Exhortación de Josué al pueblo
1 Mucho tiempo después de que el Señor hizo reposar a los israelitas de todos sus enemigos, y cuando Josué ya era viejo,
2 este llamó a todo Israel, es decir, a los ancianos, jefes de tribus, jueces y oficiales, y les dijo:
«Yo estoy ya viejo y entrado en años.
3 Ustedes han visto todo lo que el Señor nuestro Dios ha hecho con estas naciones, para bien de ustedes. En realidad, ha sido el Señor quien peleó y venció.
4 Yo repartí estos pueblos por sorteo, y como herencia de sus tribus; lo mismo los que fueron derrotados como los que todavía quedan, desde el río Jordán hasta el Mar Grande, hacia donde se pone el sol.
5 Pero el Señor nuestro Dios todavía va a arrojar a esos pueblos de la presencia de ustedes, para que tomen posesión de sus tierras, tal y como el Señor nuestro Dios lo prometió.
6 Por lo tanto, deben poner todo su esfuerzo en obedecer y cumplir con todo lo que está escrito en el libro de la ley de Moisés, sin apartarse a la derecha ni a la izquierda.
7 Así evitarán mezclarse con quienes viven entre ustedes. No mencionen el nombre de sus dioses, ni juren por ellos; no los sirvan ni se inclinen ante ellos,
8 porque es al Señor nuestro Dios a quien ustedes deben seguir siempre, como lo han hecho hasta el día de hoy.
9 Ante los propios ojos de ustedes el Señor ha expulsado a grandes y poderosas naciones, y hasta el día de hoy nadie ha podido hacerles frente.
10 Uno solo de ustedes puede poner en fuga a mil; porque ustedes cuentan con la ayuda del Señor su Dios, que es quien pelea, tal y como lo prometió.
11 Tengan mucho cuidado de ustedes mismos, y amen al Señor nuestro Dios con todo el corazón.
12 Si se apartan de él y se juntan con la gente de los otros pueblos que aún quedan entre ustedes, y pactan matrimonios y se mezclan con ellos, y ellos con ustedes,
13 el Señor nuestro Dios no peleará ya contra esas naciones en favor de ustedes, sino que ellos serán para ustedes una trampa, un tropiezo y un azote en sus costados; ¡les serán como espinas en los ojos, hasta que desaparezcan de esta buena tierra que el Señor nuestro Dios les ha dado!
14 »Yo estoy listo ya para entrar por el camino de la muerte. Ustedes deben reconocer de todo corazón y con toda el alma, que ninguna de las promesas que el Señor nuestro Dios les hizo ha quedado sin cumplirse. Todas ellas se han cumplido.
15 Pero así como ustedes han recibido las buenas promesas que el Señor nuestro Dios les hizo, así también los tratará mal y los arrojará de la tierra que les ha dado,
16 si se apartan de él y no cumplen el pacto que el Señor su Dios hizo con ustedes, y si van y honran a dioses ajenos y se inclinan ante ellos. Entonces el Señor se enojará, y ustedes morirán y serán expulsados de esta buena tierra que él les ha dado.»
Pożegnalna mowa Jozuego
1 Po upływie długiego czasu, w którym Pan obdarzył Izraelitów spokojem od wszystkich nieprzyjaciół wokół, Jozue się zestarzał i posunął w latach. 2 Wezwał cały Izrael, jego starszych, naczelników, sędziów oraz urzędników i powiedział do nich: Ja się zestarzałem i posunąłem w latach. 3 Wy zaś widzieliście wszystko, co Pan, wasz Bóg, uczynił wszystkim tym narodom ze względu na was, ponieważ sam Pan, wasz Bóg, za was walczył. 4 Spójrzcie! Przydzieliłem wam jako dziedzictwo dla waszych szczepów te narody, które pozostały, tak jak wszystkie narody, które wytępiłem, od Jordanu do Wielkiego Morza na zachodzie. 5 Pan, wasz Bóg, sam je od was odepchnie i wypędzi je przed wami. Weźmiecie w posiadanie ich ziemię, tak jak powiedział wam Pan, wasz Bóg. 6 Będziecie wytrwali w przestrzeganiu i wykonywaniu wszystkiego, co zostało napisane w Księdze Prawa Mojżeszowego, nie zbaczając od niego ani na prawo, ani na lewo. 7 Nie będziecie się łączyć z tymi narodami, które pozostały pośród was. Nie będziecie wspominać imion ich bogów. Nie będziecie przysięgać ani im służyć, ani oddawać im pokłonu, 8 ale przylgniecie do Pana, waszego Boga, tak jak to czyniliście aż do dnia dzisiejszego. 9 Pan wypędził przed wami wielkie i potężne narody, i nikt nie ostał się przed wami aż do dziś. 10 Każdy z was ścigał tysiąc, gdyż Pan, wasz Bóg, sam walczył za was, tak jak wam obiecał. 11 Starajcie się bardzo ze względu na samych siebie miłować Pana, swego Boga.
12 Jeżeli bowiem odwrócicie się i przylgniecie do tej reszty narodów, do tych, którzy wśród was pozostali, i jeśli spowinowacicie się i wymieszacie z nimi, a oni z wami, 13 to wiedzcie na pewno, że Pan, wasz Bóg, już więcej nie wypędzi tych narodów przed wami. Staną się one dla was sidłem i pułapką, biczem na wasze boki i cierniami w waszych oczach, dopóki nie wyginiecie z tej żyznej ziemi, którą dał wam Pan, wasz Bóg.
14 Oto ja idę dziś drogą całej ziemi. Poznajcie więc całym sercem i całą duszą, że nie przepadło ani jedno słowo ze wszystkich dobrych słów, które wypowiedział do wasPan, wasz Bóg. Wszystkie się spełniły, nie przepadło z nich ani jedno. 15 Ale jak spełniły się wszystkie dobre słowa, które Pan, wasz Bóg, powiedział do was, tak Pan spełni wobec was wszystkie groźby, dopóki nie zgładzi was z tej żyznej ziemi, którą dał wam Pan, wasz Bóg. 16 Jeżeli naruszycie przymierze Pana, waszego Boga, które wam przykazał, pójdziecie i będziecie służyć obcym bogom i oddawać im pokłon, to gniew Pana zapłonie przeciwko wam i szybko zginiecie z tej żyznej ziemi, którą wam dał.