La caída de Babilonia
1 Después de esto vi que otro ángel bajaba del cielo; el poder que tenía era muy grande, y su gloria iluminaba la tierra.
2 El ángel gritó con fuerte voz: «¡Ya ha caído! ¡Ya ha caído la gran Babilonia! Se ha convertido en refugio de demonios, en guarida de todo espíritu impuro; ¡está habitada por toda clase de aves inmundas y aborrecibles!
3 Todas las naciones han bebido del ardiente vino de su inmoralidad sexual. Los reyes de la tierra han tenido relaciones sexuales con ella, y los comerciantes de la tierra se han enriquecido gracias a su impresionante prosperidad.»
4 Oí entonces otra voz del cielo, que decía: «Ustedes, los de mi pueblo, salgan de esa ciudad para que no participen de sus pecados ni reciban parte de sus plagas;
5 pues son tantos sus pecados que llegan hasta el cielo, y Dios ha tomado en cuenta sus injusticias.
6 ¡Páguenle ustedes con la misma moneda! ¡Denle a beber en la misma copa el doble de la bebida que ella preparó!
7 ¡Páguenle con tantos tormentos y llanto como el esplendor y las riquezas en que ha vivido! Porque en su corazón dice: “Estoy en mi trono de reina; no soy viuda, y jamás experimentaré el sufrimiento.”
8 Por eso, en un mismo día le sobrevendrán estas tres plagas: la muerte, el llanto y el hambre. Y será consumida por el fuego, porque Dios, el Señor, que la juzga, es poderoso.»
9 Entonces los reyes de la tierra, los que con ella adulteraron y vivieron en deleites, llorarán y harán lamentación cuando vean el humo de su incendio.
10 Sentirán miedo al ver su tormento, y desde lejos dirán: «¡Ay de ti, la grande y poderosa ciudad de Babilonia! ¡Ay de ti, porque en el preciso momento llegó tu castigo!»
11 Y los comerciantes de la tierra llorarán y harán lamentación por ella, porque ya nadie le comprará sus mercaderías
12 ni sus cargamentos de oro, plata, piedras preciosas, perlas, telas de lino fino y seda, de color púrpura y rojo, y toda clase de madera aromática, toda clase de objetos de marfil, y maderas preciosas, cobre, hierro y mármol;
13 canela, especias aromáticas, incienso, mirra, perfumes, vino, aceite, flor de harina, trigo, bestias, ovejas, caballos y carros, y aun esclavos, que son vidas humanas.
14 «Los frutos que tanto deseabas se han alejado de ti. Has perdido todas las cosas exquisitas y espléndidas, y jamás las recuperarás.»
15 Eso dirán los que comerciaban con todo esto, y que se enriquecieron a costa de ella. A la distancia, por temor a su tormento, llorarán y harán lamentación,
16 y dirán: «¡Ay de ti, ay de ti, la gran ciudad, que te vestías de lino fino, de púrpura y de escarlata, y que te adornabas con oro, piedras preciosas y perlas!
17 ¡En una sola hora han sido consumidas tantas riquezas!» Todos los capitanes de barco, y los que viajan en naves, y los marineros, y los que trabajan en el mar, se quedaron a la distancia
18 y, al ver el humo de su incendio, exclamaron: «¿Qué otra ciudad podía compararse a esta gran ciudad?»
19 Y se echaron polvo sobre la cabeza, y entre llanto y lamentos exclamaron: «¡Ay de ti, la gran ciudad! ¡Ay de ti, donde todos los que tenían naves en el mar se hicieron ricos con su riqueza! ¡En el momento preciso has sido asolada!
20 ¡Alégrate de ella, cielo! ¡Y alégrense ustedes, santos, apóstoles y profetas, porque en ella Dios les ha hecho justicia!»
21 Entonces un ángel poderoso levantó una piedra, tan grande como una piedra de molino, y mientras la arrojaba al mar decía: «Con este mismo ímpetu serás derribada, gran ciudad de Babilonia, y nunca más se sabrá de ti.
22 Nunca más volverá a oírse en ti la música del arpa, de la flauta y de la trompeta; nunca más habrá en ti artífices de ningún oficio, ni volverá a oírse en ti el ruido de la piedra del molino.
23 No volverá a alumbrar en ti ninguna lámpara, ni volverá a oírse la voz del esposo o de la esposa. Tus comerciantes eran los grandes personajes de la tierra, y con tus hechicerías engañaste a todas las naciones.
24 Fue en ti donde se halló la sangre de los profetas y de los santos, y de todos los que han sido asesinados en la tierra.»
Upadek Babilonu
1 Następnie zobaczyłem innego anioła, jak zstępował z nieba, który miał wielką władzę. A ziemia została oświetlona jego chwałą. 2 I krzyknął donośnym głosem:
Upadł, upadł Babilon, wielka stolica
i stała się mieszkaniem demonów,
miejscem schronienia wszelkiego ducha nieczystego,
miejscem schronienia wszelkiego ptactwa nieczystego,
miejscem schronienia
wszelkiego zwierzęcia nieczystego
i znienawidzonego,
3 bo wino szaleństwa jej nierządu
piły wszystkie narody
i królowie ziemi uprawiali z nią nierząd,
i kupcy ziemi wzbogacili się
dzięki potędze jej przepychu.
4 I usłyszałem inny głos z nieba, który mówił:
Wyjdź z niej, mój ludu,
abyś nie miał udziału w jej grzechach
i aby cię nie dotknęły jej plagi,
5 bo jej grzechy narosły aż do nieba
i wspomniał Bóg jej nieprawości.
6 Odpłaćcie jej jak i ona odpłacała
i oddajcie w dwójnasób według jej uczynków.
Kielich, który przyrządzała, przyrządźcie jej podwójnie.
7 Ile się wsławiła i żyła w przepychu,
tyle dajcie jej męczarni i żałoby,
bo mówi w swoim sercu:
Siedzę jak królowa
i nie jestem wdową, i nie doznam żałoby.
8 Dlatego w jednym dniu przyjdą na nią plagi,
śmierć, żałoba i głód
i będzie w ogniu spalona,
bo potężny jest Pan, Bóg, który ją osądził.
9 I będą płakać i lamentować nad nią królowie ziemi, którzy uprawiali z nią nierząd i zażywali rozkoszy, gdy zobaczą dym jej pożaru. 10 Stojąc z daleka z powodu strachu przed jej męką, powiedzą:
Biada, biada, wielka stolico,
Babilonie, stolico potężna,
bo w jednej godzinie przyszedł na ciebie wyrok.
11 I kupcy ziemi również płaczą, i żalą się nad nią, bo już nikt nie kupuje ich towaru, 12 towaru ze złota, srebra, drogich kamieni i pereł; bisioru, purpury, jedwabiu i szkarłatu; wszelkiego rodzaju drewna wonnego, wszelkich wyrobów z kości słoniowej i wszelkich wyrobów z najkosztowniejszego drewna, brązu, żelaza i marmuru; 13 cynamonu i przypraw korzennych, wonności i pachnideł, kadzidła, wina i oliwy, najczystszej mąki i zboża; bydła, owiec, koni i powozów; ciał i dusz ludzkich.
14 I owoc pożądania twojej duszy
oddalił się od ciebie,
i to wszystko, co cenne i wspaniałe,
przepadło dla ciebie,
i już tego nie znajdą.
15 Ci, którzy tym handlowali i wzbogacili się na niej, z daleka będą stać z powodu strachu przed jej męczarnią. Będą płakać i żalić się, 16 mówiąc:
Biada, biada, wielka stolico,
ubrana w bisior, purpurę i szkarłat
i przyozdobiona w złoto, drogie kamienie i perły,
17 bo w jednej godzinie zostało zniszczone takie bogactwo!
I każdy sternik, i każdy żeglarz przybrzeżny, i marynarze, i wszyscy, co na morzu pracują, stanęli z daleka 18 i wołali, widząc dym jej pożaru: Które miasto jest podobne do tego wielkiego? 19 I sypali proch na swoje głowy, i wołali płacząc i żaląc się:
Biada, biada, bo wielka stolica,
w której dzięki jej dostatkowi wzbogacili się wszyscy,
którzy mają statki na morzu,
w jednej godzinie została spustoszona.
20 Raduj się nad nią niebo
i święci, i apostołowie, i prorocy,
bo Bóg pomścił was na niej.
21 A jeden potężny anioł podniósł kamień tak wielki, jak kamień młyński, i wrzucił go do morza, i powiedział:
Z taką siłą Babilon, wielka stolica,
zostanie rzucona
i już jej nie znajdą.
22 I głosu harfiarzy, śpiewaków, flecistów i trębaczy
nie będzie już słychać w tobie,
i żadnego mistrza jakiegokolwiek rzemiosła
nie odnajdą już w tobie,
i odgłosu kamienia młyńskiego
nie będzie już słychać w tobie.
23 I światło lampy nie zabłyśnie już w tobie,
i głosu pana młodego i panny młodej
nie usłyszy się już w tobie,
bo twoi kupcy byli wielmożami ziemi,
bo twoimi czarami zostały zwiedzione wszystkie narody.
24 I w niej została znaleziona krew proroków i świętych,
i wszystkich zabitych na ziemi.