Jesús, superior a Moisés
1 Por lo tanto, hermanos santos, que tienen parte del llamamiento celestial, consideren a Cristo Jesús, el apóstol y sumo sacerdote de la fe que profesamos.
2 Él es fiel al que lo constituyó, como lo fue también Moisés en toda la casa de Dios.
3 Pero a Jesús se le ha concedido más honor que a Moisés, así como al que hace una casa se le rinde más honor que a la casa misma.
4 Porque toda casa es hecha por alguien, pero el que hizo todas las cosas es Dios.
5 Como siervo, Moisés fue fiel en toda la casa de Dios, para dar testimonio de lo que se iba a decir.
6 Cristo, en cambio, como hijo es fiel sobre su casa, que somos nosotros, si mantenemos la confianza firme hasta el fin y nos gloriamos en la esperanza.
El reposo del pueblo de Dios
7 Por eso, como dice el Espíritu Santo:
«Si ustedes oyen hoy su voz,
8 no endurezcan su corazón,
como lo hicieron en el desierto,
en el día de la tentación,
cuando me provocaron.
9 Allí los antepasados de ustedes
me tentaron, me pusieron a prueba,
aun cuando durante cuarenta años
habían visto mis obras.
10 Por eso me disgusté contra ellos,
y dije: “Su corazón siempre divaga;
no han reconocido mis caminos.”
11 Por eso, en mi furor juré:
“No entrarán en mi reposo.”»
12 Hermanos, cuiden de que no haya entre ustedes ningún corazón pecaminoso e incrédulo, que los lleve a apartarse del Dios vivo.
13 Más bien, anímense unos a otros día tras día, mientras se diga «Hoy», para que el engaño del pecado no endurezca a nadie.
14 Nosotros hemos llegado a participar de Cristo, siempre y cuando retengamos firme hasta el fin la confianza que tuvimos al principio.
15 Como ya se ha dicho:
«Si ustedes oyen hoy su voz,
no endurezcan su corazón,
como cuando me provocaron.»
16 ¿Y quiénes fueron los que lo provocaron, aun después de haberlo oído? ¿No fueron acaso todos los que salieron de Egipto por mediación de Moisés?
17 ¿Y con quiénes estuvo él disgustado durante cuarenta años? ¿No fue acaso con los que pecaron, cuyos cadáveres quedaron tendidos en el desierto?
18 ¿Y a quiénes les juró que no entrarían en su reposo, sino a aquellos que desobedecieron?
19 Como podemos ver, no pudieron entrar por causa de su incredulidad.
Jezus większy od Mojżesza
1 Dlatego też, święci bracia, uczestnicy niebiańskiego powołania, zwróćcie uwagę na apostoła i arcykapłana naszego wyznania – Jezusa. 2 Jest On wierny wobec Tego, który Go ustanowił, tak jak był Mojżesz w całym Jego domu. 3 Jest On nawet godny większej chwały niż Mojżesz, podobnie jak większy szacunek niż dom ma ten, który go zbudował. 4 Każdy dom bowiem jest przez kogoś zbudowany, budowniczym zaś wszystkiego jest Bóg. 5 I Mojżesz był wierny w całym Jego domu jako sługa, żeby dać świadectwo o tym, co miało być powiedziane. 6 Chrystus natomiast jako Syn jest nad Jego domem. Jego domem my jesteśmy, jeśli tylko zachowamy ufność i chlubę nadziei.
ODPOCZYNEK DLA LUDU BOŻEGO
7 Dlatego, jak mówi Duch Święty:
Dzisiaj, jeśli usłyszycie Jego głos,
8 nie zatwardzajcie waszych serc, jak podczas buntu,
w dniu doświadczenia na pustyni,
9 gdzie wasi ojcowie kusili Mnie, poddając próbie,
choć Moje dzieła oglądali
10 przez czterdzieści lat.
Dlatego się rozgniewałem na to pokolenie
i powiedziałem: Zawsze błądzą sercem.
Oni jednak nie poznali Moich dróg.
11 Wówczas przysiągłem w Moim gniewie:
Nie wejdą do miejsca Mojego odpoczynku.
12 Uważajcie, bracia, żeby w nikim z was nie było niegodziwego serca niewiary, które prowadzi do odstąpienia od Boga żyjącego, 13 ale zachęcajcie się wzajemnie każdego dnia, dopóki trwa owo dzisiaj , aby nikt z was nie stał się zatwardziały przez oszustwo grzechu. 14 Zyskaliśmy bowiem udział w losie Chrystusa, jeśli zdecydowanie zachowamy aż do końca nasze pierwotne przekonanie. 15 Dlatego jest powiedziane:
Dzisiaj, jeśli usłyszycie Jego głos,
nie zatwardzajcie waszych serc, jak podczas buntu.
16 Kim bowiem są ci, którzy, gdy to usłyszeli, zbuntowali się? Czy to nie ci wszyscy, którzy dzięki Mojżeszowi wyszli z Egiptu? 17 Na kogo też był rozgniewany przez czterdzieści lat? Czy nie na tych, którzy zgrzeszyli, a których zwłoki pozostały na pustyni? 18 Komu zaś przysiągł, że nie wejdzie do miejsca Jego odpoczynku, jeśli nie tym, którzy okazali się nieposłuszni? 19 Widzimy więc, że nie mogli wejść z powodu niewiary.