Amonestación contra la discriminación
1 Hermanos míos, ustedes que tienen fe en nuestro glorioso Señor Jesucristo, no deben hacer diferencias entre las personas.
2 Puede darse el caso de que al lugar donde ustedes se reúnen llegue alguien vestido con ropa elegante y con anillos de oro, y llegue también un pobre vestido con ropa andrajosa.
3 Si ustedes reciben gustosos al que viste la ropa elegante, y le dicen: «Venga usted, siéntese aquí, que es un buen lugar», pero al pobre le dicen: «Tú, quédate allá de pie, o siéntate en el suelo»,
4 ¿acaso no están discriminando entre ustedes y haciendo juicios malintencionados?
5 Amados hermanos míos, escuchen esto: ¿Acaso no ha escogido Dios a los pobres de este mundo para que sean ricos en fe y herederos del reino que él ha prometido a los que lo aman?
6 ¡Pero ustedes han despreciado a los pobres! ¿Acaso no son los ricos quienes los explotan a ustedes, y quienes los llevan ante los tribunales?
7 ¿Acaso no son ellos los que blasfeman contra el precioso nombre que fue invocado sobre ustedes?
8 Bien harán ustedes en cumplir la ley suprema de la Escritura: «Amarás a tu prójimo como a ti mismo»;
9 pero si ustedes hacen diferencia entre una persona y otra, cometen un pecado y son culpables ante la ley.
10 Porque cualquiera que cumpla toda la ley, pero que falle en un solo mandato, ya es culpable de haber fallado en todos.
11 Porque el que dijo: «No cometerás adulterio» también dijo: «No matarás». Es decir, que alguien puede no cometer adulterio, pero si mata, ya ha violado la ley.
12 Hablen y vivan como quienes van a ser juzgados por la ley que nos da libertad,
13 pues a los que no tienen compasión de otros, tampoco se les tendrá compasión cuando sean juzgados, porque la compasión prevalece sobre el juicio.
La fe sin obras es muerta
14 Hermanos míos, ¿de qué sirve decir que se tiene fe, si no se tienen obras? ¿Acaso esa fe puede salvar?
15 Si un hermano o una hermana están desnudos, y no tienen el alimento necesario para cada día,
16 y alguno de ustedes les dice: «Vayan tranquilos; abríguense y coman hasta quedar satisfechos», pero no les da lo necesario para el cuerpo, ¿de qué sirve eso?
17 Lo mismo sucede con la fe: si no tiene obras, está muerta.
18 Pero alguien podría decir: «Tú tienes fe, y yo tengo obras. Muéstrame tu fe sin obras, y yo te mostraré mi fe por mis obras.»
19 Tú crees que Dios es uno, y haces bien. ¡Pues también los demonios lo creen, y tiemblan!
20 ¡No seas tonto! ¿Quieres pruebas de que la fe sin obras es muerta?
21 ¿Acaso nuestro padre Abrahán no fue justificado por las obras cuando ofreció a su hijo Isaac sobre el altar?
22 ¿No ves que la fe de Abrahán actuó juntamente con sus obras, y que su fe se perfeccionó por las obras?
23 Y se cumplió la Escritura que dice: «Abrahán creyó a Dios, y eso le fue contado por justicia», por lo que fue llamado «amigo de Dios».
24 Como pueden ver, podemos ser justificados por las obras, y no solamente por la fe.
25 Lo mismo sucedió con Rajab, la prostituta. ¿Acaso no fue justificada por las obras, cuando hospedó a los mensajeros y los ayudó a escapar por otro camino?
26 Pues así como el cuerpo está muerto si no tiene espíritu, también la fe está muerta si no tiene obras.
NIEWŁAŚCIWE UPODOBANIA, WIARA I CZYNY
Ostrzeżenie przed podziałami
1 Bracia moi, nie kierujcie się pozorami zewnętrznymi, wierząc w naszego Pana chwały, Jezusa Chrystusa. 2 Jeśli bowiem na wasze zgromadzenie przyjdzie człowiek, noszący złoty pierścień i lśniącą szatę, i przyjdzie też ktoś biedny, w nędznej szacie, 3 a wy spojrzycie na tego, który ma lśniącą szatę, i powiecie: Usiądź tutaj, wygodnie, do biednego zaś powiecie: Ty stań tam, lub: Usiądź przy moich nogach, 4 to czy nie czynicie różnic między sobą i nie stajecie się przewrotnymi sędziami?
5 Posłuchajcie, moi kochani bracia! Czy Bóg nie wybrał biednych w oczach tego świata na bogatych w wierze i na dziedziców Królestwa obiecanego tym, którzy Go miłują? 6 Wy natomiast zlekceważyliście biednego. Czy to nie bogaci gnębią was i pozywają do sądów? 7 Czy nie oni bluźnią zaszczytnemu Imieniu, które nad wami zostało przywołane? 8 Jeśli jednak zgodnie z Pismem wypełniacie królewskie Prawo: Będziesz miłował swojego bliźniego jak siebie samego , dobrze postępujecie. 9 Jeżeli natomiast kierujecie się pozorami zewnętrznymi, to popełniacie grzech i w świetle Prawa jesteście winni. 10 Kto bowiem wypełniałby całe Prawo, a przekroczyłby choćby jedno przykazanie, ten nie wypełnia Prawa. 11 Ten przecież, który powiedział: Nie cudzołóż , powiedział także: Nie zabijaj . Jeżeli więc nie cudzołożysz, a zabijasz, jesteś winny wobec Prawa. 12 Tak mówcie i tak czyńcie, jak mielibyście być sądzeni przez prawo wolności. 13 Sąd bowiem bez miłosierdzia będzie nad tym, który postępuje bez miłosierdzia. Miłosierdzie odnosi triumf nad sądem.
Wiara i uczynki
14 Jaki z tego pożytek, moi bracia, jeśli ktoś mówiłby, że wierzy, a nie spełniałby uczynków? Czy sama wiara może go zbawić? 15 Jeśli jakiś brat lub siostra nie mieliby się w co ubrać i brakowałoby im codziennego pożywienia, 16 a ktoś z was powiedziałby: Idźcie w pokoju, ogrzejcie się i najedzcie, a nie dalibyście im tego, co potrzebne dla ciała, jaka z tego korzyść? 17 Tak i wiara, jeśli nie jest potwierdzona uczynkami, jest martwa sama w sobie.
18 Lecz powie ktoś: Ty wierzysz, a ja spełniam uczynki. Pokaż mi swoją wiarę bez uczynków, a ja ci pokażę wiarę z moich uczynków. 19 Ty wierzysz, że jest jeden Bóg? Dobrze czynisz, ale i demony wierzą, i drżą. 20 Chcesz zaś się przekonać, próżny człowieku, że wiara bez uczynków jest bezużyteczna? 21 Czy Abraham, nasz ojciec, nie został usprawiedliwiony z powodu swoich uczynków, gdy złożył Izaaka, swojego syna, na ołtarzu? 22 Widzisz, że wiara współdziałała z jego uczynkami i dzięki uczynkom stała się doskonała. 23 W ten sposób wypełniło się Pismo, które mówi: Abraham uwierzył Bogu i zostało mu to policzone jako sprawiedliwość , i został nazwany przyjacielem Boga. 24 Widzicie, że człowiek zostaje usprawiedliwiony dzięki uczynkom, a nie wyłącznie dzięki wierze. 25 Podobnie i nierządnica Rachab, czy nie dzięki uczynkom została usprawiedliwiona, gdy przyjęła wysłanników i odesłała ich inną drogą? 26 Jak bowiem ciało bez ducha jest martwe, tak też wiara bez uczynków jest martwa.