Reinado universal del Señor
(Is 2.1-4)1 En los últimos días el monte de la casa del Señor será confirmado como cabeza de los montes y exaltado por encima de las colinas, y a él acudirán los pueblos.
2 Muchas naciones vendrán, y dirán: «¡Vengan, subamos al monte del Señor, a la casa del Dios de Jacob! Él nos guiará por sus caminos, y nosotros iremos por sus sendas.» Porque la enseñanza saldrá de Sión; de Jerusalén saldrá la palabra del Señor.
3 Y el Señor juzgará entre muchos pueblos, y corregirá a naciones poderosas y lejanas; y estas convertirán sus espadas en azadones y sus lanzas en hoces. Ninguna nación volverá a levantar la espada contra otra nación, ni se entrenarán más para hacer la guerra.
4 Cada uno se sentará bajo su vid y a la sombra de su higuera, y no habrá nadie que pueda amedrentarlos. Esto lo ha declarado la boca del Señor de los ejércitos.
5 Podrán todos los pueblos andar en el nombre de su dios, pero nosotros ahora y siempre andaremos en el nombre del Señor nuestro Dios.
Israel será redimido del cautiverio
6 «Cuando llegue el día, reuniré a las ovejas que cojean con las que se apartaron del camino y con las que afligí;
7 con las que cojean haré un remanente, y con las descarriadas haré una nación fuerte. Y desde ahora y para siempre yo reinaré sobre ellos en el monte Sión.»
—Palabra del Señor.8 Y tú, torre del rebaño, fortaleza de la hija de Sión, hasta ti volverá el señorío de antaño, el reino de la hija de Jerusalén.
9 Pero dime, ¿por qué gritas tanto? ¿Acaso ya no tienes rey? ¿Acaso esos dolores de parturienta te han venido porque tu consejero ha perecido?
10 ¡Pues sufre y llora, hija de Sión, con dolores de parturienta, porque ahora vas a salir de la ciudad, y vivirás en el campo, y llegarás hasta Babilonia! Allí serás liberada; allí el Señor te salvará del poder de tus enemigos.
11 Muchas naciones se han juntado ahora contra ti, y dicen: «¡Que Sión sea profanada! ¡Que se nos conceda ver eso con nuestros propios ojos!»
12 Pero esas naciones no conocen los planes del Señor; no entienden sus designios, ni que él los junta como a manojos de trigo, para trillarlos.
13 ¡Levántate y tríllalos, hija de Sión! ¡Yo te daré cuernos de hierro y garras de bronce, para que desmenuces a muchos pueblos! Y las riquezas que les arrebates las consagrarás al Señor de toda la tierra.
Bóg obiecuje zbawienie i nowego króla
Jerozolima stolicą pokoju
1 Na koniec nadejdzie czas,
góra domu Pana zostanie
utwierdzona na szczycie pagórków.
Będzie wywyższona ponad wzgórza.
Spłyną do niej ludy,
2 pójdą liczne narody i powiedzą:
Pójdźcie, wstąpmy na górę Pana
i do domu Boga Jakuba!
On pouczy nas o swoich drogach
i pójdziemy Jego ścieżkami,
bo z Syjonu wyjdzie Prawo
i słowo Pana z Jerozolimy.
3 On będzie rozsądzać między licznymi ludami,
rozpatrzy sprawy narodów potężnych,
nawet tych najodleglejszych.
Wówczas przekują swoje miecze na lemiesze,
a swoje włócznie na sierpy.
Nie podniesie naród miecza przeciwko narodowi
i nie będą już poznawać sztuki wojennej.
4 Każdy zasiądzie pod swoją winoroślą,
i pod swoim drzewem figowym.
Nie będzie lęku,
gdyż usta Pana Zastępów to powiedziały.
5 Choćby wszystkie ludy kroczyły
w imię swoich bogów,
my jednak będziemy kroczyli
w imięPana, naszego Boga,
na wieki wieków.
Pan będzie królował w Jerozolimie
6 W tym dniu
– wyrocznia Pana –
zgromadzę chromych, wygnańców
i tych, których doświadczyłem.
7 Chromych uczynię Resztą,
a wygnańców – mocnym narodem.
Pan będzie królował nad nimi
na górze Syjon
odtąd aż na wieki.
8 A do ciebie, Wieżo Trzody,
Wyżyno Córy Syjonu,
powróci i przyjdzie
dawne panowanie,
królestwo Córy Jerozolimy.
Cierpienia i wyzwolenie Jerozolimy
9 Czemu teraz tak głośno lamentujesz?
Czy nie ma u ciebie króla?
Czy zginął twój dowódca,
skoro jęczysz z bólu jak rodząca?
10 Wij się i męcz,
jakbyś rodziła, Córo Syjońska,
gdyż wkrótce wyjdziesz z miasta
i zamieszkasz na polu.
Pójdziesz aż do Babilonu,
dopiero tam będziesz ocalona,
tam wykupi cię Pan
z rąk twoich nieprzyjaciół.
11 Teraz zebrały się przeciwko tobie
liczne narody,
które mówią: Niech będzie zbezczeszczona!
Niech napatrzą się
nasze oczy na Syjon!
12 Lecz one nie znają
zamiarów Pana
i nie rozumieją Jego planów.
On zebrał ich jak snopy na klepisku.
13 Powstań i młóć, Córo Syjonu,
gdyż twój róg uczynię z żelaza,
a twoje kopyta ze spiżu,
abyś zmiażdżyła liczne ludy.
Obłożysz je klątwą,
by ich łup przeznaczyć dla Pana,
a ich bogactwo dla Pana całej ziemi.
14 Zacieśnij swoje hufce, córko wojowników!
Przygotowano oblężenie przeciwko nam.
Rózgą będą wymierzać razy
w policzek sędziego Izraela.