1 »”Si alguien es llamado a testificar como testigo presencial de algo que vio u oyó, y peca por no denunciar ese hecho, cargará con su pecado.
2 »”Si alguien toca algo impuro, como el cadáver de un animal, bestia o reptil impuro, resulta culpable y quedará impuro, aun cuando lo toque sin saberlo.
3 »”Si alguien toca alguna impureza humana, cualquiera que esta sea, y no se da cuenta, resulta culpable y, tan pronto como se dé cuenta, quedará impuro.
4 »”Si alguien hace un juramento a la ligera, como los que se hacen comúnmente, y no se da cuenta de que se ha comprometido a hacer algo bueno o malo, tan pronto como se dé cuenta resultará culpable de ese juramento.
5 »”Todo el que cometa alguno de estos pecados, confesará su pecado
6 y presentará al Señor una oveja o una cabra como ofrenda de expiación por el pecado cometido; entonces el sacerdote hará expiación por su pecado.
7 »”Si el pecador no tiene lo suficiente para comprar un cordero, presentará al Señor dos tórtolas o dos palominos, uno de ellos como ofrenda de expiación por su pecado, y el otro como holocausto.
8 Llevará las dos aves al sacerdote, y este ofrecerá primero la que es para expiación. Le romperá el cuello, pero sin separar por completo la cabeza,
9 y sobre la pared del altar rociará un poco de sangre de la ofrenda de expiación, y la sangre sobrante la exprimirá al pie del altar. Se trata de una ofrenda de expiación.
10 Con la otra ave ofrecerá el holocausto acostumbrado. Así el sacerdote hará expiación por el pecado cometido, y el pecador será perdonado.
11 »”Si el pecador no tiene lo suficiente para comprar dos tórtolas o dos palominos, presentará como ofrenda de expiación dos litros de flor de harina. Como se trata de una ofrenda de expiación, no debe poner sobre ella aceite ni incienso;
12 solo la llevará al sacerdote, y este tomará un puñado de ella como ofrenda memorial, y la quemará en el altar sobre las ofrendas encendidas, en honor al Señor. Se trata de una ofrenda de expiación.
13 Así el sacerdote hará expiación por el pecador y por el pecado cometido, y el pecador será perdonado. La parte sobrante de la ofrenda será para el sacerdote, pues se trata de una vianda.”»
Ofrendas expiatorias
14 El Señor habló con Moisés, y le dijo:
15 «Cuando alguien cometa una falta y, sin proponérselo, peque en las cosas santas del Señor, de sus rebaños presentará al Señor un carnero sin defecto como ofrenda por su pecado. El precio se estimará en monedas de plata, según el peso oficial del santuario,
16 y el pecador pagará lo que haya defraudado de las cosas santas, más una quinta parte, cantidad que entregará al sacerdote para que este haga la expiación con el carnero del sacrificio por el pecado. Así el pecador será perdonado.
17 »Si alguien peca, o incurre en algo que por mandamiento del Señor no se debe hacer, aun si no sabía que hacía mal, será culpable y cargará con su pecado.
18 Deberá presentar al sacerdote un carnero sin defecto de los rebaños, o lo que el sacerdote estime que debe ser su ofrenda de expiación, y este hará la expiación por el pecado que cometió por ignorancia, y el pecado le será perdonado.
19 Se trata de una infracción, y ciertamente pecó contra el Señor.»
Ofiary przebłagalne za pojedyncze wykroczenie
1 Jeżeli ktoś zgrzeszył przez to, że usłyszał zaklęcie i był świadkiem tego, albo widział, albo dowiedział się o tym, lecz tego nie oznajmił, to bierze na siebie winę. 2 Jeżeli ktoś dotknie się czegoś nieczystego, czy to padliny nieczystego dzikiego zwierzęcia, czy to padliny nieczystego domowego zwierzęcia, czy też padliny nieczystego płaza, będąc nieświadomym tego, staje się nieczystym i winnym. 3 Jeżeli ktoś dotknie się nieczystości człowieka, jakakolwiek byłaby jego nieczystość, przez którą można stać się nieczystym, nie wiedząc o tym, to gdy się o tym dowie, staje się winnym. 4 Jeżeli ktoś nierozważnie wypowiada przysięgę ze złym lub dobrym zamiarem, jak to się zdarza człowiekowi nierozważnie przysięgającemu, to, gdy sprawa zostanie mu przedstawiona, a on ją sobie uświadomi, staje się winnym każdej z tych rzeczy. 5 Zatem jeżeli ktoś zawinił w jednej z tych rzeczy, to niech wyzna, że przez to zgrzeszył. 6 Potem niech przyprowadzi za swoje przewinienie dla Pana, za grzech, który popełnił, samicę z trzody, owcę lub kozę na ofiarę przebłagalną za grzech, a kapłan dokona przebłagania za jego grzech. 7 Jeżeli jednak nie stać go na owcę, to niech przyniesie Panu na ofiarę za popełniony grzech dwie synogarlice albo dwa młode gołębie. Jednego ptaka na ofiarę przebłagalną za grzech, a drugiego na ofiarę całopalną. 8 Przyniesie je do kapłana, który najpierw złoży to, co przeznaczone na ofiarę przebłagalną za grzech. Naderwie mu głowę przy szyi, lecz jej nie oddzieli. 9 Krwią ofiary przebłagalnej za grzech pokropi ścianę ołtarza, a resztę krwi wyciśnie u podstawy ołtarza. Jest to ofiara przebłagalna za grzech. 10 Drugiego zaś ptaka złoży jako ofiarę całopalną według przepisów. I w ten sposób dokona kapłan przebłagania za jego grzech, który popełnił, i zostanie mu odpuszczony.
11 A jeżeli nie stać go nawet na dwie synogarlice ani na dwa młode gołębie, to niech przyniesie jako swoją ofiarę, za to, że zgrzeszył, dziesiątą część efy najczystszej mąki na ofiarę przebłagalną za grzech. Niech nie dolewa jednak do mąki oliwy ani nie dodaje do niej kadzidła, bo to jest ofiara przebłagalna za grzech. 12 Mąkę przyniesie do kapłana, a kapłan weźmie z niej pełną garść na pamiątkę i spali na ołtarzu, na ofiarach w ogniu spalanych dla Pana. Jest to ofiara przebłagalna za grzech. 13 W ten sposób kapłan dokona przebłagania za jego grzech, który popełnił w jednej z tych rzeczy, i zostanie mu odpuszczony. To, co pozostanie, przypada kapłanowi, podobnie jak przy ofierze pokarmowej.
Ofiary przebłagalne za sakralne wykroczenia
14 Potem Pan powiedział do Mojżesza: 15 Jeżeli ktoś dopuści się niewierności i przez nieuwagę uchybi rzeczy poświęconej Panu, to jako zadośćuczynienie przyprowadzi Panu ze swej trzody baranka bez skazy, według ustalonej przez ciebie wartości dwóch sykli srebra, w syklach świątynnych, na ofiarę zadośćuczynienia. 16 Następnie zapłaci za grzech wobec rzeczy świętej, dodając jeszcze jedną piątą wartości i da to kapłanowi. Kapłan zaś dokona nad nim przebłagania, ofiarując baranka zadośćuczynienia. I będzie mu odpuszczone.
17 Jeżeli ktoś zgrzeszy, czyniąc coś przez nieuwagę przeciwko jednemu z przykazań Pana, uczyni coś, czego nie wolno czynić, to jest winny i ponosi odpowiedzialność za swój grzech. 18 Wówczas przyprowadzi do kapłana ze swej trzody barana bez skazy na ofiarę zadośćuczynienia według ustalonej przez ciebie wartości. Kapłan zaś dokona przebłagania za jego wykroczenie, które nieświadomie popełnił, i będzie mu odpuszczone. 19 Jest to ofiara zadośćuczynienia, gdyż bardzo zawinił wobec Pana.
Ofiara przebłagalna za wykroczenia społeczne
20 Następnie Pan powiedział do Mojżesza: 21 Jeżeli ktoś zgrzeszył i sprzeniewierzył się przed Panem przez to, że wyparł się przed swoim bliźnim rzeczy powierzonej albo danej w zastaw, albo zrabowanej, albo też oszukał swego bliźniego, 22 albo znalazł rzecz zgubioną i zaparł się tego, złożył fałszywą przysięgę – w którejkolwiek z tych spraw, przez które człowiek grzeszy, gdy je popełnia – 23 to zgrzeszył i stał się winnym. Niechaj zwróci rzecz, którą zrabował albo wymusił, albo wziął na przechowanie, albo zagubioną, którą znalazł, 24 albo jakąkolwiek rzecz, co do której fałszywie przysięgał. Zwróci pełną jej wartość i doda do tego jeszcze piątą część. W dniu swojej ofiary zadośćuczynienia odda to temu, do kogo to należy. 25 A na zadośćuczynienie Panu przyprowadzi do kapłana ze swojej trzody barana bez skazy, według ustalonej przez ciebie wartości jako ofiarę zadośćuczynienia. 26 Kapłan zaś dokona za niego przebłagania przed Panem i zostanie mu odpuszczony każdy uczynek, który popełnił i przez który stał się winny.