David es proclamado rey de Israel
(1 Cr 11.1-3)1 Todas las tribus de Israel se reunieron en torno a David en Hebrón, y dijeron:
«Aquí nos tienes. Por nuestro cuerpo corre la misma sangre que por el tuyo.
2 Ya de tiempo atrás, cuando Saúl aún era nuestro rey, tú salías con nuestros hombres a la guerra y regresabas victorioso. Además, el Señor te ha dicho que tú serás el pastor y príncipe de su pueblo Israel.»
3 Fue así como todos los ancianos de Israel se reunieron en Hebrón con el rey David, y en presencia del Señor este hizo un pacto con ellos, y ellos lo ungieron como rey.
4 David tenía treinta años cuando comenzó a reinar, y fue rey durante cuarenta años.
5 En Hebrón fue rey de Judá durante siete años y seis meses, y en Jerusalén fue rey de Israel y Judá durante treinta y tres años.
David conquista la fortaleza de Sión
(1 Cr 11.4-9)6 El rey salió acompañado de sus soldados, y fue a Jerusalén a pelear contra los jebuseos, que allí vivían. Pero ellos le dijeron a David:
«Tú no entrarás aquí, pues hasta los cojos y los ciegos son capaces de echarte.»
Con eso quisieron decir que David jamás entraría en su ciudad.
7 Sin embargo, David conquistó la fortaleza de Sión, que desde entonces es conocida como «Ciudad de David».
8 Y ese mismo día David dijo:
«Quien quiera matar a los jebuseos, que entre por los canales de agua de la ciudad, y mate también a los cojos y a los ciegos, pues los odio con toda mi alma.»
Desde entonces se dice: «Ni los cojos ni los ciegos pueden entrar en el templo del Señor.»
9 David se quedó a vivir en la fortaleza y le puso por nombre «Ciudad de David», y levantó una muralla alrededor, desde Milo hasta el palacio.
10 Y David fue ganando terreno y haciéndose fuerte, porque contaba con el apoyo del Señor y Dios de los ejércitos.
Jirán envía embajadores a David
(1 Cr 14.1-2)11 El rey Jirán de Tiro envió embajadores a David, y junto con ellos mandó madera de cedro y carpinteros y canteros, para que construyeran el palacio de David.
12 Con esto David entendió que el Señor lo confirmaba como rey, y que por causa de su pueblo Israel había engrandecido su reino.
Hijos de David en Jerusalén
(1 Cr 3.5-91 14.3-7)13 Después de que David salió de Hebrón, tomó esposas y concubinas y se estableció en Jerusalén. Con ellas tuvo más hijos e hijas.
14 Los hijos que le nacieron en Jerusalén fueron Samúa, Sobab, Natán, Salomón,
15 Ibejar, Elisúa, Nefeg, Jafía,
16 Elisama, Eliada y Elifelet.
David derrota a los filisteos
(1 Cr 14.8-17)17 Cuando los filisteos supieron que David había sido coronado rey de Israel, reunieron sus ejércitos y fueron a combatirlo. En cuanto David lo supo, se fue a la fortaleza.
18 Mientras tanto, los filisteos llegaron y se extendieron por el valle de Refayin.
19 Entonces David fue y le preguntó al Señor:
«¿Debo atacar a los filisteos? ¿Los pondrás en mis manos?»
Y el Señor le respondió:
«Ve y atácalos, porque los voy a poner en tus manos.»
20 Entonces David fue a Baal Perasín, y allí los venció. Por eso dijo: «El Señor se abrió paso entre las filas enemigas, como si fuera una corriente impetuosa», y llamó a ese lugar «Baal Perasín.»
21 Como al huir los filisteos, abandonaron a sus ídolos, David ordenó que los juntaran y los quemaran.
22 Pero los filisteos volvieron y acamparon en el valle de Refayin.
23 Entonces David consultó al Señor, y el Señor le dijo:
«No ataques de frente. Rodéalos, y atácalos frente a los árboles de bálsamo.
24 Atácalos cuando oigas sobre las copas de los árboles un ruido como de un ejército en marcha, porque el Señor se pondrá en la vanguardia y herirá de muerte al ejército filisteo.»
25 David hizo lo que el Señor le ordenó, e hirió de muerte a los filisteos desde Geba hasta Guézer.
DAWID KRÓLEM CAŁEGO IZRAELA
Pierwsze lata
1 Wszystkie plemiona Izraela przyszły do Dawida do Hebronu i oświadczyły: Jesteśmy twoją kością i twoim ciałem! 2 Już dawniej, gdy Saul był naszym królem, ty wyprawiałeś się i powracałeś na czele Izraela. Tobie także obiecał Pan: Ty będziesz pasł Mój lud Izraela i ty sam będziesz wodzem Izraela. 3 I wszyscy starsi Izraela przyszli do króla do Hebronu, a król Dawid zawarł z nimi przymierze w Hebronie w obecności Pana. I namaścili Dawida na króla Izraela.
4 Dawid miał trzydzieści lat, gdy został królem, panował zaś lat czterdzieści. 5 W Hebronie panował nad Judą przez siedem lat i sześć miesięcy, a w Jerozolimie był królem całego Izraela i Judy przez trzydzieści trzy lata.
Dawid zdobywa Jerozolimę
6 Król wyruszył ze swoimi ludźmi do Jerozolimy przeciwko Jebusytom, którzy zamieszkiwali tę ziemię, a oni oświadczyli Dawidowi: Nie wejdziesz tutaj, gdyż odpędzą cię ślepi i kulawi! Co oznaczało: Dawid tutaj nie wejdzie. 7 Jednak Dawid zdobył twierdzę Syjon. Ona stała się miastem Dawida.
8 W tym dniu Dawid rozkazał: Każdy, kto uderza na Jebusytów, niech ich atakuje przez kanał wodny. Dawid znienawidził kulawych i ślepych. Dlatego mówi się: Ślepy i kulawy nie wejdzie do domu. 9 Dawid zamieszkał w twierdzy i nazwał ją Miastem Dawida. Zabudował też teren dookoła: od Millo aż do pałacu. 10 I wzrastał Dawid w potęgę, a Pan, Bóg Zastępów, był z nim.
11 Chiram, król Tyru, wyprawił do Dawida posłów z drzewem cedrowym, cieśli i murarzy, którzy zbudowali Dawidowi dom. 12 Przekonał się wówczas Dawid, że Pan utwierdził go jako króla nad Izraelem i wyniósł jego królestwo ze względu na swój lud izraelski.
Synowie Dawida urodzeni w Jerozolimie
13 Po przybyciu z Hebronu Dawid pojął kolejne nałożnice i żony z Jerozolimy. I urodziło się Dawidowi jeszcze więcej synów i córek. 14 Oto imiona tych, którzy urodzili mu się w Jerozolimie: Szammua, Szobab, Natan, Salomon, 15 Jibchar, Eliszua, Nefeg, Jafija, 16 Eliszama, Eliada i Elifelet.
Zwycięstwo Dawida nad Filistynami
17 Gdy Filistyni usłyszeli, że namaszczono Dawida na króla Izraela, wyruszyli wszyscy, aby go pojmać, lecz Dawid dowiedział się o tym i zszedł do twierdzy. 18 Tymczasem Filistyni przybyli i rozłożyli się obozem w dolinie Refaim. 19 Wtedy Dawid poradził się Pana: Czy powinienem wyruszyć przeciw Filistynom? Czy wydasz ich w moje ręce? A Pan odpowiedział Dawidowi: Ruszaj, bo na pewno wydam Filistynów w twoje ręce! 20 Dawid przybył więc do Baal-Perasim i tam ich pokonał, a potem powiedział: Pan roztrzaskał moich wrogów jak nawałnica. Dlatego miejsce to nazywa się Baal-Perasim. 21 Filistyni zostawili tam swoje bożki, a Dawid i jego ludzie je zabrali. 22 Lecz Filistyni znowu się wyprawili i rozłożyli się obozem w dolinie Refaim. 23 Dawid więc ponownie radził się Pana, a On mu odpowiedział: Nie nacieraj bezpośrednio, lecz obejdź ich z tyłu i nacieraj na nich od strony drzew balsamowych. 24 Gdy usłyszysz odgłosy kroków wśród wierzchołków drzew balsamowych, wtedy pospiesz się, gdyż wówczas Pan wyjdzie przed tobą, aby rozbić wojsko filistyńskie. 25 Dawid uczynił tak, jak mu nakazał Pan i pobił Filistynów od Geba aż do przejścia do Gezer.