Ciudades de los levitas
1 El Señor habló con Moisés en los campos de Moab, junto al Jordán, frente a Jericó, y le dijo:
2 «Ordena a los hijos de Israel que, de los terrenos que reciban en posesión, deben dar a los levitas ciudades donde ellos puedan vivir, y darles también los ejidos alrededor de esas ciudades.
3 Así los levitas tendrán ciudades donde vivir, y los ejidos de esas ciudades serán para sus animales y ganados, y para todas sus bestias.
4 Los ejidos de las ciudades que den a los levitas deben tener un perímetro de cuatrocientos cincuenta metros de la muralla de la ciudad hacia afuera.
5 Fuera de las ciudades, los ejidos a su alrededor deben medir novecientos metros por el este, novecientos metros por el sur, novecientos metros por el oeste, y novecientos metros por el norte, y la ciudad quedará en el centro.
6 Seis de las ciudades que darán a los levitas serán de refugio, para que los homicidas puedan refugiarse en ellas. Además de estas seis ciudades, les darán otras cuarenta y dos,
7 de modo que lo que darán a los levitas será un total de cuarenta y ocho ciudades con sus ejidos.
8 Estas ciudades las tomarán de lo que los hijos de Israel reciban en propiedad. Del que tenga mucho, tomarán mucho; del que tenga poco, tomarán poco. Cada uno dará a los levitas una parte de sus ciudades, según lo que haya recibido en propiedad.»
Ciudades de refugio
(Dt 19.1-13)9 El Señor habló con Moisés, y le dijo:
10 «Habla con los hijos de Israel, y diles: “Cuando ustedes hayan pasado a la tierra de Canaán, al otro lado del Jordán,
11 designarán algunas ciudades como ciudades de refugio, a las que pueda huir aquel homicida que, sin proponérselo, hiera de muerte a alguien.
12 Esas ciudades servirán para refugiarse del que quiera tomar venganza, pues el homicida no será condenado a muerte hasta que sea juzgado en presencia de la congregación.
13 »”De las ciudades que den a los levitas, seis serán ciudades de refugio.
14 Tres de estas ciudades de refugio estarán en la ribera este del Jordán, y las otras tres ciudades estarán en la tierra de Canaán.
15 Estas seis ciudades brindarán refugio a los hijos de Israel y a los extranjeros que habiten entre ellos. Cualquiera que, sin proponérselo, hiera de muerte a otro, podrá huir a ellas.
16 »”Si la agresión se hizo con algún instrumento de hierro, y la víctima muere, se trata de un homicidio, y el homicida será condenado a muerte.
17 »”Si la agresión se hizo con una piedra en la mano, capaz de causar la muerte, y la víctima muere, se trata de un homicidio, y el homicida será condenado a muerte.
18 »”Si la agresión se hizo con un objeto de madera, capaz de causar la muerte, y la víctima muere, se trata de un homicidio, y el homicida será condenado a muerte.
19 »”El que quiera vengar esa muerte, podrá matar al homicida, si lo encuentra.
20 »”Si el homicida empuja a su víctima por odio, o le arroja algo porque ya lo acechaba, y la víctima muere;
21 o si por enemistad lo hiere con su propia mano, y la víctima muere, se trata de un homicidio, y el agresor será condenado a muerte. El que quiera vengar la muerte de la víctima podrá matar al homicida cuando lo encuentre.
22 »”Pero si el agresor lo empuja, o arroja contra la víctima algún objeto, sin proponérselo y sin mediar ninguna enemistad ni asechanza,
23 o sin fijarse deja caer sobre la víctima alguna piedra capaz de matarlo, y la víctima muere sin que el agresor fuera su enemigo o procurara su mal,
24 entonces la congregación juzgará entre el homicida y el que quiera vengar la muerte, en conformidad con estas leyes:
25 »”La congregación librará al homicida de las manos del vengador, y lo hará volver a la ciudad en la que se haya refugiado, y el homicida se quedará a vivir allá hasta que muera el sumo sacerdote, el cual fue ungido con el aceite santo.
26 »”Si el homicida sale más allá de los límites de la ciudad en la que se refugió,
27 y el vengador de la víctima lo halla fuera de los límites de esa ciudad de refugio, y lo mata, el vengador no será culpable de su muerte,
28 pues el homicida debe quedarse en su ciudad de refugio hasta que muera el sumo sacerdote, y volverá a la tierra de su propiedad solo después de que haya muerto el sumo sacerdote.
Ley para los testigos y el rescate
29 »”Dondequiera que ustedes vivan, esta ley estará vigente para los juicios entre sus descendientes:
30 »”Todo el que dé muerte a alguien es un homicida, y será condenado a muerte por el testimonio de varios testigos. Un solo testigo no basta para condenar a muerte a una persona.
31 »”No podrán recibir dinero a cambio de la vida de un homicida, pues está condenado a muerte, y sin falta morirá.
32 »”No podrán recibir dinero a cambio del que haya huido a una ciudad de refugio, para que vuelva a vivir en su tierra, antes de la muerte del sumo sacerdote.
33 »”No contaminen la tierra donde vivan, porque la sangre derramada hará impura la tierra, y solo se purificará de la sangre derramada en ella con la sangre del que la derramó.
34 »”No contaminen la tierra que habitan, porque yo habito en medio de ustedes. Yo, el Señor, habito en medio de los hijos de Israel.”»
Dział lewitów
1 Tak Pan powiedział do Mojżesza na równinach Moabu w pobliżu Jordanu, naprzeciw Jerycha: 2 Rozkaż Izraelitom, by oddali lewitom w dziedziczne posiadanie miasta, w których będą mieszkali, a także pastwiska dokoła miast. 3 Będą mieli miasta na swoje mieszkanie, a należące do nich pastwiska będą dla ich bydła, trzód i wszelkiej zwierzyny. 4 Pastwiska miast, które przekażecie lewitom, mają się rozciągać na tysiąc łokci wokół jego murów. 5 Powinniście odmierzyć poza miastem dwa tysiące łokci od strony wschodniej, dwa tysiące łokci od strony południowej, dwa tysiące łokci od strony zachodniej i dwa tysiące łokci od strony północnej, tak że miasto będzie położone w środku – to będą pastwiska przy ich miastach.
6 Spośród miast, które oddacie lewitom, sześć będzie miastami ucieczki, w których pozwolicie się schronić zabójcy, a prócz nich przekażecie im jeszcze czterdzieści dwa miasta. 7 Ogółem miast, które wraz z należącymi do nich pastwiskami oddacie lewitom, będzie czterdzieści osiem. 8 Natomiast liczba miast, które macie przekazać z posiadłości Izraelitów, w przypadku większego plemienia będzie większa, a w przypadku mniejszego – mniejsza. Każde powinno przekazać taką liczbę miast, jaka odpowiada otrzymanemu przez nie dziedzictwu.
Zasady korzystania z miast ucieczki
9 Potem Pan powiedział do Mojżesza: 10 Oznajmij Izraelitom: Gdy przeprawicie się przez Jordan do ziemi Kanaan, 11 wówczas wybierzcie sobie miasta, które będą wam służyć za miasta ucieczki. Tam będzie mógł się schronić zabójca, który zabił kogoś nieumyślnie. 12 Miasta te będą dla was schronieniem przed mścicielem krwi. Dzięki temu zabójca nie zginie, nim nie stanie przed sądem społeczności. 13 Spośród miast, które macie dać, wyznaczycie sobie sześć miast ucieczki. 14 Trzy miasta winniście dać po drugiej stronie Jordanu i trzy w ziemi Kanaan, aby były one miastami ucieczki.
15 Te sześć miast mają służyć za schronienie zarówno Izraelitom, jak i przybyszom, oraz tym, którzy mieszkają pośród was. Każdy, kto zabił kogoś nieumyślnie, może tam uciec.
16 Jeżeli jednak uderzył kogoś przedmiotem z żelaza, przez co tamten zmarł, jest zabójcą. Taki musi ponieść śmierć. 17 Również w przypadku gdyby kogoś uderzył kamieniem, którym można zabić, powodując śmierć, jest zabójcą. Taki musi ponieść śmierć. 18 A jeśli uderzył kogoś czymś z drewna, czym można byłoby zadać śmierć, w wyniku czego tamten zmarł, jest zabójcą. Taki musi ponieść śmierć. 19 Zabójcę powinien zabić mściciel krwi; może go zabić, gdziekolwiek by go spotkał. 20 Wreszcie jeśliby ktoś zadał komuś cios z nienawiści lub zrzucił coś na niego, czekając w zasadzce, tak iż tamten by umarł, 21 albo też jeśliby z wrogim nastawieniem zadał ręką cios, który okazałby się śmiertelny, wtedy ten, który uderzył, musi być zabity. Jest on zabójcą, a mściciel krwi może go zabić, kiedy go spotka.
22 Jeżeliby go jednak znienacka popchnął, ale bez wrogiego nastawienia, albo jeżeliby zrzucił na niego jakikolwiek przedmiot, nie zastawiając zasadzki, 23 albo też nie widząc, spuściłby na niego jakikolwiek kamień, od którego można zginąć, skutkiem czego tamten by umarł, a człowiek ten nie był jego wrogiem i nie usiłował wyrządzić mu zła, 24 wtedy zgodnie z powyższymi przepisami społeczność rozsądzi pomiędzy zabójcą a mścicielem krwi. 25 Społeczność wybawi zabójcę z rąk mściciela krwi, a następnie odeśle go do miasta ucieczki, do którego się wcześniej schronił. Musi tam pozostać aż do śmierci arcykapłana namaszczonego świętym olejem.
26 Jeżeliby jednak zabójca opuścił granice miasta ucieczki, do którego się schronił, 27 a mściciel krwi spotkałby go poza granicami miasta ucieczki i zgładziłby go, to mściciel krwi nie będzie uznany za winnego. 28 Zabójca powinien bowiem przebywać w swoim mieście ucieczki aż do śmierci arcykapłana. Natomiast po śmierci arcykapłana może wrócić do swojej posiadłości.
29 Ustawy te powinny być dla was prawem przez wszystkie pokolenia i we wszystkich miejscach waszego zamieszkania.
30 Jeżeli ktoś kogoś zabił, to należy zabić zabójcę na podstawie zeznań świadków, lecz jeden świadek nie wystarczy do wydania wyroku śmierci.
31 Nie możecie przyjmować żadnego okupu za życie zabójcy, który winien jest śmierci. Musi ponieść śmierć. 32 Również od tego, który się schronił do miasta ucieczki, nie możecie przyjmować żadnego okupu, aby przed śmiercią kapłana mógł powrócić do miejsca swojego zamieszkania.
33 Nie będziecie bezcześcili ziemi, w której mieszkacie. Krew bezcześci ziemię i nie ma innego zadośćuczynienia za przelaną krew jak tylko krew tego, który ją przelał. 34 Nie kalajcie więc ziemi, w której mieszkacie, pośrodku której również Ja mieszkam. Bowiem Ja, Pan, mieszkam pośród Izraelitów.