Todo impuro es echado fuera del campamento
1 El Señor habló con Moisés, y le dijo:
2 «Ordena a los hijos de Israel que arrojen del campamento a todos los leprosos, a todos los que padezcan de flujo de semen y a todos los que se hayan contaminado por haber tocado un muerto.
3 Que arrojen a hombres y mujeres. Que los saquen del campamento, en el cual habito, para que no lo contaminen.»
4 Los hijos de Israel lo hicieron así, y los echaron fuera del campamento, tal y como el Señor se lo había ordenado a Moisés.
Ley para la restitución
5 El Señor habló con Moisés, y le dijo:
6 «Di a los hijos de Israel que el hombre o la mujer que cometa alguno de todos los pecados con que se suele pecar contra mí,
7 deberá confesar el pecado cometido y compensar a la persona afectada por el daño, añadiendo a la compensación una quinta parte.
8 Si la persona afectada no tiene ningún pariente al que pueda resarcirse por el daño causado, la compensación por el agravio se me entregará a mí por medio del sacerdote, además del carnero de la expiación, con el cual el sacerdote hará expiación por él.»
9 Toda ofrenda que los hijos de Israel consagren para el Señor y la presenten al sacerdote, será del sacerdote.
10 Lo que cada quien consagre será suyo; lo que cada quien entregue al sacerdote, será del sacerdote.
Ley acerca de los celos
11 El Señor habló con Moisés, y le dijo:
12 «Habla con los hijos de Israel y diles que si la mujer de alguien se descarría y le es infiel,
13 y alguien cohabita secretamente con ella, pero su marido no se da cuenta, y ella no es sorprendida en el acto ni hay testigos contra ella,
14 entonces, si al marido le sobreviene un ataque de celos contra su mujer por haberse ella mancillado, o el ataque de celos le sobreviene aunque su mujer no se haya mancillado,
15 este llevará a su mujer ante el sacerdote, junto con una ofrenda que ella presentará, más dos litros de harina de cebada. No debe derramar aceite sobre ella, ni tampoco ponerle incienso encima, porque se trata de una ofrenda de celos; es una ofrenda memorial, para tener presente el pecado.
16 »El sacerdote hará entonces que ella se acerque y se presente ante mí.
17 Luego el sacerdote pondrá agua santa en un vaso de barro, tomará un poco del polvo que haya en el suelo del tabernáculo, y lo echará en el agua.
18 Hará entonces que la mujer se ponga de pie delante de mí, le descubrirá la cabeza, y pondrá sobre las manos de ella la ofrenda memorial, es decir, la ofrenda por los celos, mientras él sostiene en la mano las aguas amargas que acarrean maldición.
19 A continuación, el sacerdote la conjurará y le dirá:
“Si ninguno ha dormido contigo, si no te has descarriado de tu marido ni te has mancillado, quedarás libre de estas aguas amargas que acarrean maldición.
20 ”Pero si te has descarriado de tu marido y te has amancillado, y alguien que no es tu marido ha cohabitado contigo
21 ”(aquí el sacerdote conjurará a la mujer bajo juramento de maldición, y le dirá): ¡Que el Señor te haga objeto de maldición y execración en medio de tu pueblo! ¡Que el Señor haga que el muslo se te caiga y que el vientre se te hinche!22 ”¡Que estas aguas que acarrean maldición penetren en tus entrañas, y hagan que el vientre se te hinche y que el muslo se te caiga!”»Y la mujer deberá responder:
“¡Amén, amén!”
23 »Entonces el sacerdote escribirá estas maldiciones en un libro y las borrará con las aguas amargas;
24 luego hará que la mujer beba las aguas amargas que acarrean maldición, y esas aguas penetrarán en ella y la amargarán.
25 Después el sacerdote recibirá de manos de la mujer la ofrenda por los celos, la mecerá delante de mí, y la ofrecerá ante el altar.
26 Luego tomará el sacerdote un puñado de la ofrenda en memoria de ella, lo quemará sobre el altar, y hará que la mujer beba las aguas.
27 Sucederá entonces, al beber las aguas, que si ella se ha mancillado y le ha sido infiel a su marido, las aguas que acarrean maldición penetrarán en ella y la amargarán; el vientre se le hinchará y el muslo se le caerá, y ella será objeto de maldición en medio de su pueblo.
28 Pero si la mujer no se ha mancillado, sino que está limpia de culpa, quedará libre y será fecunda.»
29 Esta es la ley de los celos, en caso de que la mujer le sea infiel a su marido y se mancille,
30 o en caso de que el marido tenga un ataque de celos, y cele a su mujer. El marido presentará a su mujer delante del Señor, y el sacerdote aplicará en ella toda esta ley.
31 El hombre quedará libre de culpa, y la mujer pagará por su pecado.
Usunięcie nieczystych
1 Potem Pan powiedział do Mojżesza: 2 Rozkaż Izraelitom, by usunęli z obozu wszystkich trędowatych, cierpiących na wycieki oraz tych, którzy stali się nieczyści przez dotknięcie zmarłego. 3 Ich wszystkich macie usunąć poza obóz, aby nie zanieczyszczali swoich obozów, gdzie Ja mieszkam pośród nich. 4 Tak też uczynili Izraelici i usunęli ich poza obóz. Izraelici postąpili tak, jak Pan powiedział Mojżeszowi.
Zadośćuczynienie za grzech
5 Pan ponownie powiedział do Mojżesza: 6 Powiedz Izraelitom: Mężczyzna lub kobieta, jeśli dopuści się jakiegoś grzechu spośród tych, które zwykle ludzie popełniają, to popełnia przestępstwo przeciw Panu, a osoba taka zaciąga winę. 7 Musi ona wyznać popełniony grzech i zadośćuczynić w pełni, zwracając rzecz, którą zabrała i dodając do niej piątą część jej wartości. Ma ją zwrócić temu, wobec kogo zawiniła. 8 Jeśli taki człowiek nie miałby krewnego, któremu można by zwrócić rzecz zagrabioną, to ta rzecz ma być zwrócona Panu. Będzie należeć do kapłana, z wyjątkiem barana przeznaczonego na ofiarę przebłagalną, którym dokona on na grzeszniku obrzędu przebłagania. 9 Wszystkie poświęcone dary, które Izraelici przynoszą kapłanowi, będą należeć do niego. 10 Składane poświęcone dary, należą się kapłanowi. Cokolwiek ktoś dałby kapłanowi, stanie się jego własnością.
Ofiara posądzenia o cudzołóstwo
11 Potem Pan powiedział do Mojżesza: 12 Tak oznajmisz Izraelitom: Jeżeli jakiś mężczyzna ma żonę, która zbłądzi, dopuszczając się zdrady – 13 przez to, że inny mężczyzna z nią współżyje, a jej mąż tego nie zauważył, bo było to w ukryciu i, choć stała się nieczysta, nie było świadka przeciwko niej ani nie została przyłapana na gorącym uczynku, 14 i jeżeli takiego mężczyznę ogarną podejrzenia i zacznie posądzać swoją żonę, ponieważ stała się nieczysta, lub też gdy nabierze podejrzeń i będzie ją posądzał, mimo że nie stała się nieczysta – 15 to taki człowiek powinien przyprowadzić swoją żonę do kapłana. Przyniesie też, jako dar ofiarny za nią, dziesiątą część efy mąki jęczmiennej. Nie wyleje jednak na nią oliwy ani nie doda kadzidła, gdyż jest to ofiara posądzenia, ofiara przypomnienia, która ma przypomnieć winę. 16 Wówczas kapłan każe kobiecie się zbliżyć i stanąć przed Panem. 17 Następnie kapłan naleje świętej wody do glinianego naczynia oraz weźmie trochę pyłu leżącego na podłodze Przybytku i wsypie go do wody. 18 Potem kapłan postawi kobietę przed Panem i rozpuści jej włosy na głowie. Położy na jej dłoniach ofiarę przypomnienia, to znaczy ofiarę posądzenia, a gorzka woda, niosąca klątwę, będzie w ręku kapłana. 19 Wtedy zaprzysięgnie kobietę i powie do niej: Jeśli żaden mężczyzna nie współżył z tobą i nie jesteś nieczysta z powodu zdrady względem swego męża, to gorzka woda i przekleństwo nie przyniesie ci szkody. 20 Jeśli jednak byłaś niewierna swemu mężowi i stałaś się przez to nieczysta, ponieważ inny mężczyzna, a nie twój mąż, współżył z tobą – 21 to zaprzysięgnie kapłan kobietę przysięgą przekleństwa i powie do niej – niech Pan uczyni cię zaprzysiężonym przekleństwem pośród twego ludu. Niech Pan sprawi, że zwiotczeją twoje biodra, a twoje łono niech spuchnie. 22 Woda niosąca przekleństwo niech wniknie do twego wnętrza, by spuchło twoje łono a biodra zwiotczały. Wtedy kobieta odpowie: Amen, amen. 23 Potem kapłan wypisze te przekleństwa na zwoju, a następnie zmyje je gorzką wodą 24 i da wypić kobiecie gorzką wodę, która niesie klątwę, aby wody przekleństwa weszły w nią, przynosząc gorycz. 25 Następnie kapłan weźmie z rąk kobiety ofiarę posądzenia, wykona nią przed Panem obrzęd kołysania i złoży na ołtarzu. 26 Potem weźmie z niej pełną garść jako pamiątkę, spali na ołtarzu i da tej kobiecie napić się wody. 27 Gdy napoi ją wodą – jeśli jest nieczysta i zdradziła swego męża – woda niosąca przekleństwo wniknie w nią, przynosząc gorycz. Jej łono spuchnie, biodra zwiotczeją i w ten sposób kobieta ta stanie się przekleństwem pośród swego ludu. 28 Jeśli jednak kobieta nie jest nieczysta, lecz przeciwnie – jest czysta – nie poniesie szkody i nadal będzie mogła rodzić dzieci. 29 Takie jest prawo dotyczące posądzenia, gdy żona zdradzi swego męża i stanie się nieczysta 30 lub gdy mąż nabierze podejrzeń i postawi taką kobietę przed Panem, kapłan zaś postąpi z nią zgodnie z całym tym prawem. 31 Mąż będzie wtedy bez winy, a żona poniesie karę.