La gloria del Señor llena el templo
1 El hombre me llevó luego a la puerta que da hacia el oriente,
2 y vi que la gloria del Dios de Israel venía del oriente. Podía escucharse un rumor como de muchas aguas, y por causa de su gloria la tierra resplandecía.
3 Lo que vi tenía el aspecto de una visión, como la que tuve cuando el Señor vino a destruir la ciudad, y como las que tuve junto al río Quebar. Entonces me incliné sobre mi rostro,
4 y la gloria del Señor penetró en el templo a través de la puerta que daba al oriente.
5 El espíritu me levantó y me llevó al atrio interior, y allí vi cómo la gloria del Señor llenaba el templo.
Leyes del templo
6 El hombre permanecía junto a mí, y entonces oí que desde el templo alguien me hablaba
7 y me decía:
«Hijo de hombre, en este lugar tengo mi trono; en este lugar reposan las plantas de mis pies, y en este lugar habitaré para siempre entre los hijos de Israel. Nunca más el pueblo de Israel ni sus reyes volverán a profanar mi santo nombre con sus fornicaciones, ni con los cadáveres de sus reyes en sus lugares altos.
8 Porque ellos contaminaron mi santo nombre con las abominaciones que cometieron, pues pusieron su umbral junto a mi umbral, y su contrafuerte junto a mi contrafuerte, con solo una pared entre ellos y yo. Por eso en mi furor los consumí.
9 Pero ahora arrojarán lejos de mí sus fornicaciones y los cadáveres de sus reyes, y yo habitaré en medio de ellos para siempre.
10 »Tú, hijo de hombre, muéstrale este templo al pueblo de Israel, y haz que midan su diseño, para que se avergüencen de sus pecados.
11 Si en realidad se avergüenzan de todo lo que han hecho, dales a conocer el diseño del templo y su disposición, y sus salidas y entradas, y todas sus formas, descripciones y configuraciones, y también todas sus leyes. Descríbeselo en detalle, para que respeten todas sus formas y todas sus reglas, y las pongan por obra.
12 Esta es la ley del templo: La cumbre del monte, el recinto entero, y todos sus alrededores, será santísimo. Esta es la ley del templo.»
13 Las medidas del altar eran en codos, y el codo equivale a cincuenta centímetros. La base medía cincuenta centímetros de ancho, y el remate alrededor de su borde medía veinticinco centímetros. Este era el zócalo del altar.
14 Partiendo del suelo, desde la base hasta el lugar de abajo, medía un metro, y el ancho era de cincuenta centímetros; desde la cornisa menor hasta la cornisa mayor medía dos metros con cincuenta centímetros de ancho.
15 El altar medía dos metros, y encima del altar había cuatro cuernos.
16 Por sus cuatro costados, el altar medía seis metros de largo por seis metros de ancho, pues era cuadrado.
17 Por sus cuatro costados, el descanso medía siete metros de largo por siete metros de ancho, y el derredor del borde era de veinticinco centímetros; la base medía cincuenta centímetros por lado, y sus gradas miraban al oriente.
18 Aquel hombre me dijo:
«Hijo de hombre, así ha dicho Dios el Señor: “Para el día en que el altar sea hecho, estas son las ordenanzas para ofrecer holocausto sobre él, y para esparcir sobre él sangre.
19 A los sacerdotes levitas que son del linaje de Sadoc y que se acercan a mí para ministrar ante mí, les darás un becerro de la vacada para que lo ofrezcan como ofrenda de expiación.
—Palabra de Dios el Señor.20 »”Luego tomarás un poco de su sangre y la pondrás en los cuatro cuernos del altar, en las cuatro esquinas del descanso, y alrededor del borde; así lo limpiarás y purificarás.
21 Después tomarás el becerro que se ofrece por la expiación, y lo quemarás fuera del santuario, conforme a la ley del templo.
22 Al segundo día ofrecerás un macho cabrío sin defecto, como ofrenda de expiación, y purificarán el altar como lo purificaron con el becerro.
23 Cuando acabes de hacer la expiación, ofrecerás de la vacada un becerro sin defecto, y de la manada un carnero sin tacha.
24 Los ofrecerás delante del Señor, y los sacerdotes les echarán sal y los ofrecerán al Señor en holocausto.
25 Durante siete días sacrificarán cada día un macho cabrío en expiación, y sacrificarán también el becerro de la vacada y un carnero sin tacha del rebaño.
26 Durante siete días harán expiación por el altar, y así lo limpiarán y lo consagrarán.
27 Al cabo de estos días, es decir, del octavo día en adelante, los sacerdotes sacrificarán sobre el altar sus holocaustos y sus ofrendas de paz. Entonces me serán aceptables.”»
—Palabra de Dios el Señor. Powrót Chwały Pana do świątyni
1 Zaprowadził mnie do bramy, bramy, która była zwrócona w kierunku wschodnim. 2 A oto Chwała Boga Izraela przybyła ze wschodu. Jej szum był jak szum wielkich wód. Ziemia jaśniała od Jego Chwały. 3 Widzenie, które widziałem, gdy przyszedł zniszczyć miasto, było jak widzenie, które widziałem nad rzeką Kebar. I upadłem na twarz. 4 Chwała Pana weszła do świątyni przez bramę, której fasada była zwrócona w kierunku wschodnim. 5 Duch podniósł mnie i wprowadził na dziedziniec wewnętrzny. Oto Chwała Pana napełniła świątynię. 6 I usłyszałem kogoś mówiącego do mnie ze świątyni, a mężczyzna stał obok mnie, 7 i powiedział do mnie: Synu człowieczy, to jest miejsce Mojego tronu i miejsce stóp Moich nóg, gdyż tu będę mieszkał pośród synów Izraela na wieki. Dom Izraela nie splami już więcej Mojego świętego imienia ani oni, ani ich królowie przez swój nierząd, przez zwłoki ich królów z powodu ich wyżyn, 8 gdy kładli oni swój próg obok Mojego progu, swoje odrzwia obok Moich odrzwi i ścianę między Mną a między nimi. Plamili Moje święte imię przez swe obrzydliwości, które popełniali, więc wyniszczyłem ich w Moim gniewie. 9 Teraz oddalą ode Mnie swój nierząd i zwłoki swych królów. Zamieszkam wśród nich na wieki.
10 Ty, synu człowieczy, pokaż domowi Izraela świątynię. Niech się wstydzą swoich grzechów i zmierzą rozkład. 11 Gdy się zawstydzą z powodu wszystkiego, co czynili, opisz im kształt świątyni, jej rozkład, jej wyjścia, jej wejścia, cały jej plan. Wszystkie jej nakazy, wszystkie jej plany, wszystkie jej prawa napisz na ich oczach. Niech przestrzegają całego jej planu, wszystkich jej nakazów. Niech je zachowują. 12 To jest prawo świątyni. Na szczycie góry cały jej obszar dookoła jest najświętszy. Oto takie jest prawo świątyni.
Przepisy dotyczące kultu
13 Takie są wymiary ołtarza w łokciach – a każdy łokieć wynosił łokieć i piędź. Rów miał łokieć i łokieć szerokości. Gzyms obrzeża wkoło: jedną piędź. To jest cokół ołtarza. 14 Od rowu na ziemi aż do dolnego obramowania: dwa łokcie, a szerokość: jeden łokieć. Od małego obramowania do wielkiego obramowania: cztery łokcie, a szerokość: łokieć. 15 Natomiast palenisko: cztery łokcie. Od paleniska wzwyż wznosiły się cztery rogi. 16 Palenisko miało dwanaście łokci długości na dwanaście szerokości. Jest to kwadrat czworoboczny. 17 Obramowanie miało czternaście łokci długości na czternaście szerokości, i miało cztery boki. Gzyms wokoło: pół łokcia. Miał wgłębienie na łokieć wokoło. A jego stopnie były zwrócone na wschód.
18 Powiedział do mnie: Synu człowieczy, tak mówi Pan Bóg: Takie są nakazy dotyczące ołtarza na dzień jego wykonania, żeby można było złożyć na nim całopalenie i żeby skropić go krwią. 19 Kapłanom-lewitom, tym, którzy są potomkami Sadoka, zbliżającym się do Mnie – wyrocznia Pana Boga – aby Mi służyć, dasz młodego byka ze stada na ofiarę przebłagalną za grzech. 20 Weźmiesz trochę jego krwi, pokropisz nią cztery rogi, cztery narożniki obramowania i gzyms wokół. Oczyścisz go i dokonasz przebłagania. 21 Weźmiesz następnie młodego byka, ofiarę przebłagalną za grzech, i spalisz go w miejscu wyznaczonym w świątyni poza przybytkiem. 22 Drugiego dnia złożysz kozła bez skazy na ofiarę przebłagalną za grzech. I oczyszczą ołtarz tak, jak oczyścili przez ofiarę z byka. 23 Gdy dopełnisz oczyszczenia, złożysz w ofierze młodego byka ze stada bez skazy i barana z trzody bez skazy. 24 Złożysz je w ofierze przed Panem. Kapłani rzucą na nie sól, złożą je na ofiarę całopalną dla Pana. 25 Przez siedem dni będziesz składał kozła, ofiarę przebłagalną za grzech, codziennie. Będą składać młodego byka ze stada i barana z trzody bez skazy. 26 Przez siedem dni będą dokonywać obrzędu przebłagania ołtarza, będą go oczyszczać i poświęcać. 27 Gdy dopełnią tych dni, to w ósmym dniu stanie się, że kapłani będą nadal składać na ołtarzu wasze ofiary całopalne i wasze ofiary wspólnotowe. Będę wam przychylny – wyrocznia Pana Boga.