Profecía contra el monte de Seír
1 La palabra del Señor vino a mí, y me dijo:
2 «Hijo de hombre, dirige la mirada hacia el monte de Seír, y profetiza contra él.
3 Dile que así ha dicho Dios el Señor: “Yo estoy contra ti, monte de Seír. Voy a extender mi mano contra ti, y te convertiré en desierto y soledad.
4 Asolaré tus ciudades, y quedarás desolado. Así sabrás que yo soy el Señor.
5 »”Tú has sido siempre el enemigo de los hijos de Israel; en los peores momentos, cuando ellos estaban más afligidos, tú los entregaste al poder de la espada.
6 Por eso, juro que la sangre será tu destino. Puesto que no aborreces la sangre, siempre la sangre te perseguirá.
—Palabra de Dios el Señor.7 »”Monte de Seír, yo voy a convertirte en desierto y soledad. Voy a destruir a todo el que pase junto a ti.
8 Voy a llenar tus montes con tus muertos. Los que mueran a filo de espada llenarán tus colinas, tus valles y todos tus arroyos.
9 Voy a dejarte en ruinas para siempre. Jamás tus ciudades volverán a ser reconstruidas. Así sabrán que yo soy el Señor.
10 »”Y es que dijiste que tú tomarías posesión de las dos naciones, y que ambos países eran tuyos, aun cuando yo, el Señor, estaba allí.
11 Por eso, juro que voy a actuar con el mismo enojo y furor con que tú trataste a mi pueblo, por tu enemistad con ellos. Y cuando yo te juzgue, ellos me reconocerán.
—Palabra de Dios el Señor.12 »”Entonces sabrás que a mis oídos llegaron todas las injurias que proferiste contra los montes de Israel. Porque tú dijiste que ya habían sido destruidos, y que se te habían entregado para que te los devoraras.
13 Cuando me ofendiste, no te alcanzaba la boca ni te faltaban las palabras. Yo te oí muy bien.”
14 »Por eso, así ha dicho Dios el Señor: “Para regocijo de toda la tierra, voy a dejarte en ruinas.
15 Así como te alegraste cuando el territorio de Israel quedó devastado, así me alegraré también de ti, monte de Seír. Tú y todo Edom van a quedar asolados. Así sabrán que yo soy el Señor.”
Upadek góry Seir
1 Doszło do mnie słowo Pana: 2 Synu człowieczy, zwróć swoją twarz na górę Seir i prorokuj przeciw niej. 3 Powiedz jej: Tak mówi Pan Bóg:
Oto Ja jestem przeciw tobie, góro Seir.
Wyciągnę Moją rękę przeciw tobie.
Zamienię cię w pustkowie i zgliszcza.
4 Twoje miasta obrócę w ruinę,
ty zaś staniesz się pustkowiem.
I poznasz, że Ja jestem Panem.
5 Ponieważ jest w tobie wieczna nieprzyjaźń i wydałaś synów Izraela pod miecz w czasie ich nieszczęścia, w czasie ostatecznego ukarania, 6 więc: Na Moje życie – wyrocznia Pana Boga – obrócę cię w krew i krew będzie cię prześladować. Tak, nie miałaś krwi w nienawiści, więc krew będzie cię prześladować. 7 Górę Seir zamienię w odludzie i pustkowie oraz wytracę z niej przechodzącego i powracającego. 8 Jej góry napełnię jej pomordowanymi. Na twoich pagórkach, na twoich dolinach i we wszystkich twoich potokach padną polegli od miecza.
9 Zamienię cię w wieczne odludzie.
Twoje miasta nie będą zamieszkane.
I poznacie, że Ja jestem Panem.
10 Ty mówisz: Te dwa narody i te dwa kraje będą moimi! Wezmę je w posiadanie – a Pan tam przebywał, 11 dlatego: Na Moje życie – wyrocznia Pana Boga – będę działał według twojego gniewu i według twojej zapalczywości, gdy działałaś z nienawiści do nich. Dam się w nich poznać, gdy będę cię sądził. 12 Poznasz, że Ja, Pan, słyszałem wszystkie twoje obelgi, które wypowiadałaś przeciw górom Izraela, mówiąc: Są spustoszone! Nam zostały dane na pożarcie. 13 Wywyższałyście się nade Mnie swoimi ustami i urągałyście Mi swoimi słowami – Ja usłyszałem.
14 Tak mówi Pan Bóg: Ku radości całego kraju uczynię z ciebie pustkowie. 15 Jak ty cieszyłaś się, że dziedzictwo domu Izraela stało się pustkowiem, tak też tobie uczynię. Góra Seir stanie się pustkowiem i z nią cały Edom. Poznacie, że Ja jestem Panem.