1 Así fueron terminados los cielos y la tierra y todo lo que existe.
2 Dios terminó en el día séptimo la obra que hizo; y en ese día reposó de toda su obra.
3 Y Dios bendijo el día séptimo, y lo santificó, porque en ese día reposó de toda su obra.
El hombre en el huerto de Edén
4 Estos son los orígenes de los cielos y la tierra cuando fueron creados, el día que Dios el Señor hizo la tierra y los cielos,
5 y toda planta del campo antes de que existiera en la tierra, y toda hierba del campo antes de que naciera, pues Dios el Señor aún no había hecho llover sobre la tierra, ni había nadie que cultivara la tierra.
6 Más bien, de la tierra subía un vapor, el cual regaba toda la superficie de la tierra.
7 Entonces, del polvo de la tierra Dios el Señor formó al hombre, e infundió en su nariz aliento de vida. Así el hombre se convirtió en un ser con vida.
8 Y Dios el Señor plantó un huerto en Edén, al oriente, y allí puso al hombre que había formado.
9 De la tierra, Dios el Señor hizo crecer todo árbol deleitable a la vista y bueno para comer; también estaban en medio del huerto el árbol de la vida y el árbol del conocimiento del bien y del mal.
10 De Edén salía un río que regaba el huerto, y de allí se dividía en otros cuatro ríos.
11 Uno de ellos se llama Pisón, y es el que rodea toda la tierra de Javilá, donde hay oro.
12 El oro de esa tierra es bueno, y allí también hay bedelio y ónice.
13 El segundo río se llama Guijón, y es el que rodea toda la tierra de Cus.
14 El tercer río se llama Hidekel, y es el que corre al oriente de Asiria. El cuarto río es el Éufrates.
15 Dios el Señor tomó al hombre y lo puso en el huerto de Edén, para que lo cultivara y lo cuidara.
16 Y Dios el Señor dio al hombre la siguiente orden: «Puedes comer de todo árbol del huerto,
17 pero no debes comer del árbol del conocimiento del bien y del mal, porque el día que comas de él ciertamente morirás.»
18 Después Dios el Señor dijo: «No está bien que el hombre esté solo; le haré una ayuda a su medida.»
19 Y así, Dios el Señor formó de la tierra todos los animales del campo, y todas las aves de los cielos, y se los llevó a Adán para ver qué nombre les pondría; y el nombre que Adán les puso a los animales con vida es el nombre que se les quedó.
20 Adán puso nombre a todos los animales y a las aves de los cielos, y a todo el ganado del campo, pero para Adán no se halló una ayuda a su medida.
21 Entonces Dios el Señor hizo que Adán cayera en un sueño profundo y, mientras este dormía, le sacó una de sus costillas, y luego cerró esa parte de su cuerpo.
22 Con la costilla que sacó del hombre, Dios el Señor hizo una mujer, y se la llevó al hombre.
23 Entonces Adán dijo: «Esta es ahora carne de mi carne y hueso de mis huesos; será llamada “mujer”, porque fue sacada del hombre.»
24 Por eso el hombre dejará a su padre y a su madre, y se unirá a su mujer, y serán un solo ser.
25 Y aunque Adán y su mujer andaban desnudos, no se avergonzaban de andar así.
1 Tak zostało zakończone dzieło stworzenia nieba i ziemi,
i wszystkiego, co się na nich znajduje.
2 A gdy w siódmym dniu Bóg zakończył swoje dzieło, którego dokonał,
odpoczął siódmego dnia od wszelkiego dzieła, którego dokonał.
3 Wówczas pobłogosławił Bóg ten siódmy dzień i go uświęcił,
w nim bowiem odpoczął po całym swym dziele,
którego – stwarzając – Bóg dokonał.
4 Takie są dzieje stwarzania nieba i ziemi.
Stworzenie mężczyzny
W dniu, w którym Pan Bóg uczynił ziemię i niebo, 5 nie było jeszcze żadnego krzewu polnego na ziemi ani nie wyrosła żadna polna trawa, ponieważ Pan Bóg nie spuścił deszczu na ziemię i nie było człowieka, który by uprawiał ziemię. 6 Tylko mgła wydobywała się z ziemi i nawilżała całą powierzchnię gleby. 7 Wtedy Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia, tak że człowiek stał się żywą istotą.
8 Potem Pan Bóg zasadził ogród w Edenie na wschodzie i umieścił tam człowieka, którego ulepił. 9 Pan Bóg sprawił, że wyrosły z ziemi wszelkie pięknie wyglądające drzewa o smacznych owocach, a w środku ogrodu drzewo życia oraz drzewo poznania dobra i zła. 10 Z Edenu wypływała rzeka nawadniająca ogród, która się tam rozdzielała, dając początek czterem rzekom. 11 Pierwsza nazywała się Piszon, okrążała całą ziemię Chawila, gdzie znajduje się złoto. 12 Złoto tej krainy jest znakomite. Tam też znajduje się pachnąca żywica i kamień onyksowy. 13 Druga rzeka nazywała się Gichon i okrążała całą ziemię Kusz. 14 Trzecia rzeka nazywała się Chiddekel i płynęła na wschód od Aszszuru. Czwarta rzeka to Perat. 15 Potem Pan Bóg wziął człowieka i umieścił go w ogrodzie Eden, aby go uprawiał i strzegł. 16 Pan Bóg nakazał też człowiekowi: Z każdego drzewa w ogrodzie możesz jeść, 17 tylko z drzewa poznania dobra i zła nie będziesz jadł, bo w dniu, w którym z niego zjesz, umrzesz na pewno.
Stworzenie kobiety
18 Potem Pan Bóg powiedział: Nie jest dobrze, jeśli człowiek jest sam, uczynię więc pomoc odpowiednią dla niego. 19 Pan Bóg ulepił z ziemi wszelkie polne zwierzęta oraz wszelkie ptactwo podniebne i przyprowadził do człowieka, aby zobaczyć, jak je nazwie. Każde żywe stworzenie miało nosić takie imię, jakie człowiek mu nada. 20 Człowiek nazwał więc wszelkie bydło, ptactwo podniebne oraz wszystkie zwierzęta polne, ale nie znalazła się pomoc odpowiednia dla niego. 21 Wtedy Pan Bóg zesłał głęboki sen na człowieka, a kiedy ten zasnął, wyjął jedno z jego żeber i wypełnił to miejsce ciałem. 22 Z żebra wyjętego człowiekowi Pan Bóg zbudował kobietę i przyprowadził ją do mężczyzny. 23 Wtedy człowiek powiedział:
Ta jest wreszcie kością z moich kości i ciałem z mojego ciała,
ona będzie nazwana kobietą, gdyż z mężczyzny została wzięta.
24 Dlatego mężczyzna opuści swego ojca i matkę i połączy się ze swoją żoną i będą jednym ciałem. 25 Chociaż obydwoje, mężczyzna i jego żona, byli nadzy, to jednak się nie wstydzili.