Dios bendice a Jacob en Betel
1 Dios le dijo a Jacob:
«Prepárate para ir a Betel y quedarte allí. En Betel harás un altar al Dios que se te apareció cuando huías de tu hermano Esaú.»
2 Entonces Jacob dijo a su familia y a todos los que estaban con él:
«Desháganse de los dioses ajenos que hay entre ustedes; purifíquense y cámbiense de ropa,
3 y preparémonos para ir a Betel. Allí haré un altar al Dios que me respondió en el día de mi angustia, y que me ha acompañado por dondequiera que he andado.»
4 Ellos le entregaron a Jacob todos los dioses ajenos que había en su poder, y los zarcillos que llevaban en las orejas; y Jacob los enterró bajo la encina que estaba cerca de Siquén.
5 Cuando salieron, el terror de Dios cayó sobre las ciudades de los alrededores, y nadie persiguió a los hijos de Jacob.
6 Jacob y todo el pueblo que estaba con él llegaron a Luz (es decir, Betel), ciudad que está en la tierra de Canaán,
7 y Jacob edificó un altar, y a ese lugar lo llamó El Betel, porque allí se le había aparecido Dios cuando huía de su hermano.
8 Allí murió Débora, nodriza de Rebeca, y fue sepultada al pie de Betel, debajo de la encina, la cual fue llamada Alón Bacut.
9 Una vez más, Dios se le apareció a Jacob cuando volvió de Padán Aram, y lo bendijo.
10 Le dijo Dios:
«Tu nombre es Jacob. Pero ya no te llamarás Jacob; ahora tu nombre será Israel.»
Y ese fue su nombre.
11 Y Dios también le dijo:
«Yo soy el Dios omnipotente. Reprodúcete y multiplícate. De ti saldrá una nación, y reyes, y un conjunto de naciones.
12 La tierra que les he dado a Abrahán y a Isaac, te la daré a ti, y a tu descendencia después de ti.»
13 Después Dios se apartó de Jacob y del lugar donde había hablado con él.
14 En ese lugar Jacob levantó una señal de piedra, y como libación derramó aceite sobre ella.
15 Al lugar donde Dios había hablado con él, Jacob le puso por nombre Betel.
Muerte de Raquel
16 Después partieron de Betel. Pero aún estaban como a media legua de distancia de Efrata, cuando Raquel dio a luz, y tuvo un parto difícil.
17 Entre las dificultades de su parto, la partera le dijo: «No tengas miedo, que también tendrás este hijo.»
18 Cuando Raquel exhalaba el último suspiro (pues murió), le puso por nombre Benoní; pero su padre lo llamó Benjamín.
19 Y Raquel murió y fue sepultada en el camino de Efrata, que también es Belén.
20 Sobre su sepultura, Jacob levantó un pilar, que hasta el día de hoy es la señal de la sepultura de Raquel.
21 Y partió Israel de allí, y plantó su tienda más allá de Migdal Edar.
22 Mientras Israel vivía en aquella tierra, Rubén fue y durmió con Bilá, la concubina de su padre. Pero esto llegó a oídos de Israel.
Los hijos de Jacob
(1 Cr 2.1-2)Los hijos de Israel fueron doce:
23 los hijos de Lea: Rubén, el primogénito de Jacob; Simeón, Leví, Judá, Isacar y Zabulón.
24 Los hijos de Raquel: José y Benjamín.
25 Los hijos de Bilá, sierva de Raquel: Dan y Neftalí.
26 Los hijos de Zilpa, sierva de Lea: Gad y Aser. Estos fueron los hijos que le nacieron a Jacob en Padán Aram.
Muerte de Isaac
27 Jacob fue a visitar a Isaac, su padre, en Mamre, es decir, la ciudad de Arba, que es Hebrón, donde habitaron Abrahán e Isaac.
28 Isaac llegó a vivir ciento ochenta años,
29 y exhaló el espíritu siendo anciano y lleno de días. Murió y fue reunido con su pueblo, y sus hijos Esaú y Jacob lo sepultaron.
Usuwanie bożków z domu Jakuba
1 Potem Bóg rozkazał Jakubowi: Wstań, idź do Betel, zamieszkaj tam i zbuduj ołtarz Bogu, który ci się ukazał, gdy uciekałeś przed Ezawem, twoim bratem. 2 Jakub więc zwrócił się do swojej rodziny i do wszystkich, którzy byli razem z nim: Usuńcie obce bóstwa, które macie u siebie, oczyśćcie się i zmieńcie ubrania. 3 Udamy się do Betel, tam zbuduję ołtarz Bogu, który mi odpowiedział w dniu mojej niedoli i był ze mną w drodze, którą poszedłem. 4 Oddali więc Jakubowi wszystkie obce bóstwa, które mieli u siebie, i kolczyki, które mieli w uszach, a Jakub zakopał je pod dębem koło Sychem.
Budowa ołtarza w Betel
5 Potem powędrowali dalej. A wielki strach padł na okoliczne miasta i nie ścigano synów Jakuba. 6 Wreszcie Jakub wraz z całym ludem, który był z nim, przyszedł do Luz, które leży w ziemi kananejskiej, to znaczy do Betel. 7 Tam zbudował ołtarz i nazwał to miejsce El-Betel, gdyż tam objawił mu się Bóg, gdy uciekał przed swoim bratem. 8 Wtedy zmarła Debora, mamka Rebeki, i została pochowana w pobliżu Betel pod dębem. Dlatego nazwano go Dębem Płaczu.
9 Gdy Jakub wracał z Paddan-Aram, wtedy Bóg znowu mu się ukazał i go pobłogosławił. 10 Bóg zwrócił się do niego: Masz na imię Jakub, ale od tej pory już nie będziesz się nazywał Jakub, lecz twoje imię będzie brzmiało Izrael. I tak otrzymał imię Izrael. 11 Potem Bóg powiedział do niego: Ja jestem Bóg Wszechmogący. Bądź płodny i się rozmnażaj. Niech powstanie z ciebie naród i wiele narodów i niech od ciebie wywodzą się królowie. 12 Ziemię, którą dałem Abrahamowi i Izaakowi, daję tobie i twojemu przyszłemu potomstwu. 13 Następnie Bóg oddalił się od niego z tego miejsca, na którym z nim rozmawiał. 14 Wtedy Jakub ustawił kamienną stelę w miejscu, w którym Bóg z nim rozmawiał, wylał na nią ofiarę z płynów i polał ją oliwą. 15 Jakub nazwał to miejsce, na którym Bóg z nim rozmawiał, Betel.
Narodziny Beniamina i śmierć Racheli
16 Potem wyruszyli z Betel, a był jeszcze kawałek drogi do Efraty, gdy Rachela zaczęła rodzić, poród zaś był ciężki. 17 Gdy tak ciężko rodziła, położna powiedziała do niej: Nie bój się, bo i tym razem masz syna. 18 A kiedy uchodziło z niej życie, bo umierała, nadała mu imię Benoni, ale jego ojciec nazwał go Beniamin. 19 Gdy Rachela zmarła, została pochowana przy drodze do Efraty, to znaczy do Betlejem. 20 A na jej grobie Jakub ustawił stelę. Stela ta jest na grobie Racheli aż do dzisiaj.
21 Potem Izrael wyruszył i rozbił swój namiot poza Migdal-Eder. 22 Gdy Izrael przebywał w tym kraju, wtedy Ruben poszedł i położył się z Bilhą, nałożnicą swojego ojca. A Izrael się o tym dowiedział.
Dwunastu synów Jakuba
Jakub zaś miał dwunastu synów.
23 Synowie Lei: Ruben – pierworodny Jakuba, Symeon, Lewi, Juda, Issachar i Zabulon. 24 Synowie Racheli: Józef i Beniamin. 25 Synowie Bilhy, służącej Racheli: Dan i Neftali. 26 Synowie Zilpy, służącej Lei: Gad i Aser. Oni są synami Jakuba, którzy mu się urodzili w Paddan-Aram.
Śmierć Izaaka
27 Kiedy Jakub powrócił do Izaaka, swego ojca, do Mamre, do Kiriat-Arba, to znaczy do Hebronu, gdzie Abraham i Izaak byli przybyszami, 28 Izaak miał wtedy sto osiemdziesiąt lat. 29 A gdy Izaak zmarł, sędziwy i syty dni, został przyłączony do swoich przodków. A pochowali go Ezaw i Jakub, jego synowie.