якщо ж помре чоловік, вона вільна вийти заміж за кого хоче, тільки щоб у Господі.
40 Однак блаженнішою вона є, якщо за моєю порадою залишатиметься так. Думаю, що і я маю Божого Духа.