Jeremías profetiza a los judíos en Egipto
1 Jeremías recibió un mensaje acerca de todos los judíos que vivían en Migdol, Tafnes, Menfis y Patros, en la tierra de Egipto. Este fue el mensaje:
2 «Así ha dicho el Señor de los ejércitos y Dios de Israel: “Ustedes han visto todo el mal que traje sobre Jerusalén y sobre todas las ciudades de Judá. Como pueden ver, hoy se encuentran asoladas y no hay quien habite en ellas.
3 Esto sucedió por la maldad que ellos cometieron, la cual provocó mi enojo, pues se fueron a ofrecer incienso y a honrar a dioses ajenos, dioses que ni ellos ni ustedes ni sus padres habían conocido.
4 Una y otra vez envié a todos mis siervos, los profetas, para que les dijeran que no hicieran lo que yo detesto y me es tan repugnante.
5 Pero ellos no me hicieron caso ni oyeron ni se apartaron de su maldad, ni tampoco dejaron de ofrecer incienso a dioses ajenos.
6 Por eso ya no pude contener mi ira, y mi furor se derramó sobre las ciudades de Judá y por las calles de Jerusalén, las cuales quedaron destruidas y abandonadas hasta el día de hoy.”
7 »Ahora, pues, así ha dicho el Señor de los ejércitos y Dios de Israel: “¿Por qué cometen tan grande mal contra ustedes mismos? ¿Por qué han de ser borrados de entre Judá hombres y mujeres, jóvenes y niños de pecho, sin que les quede un solo sobreviviente?
8 ¿Por qué me hacen enojar con las obras de sus manos y ofrecen incienso a dioses ajenos en Egipto, adonde han llegado para vivir? ¿Por qué quieren ser eliminados y acabar siendo motivo de maldición y de oprobio a todas las naciones de la tierra?
9 ¿Se han olvidado ya de las maldades de sus padres, las cuales cometieron en la tierra de Judá y en las calles de Jerusalén? ¿O de las maldades de los reyes de Judá y de sus mujeres?
10 Hasta el día de hoy, ustedes no se han humillado ni han mostrado temor de mí. Tampoco han caminado en mi ley ni en mis estatutos, los cuales les expuse a ustedes y a sus padres.”
11 »Por tanto, así ha dicho el Señor de los ejércitos y Dios de Israel: “Para mal de ustedes, y para la destrucción de todo Judá, voy a darles la espalda.
12 A los sobrevivientes de Judá, esos que decidieron emigrar a Egipto para establecerse allí, en Egipto serán destruidos por completo. Morirán a filo de espada, o consumidos por el hambre. Desde el menor hasta el mayor, morirán a filo de espada, o de hambre, y serán objeto de execración y espanto, de maldición y oprobio.
13 Yo castigaré a los que viven en Egipto como antes castigué a los de Jerusalén: ¡con la espada, el hambre y la peste!
14 De los sobrevivientes de Judá que se internaron en Egipto para vivir allá, no habrá uno solo que escape. Ninguno de ellos quedará con vida para volver a la tierra de Judá, tierra por la cual suspiran y quisieran habitar. Solo volverán unos cuantos fugitivos.”»
15 Todos los que sabían que sus mujeres habían ofrecido incienso a dioses ajenos, y toda la gran concurrencia de mujeres allí presentes, y todo el pueblo que vivía en Patros, en Egipto, le respondieron a Jeremías:
16 «Tú dices que nos has hablado en nombre del Señor, pero no vamos a hacerte caso.
17 Más bien, vamos a cumplir con la promesa que hemos hecho, de ofrecer incienso a la reina del cielo y derramar libaciones en su honor, como lo hemos hecho nosotros y lo hicieron nuestros padres, nuestros reyes y nuestros príncipes, en las ciudades de Judá y en las plazas de Jerusalén. Porque entonces teníamos abundancia de pan, y vivíamos alegres, y no sufrimos ninguna calamidad.
18 En cambio, desde que dejamos de ofrecer incienso a la reina del cielo y de derramarle libaciones, nos falta todo. ¡O nos matan a filo de espada, o nos morimos de hambre!»
19 Las mujeres dijeron:
«Cuando nosotras ofrecimos incienso a la reina del cielo, y le derramamos libaciones, o cuando le hicimos tortas para rendirle culto, ¿acaso lo hicimos sin el consentimiento de nuestros maridos?»
20 Jeremías dijo entonces a todo el pueblo, es decir, a todos los hombres y mujeres que le habían respondido:
21 «¿Y acaso el Señor no se acuerda? ¿Acaso no tiene presente en su memoria el incienso que ustedes y sus padres, y sus reyes y príncipes, y el pueblo de la tierra ofrecieron en las ciudades de Judá y en las calles de Jerusalén?
22 Pero por causa de sus malas obras y de sus hechos repugnantes el Señor no pudo soportarlo más. Por eso su tierra quedó hecha un desierto, un motivo de espanto y de maldición, por eso se quedó deshabitada, como lo está hoy.
23 Y es que ustedes ofrecieron incienso y pecaron contra el Señor. No obedecieron su voz ni siguieron su ley ni sus estatutos y testimonios. Por eso hasta el día de hoy les ha sobrevenido este mal.»
24 Jeremías dijo también a todo el pueblo, y a todas las mujeres:
«Ustedes, gente de Judá que están en tierra de Egipto, oigan la palabra del Señor.
25 Así ha dicho el Señor de los ejércitos y Dios de Israel: “Ustedes y sus mujeres lo han dicho con la boca, y lo han cumplido con las manos. Se han comprometido a cumplir sus votos de ofrecer incienso a la reina del cielo y derramarle libaciones. Pues bien, ¡confirmen sus votos, y pónganlos por obra!”
26 Ahora escuchen la palabra del Señor, todos ustedes, gente de Judá que habita en Egipto. El Señor ha dicho: “Juro por mi gran nombre, que nunca más nadie de Judá invocará mi nombre en Egipto. Nadie volverá a decir: ‘¡Vive el Señor!’
27 Yo los estoy vigilando, para su mal y no para su bien. Todos los hombres de Judá que ahora están en Egipto serán exterminados por la espada o por el hambre, hasta que perezcan por completo.
28 Los pocos sobrevivientes de Judá que han emigrado a Egipto, y que logren escapar de la espada, volverán de Egipto a Judá, y entonces sabrán la palabra de quién se cumplió, si la mía, o la de ellos.
29 Y para que sepan que mis palabras ciertamente permanecerán, para mal de ustedes, voy a darles una señal de que los castigaré en este lugar.”»
—Palabra del Señor.30 Así ha dicho el Señor:
«Voy a entregar en manos de sus enemigos al faraón Jofra, rey de Egipto. Voy a entregarlo en manos de los que quieren matarlo, así como entregué al rey Sedequías de Judá en manos de su enemigo Nabucodonosor, el rey de Babilonia, que también quería matarlo.»
1 Oto słowo, które doszło do Jeremiasza o wszystkich Judejczykach, mieszkających w ziemi egipskiej, mieszkających w Migdolu, w Tachpanches, w Nof oraz w ziemi Patros: 2 Tak mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: Wy widzieliście całe nieszczęście, które sprowadziłem na Jerozolimę i na wszystkie miasta Judy. I oto w dniu dzisiejszym one są ruiną i nie ma w nich mieszkańca 3 z powodu ich zła, którego się dopuszczali, aby robić Mi na przekór, gdy chodzili palić kadzidło i służyć obcym bogom, których nie znali ani oni, ani wy, ani wasi ojcowie. 4 Nieustannie i niestrudzenie wysyłałem do was wszystkie Moje sługi, proroków, mówiąc: Nie czyńcie – proszę – tej obrzydliwej rzeczy, której nienawidzę! 5 Jednak oni nie słuchali ani nie nadstawili ucha, aby się odwrócić od swoich nieprawości, aby nie palić kadzidła obcym bogom. 6 I tak wylało się Moje oburzenie i Mój gniew zapłonął przeciwko miastom Judy i przeciwko ulicom Jerozolimy. Stały się one ruiną i pustkowiem, jak to jest w dniu dzisiejszym.
7 Teraz zaś tak mówi Pan, Bóg Zastępów, Bóg Izraela: Dlaczego to wy wyrządzacie wielkie zło samym sobie, by zgładzić u siebie mężczyznę i kobietę, dziecko i niemowlę spośród Judy, żeby nie pozostawić sobie reszty, 8 żeby drażnić Mnie dziełami swoich rąk, żeby palić kadzidło obcym bogom w ziemi egipskiej, do której udaliście się, aby tam przebywać, by siebie zgładzić, abyście stali się przekleństwem i hańbą pośród wszystkich narodów ziemi? 9 Czy zapomnieliście o nieprawości waszych ojców, o nieprawości królów Judy, o nieprawości ich żon, o swoich własnych nieprawościach oraz o nieprawości waszych żon, jakich dopuścili się w kraju Judy i na ulicach Jerozolimy? 10 Nie okazali skruchy aż do dnia dzisiejszego ani się nie przelękli ani nie postępowali zgodnie z Moim Prawem, zgodnie z Moimi ustawami, które dałem wam i waszym ojcom.
11 Dlatego tak mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: Oto Ja zwrócę Moje oblicze na was ku złemu, aby zgładzić całą Judę. 12 Wezmę resztę Judy, tych, którzy zwrócili swoje twarze, by pójść do ziemi egipskiej i aby tam przebywać. Wszyscy wyginą w ziemi egipskiej, padną od miecza, z głodu. Od najmniejszego do największego wyginą, umrą od miecza i z głodu. Staną się złorzeczeniem, przedmiotem zgrozy, przekleństwem i hańbą. 13 Podobnie ukarzę mieszkańców ziemi egipskiej, jak ukarałem Jerozolimę mieczem, głodem i zarazą. 14 Nikt nie ucieknie i nie ocaleje z reszty Judy zmierzającej, by przebywać tam, w ziemi egipskiej, i aby powrócić do kraju Judy, żywiąc nadzieję, że powrócą i tam zamieszkają, bo nie powrócą, z wyjątkiem ocalonych.
15 Wtedy wszyscy mężczyźni, którzy wiedzieli, że ich żony paliły kadzidło obcym bogom, i wszystkie kobiety stojące w wielkim zgromadzeniu oraz cały lud mieszkający w ziemi egipskiej, w Patros, tak odpowiedzieli Jeremiaszowi: 16 Co do słowa, które powiedziałeś do nas w imię Pana – my cię nie posłuchamy. 17 Na pewno wypełnimy każde słowo, które wyszło z naszych ust, by palić kadzidło królowej niebios i wylewać jej ofiary płynne, jak czyniliśmy my i nasi ojcowie, nasi królowie oraz nasi książęta w miastach Judy i na ulicach Jerozolimy. Wtedy jedliśmy chleb do syta, było nam dobrze i nie spotkało nas żadne nieszczęście. 18 A gdy przestaliśmy palić kadzidło królowej niebios i wylewać jej ofiary płynne, brakuje nam wszystkiego oraz giniemy od miecza i głodu. 19 Jeśli zaś palimy kadzidło królowej niebios i wylewamy jej ofiary płynne, to czy bez zgody mężów wyrabiamy jej placki ofiarne z jej podobizną i wylewamy jej ofiary płynne?
20 Wtedy Jeremiasz powiedział do całego ludu, do mężczyzn i kobiet, i do wszystkich ludzi, którzy mu odpowiedzieli: 21 Czy Pan nie pamięta ani nie zachowuje w sercu kadzidła, które paliliście w miastach Judy i na ulicach Jerozolimy wy i wasi ojcowie, wasi królowie i książęta oraz lud kraju? 22 Pan nie mógł już dłużej znieść waszych złych czynów ani waszych obrzydliwości, których się dopuszczaliście. Wasz kraj stał się więc ruiną i przedmiotem zgrozy oraz przekleństwa, bez mieszkańca, jak to jest w dniu dzisiejszym. 23 Z tego powodu, że paliliście kadzidło i że zgrzeszyliście przeciwko Panu i nie słuchaliście głosu Pana ani nie postępowaliście zgodnie z Jego Prawem, ustawami oraz świadectwami, dlatego spotkało was to nieszczęście, jak to jest w dniu dzisiejszym.
24 I powiedział Jeremiasz do całego ludu i do wszystkich kobiet: Słuchajcie słowa Pana wszyscy z Judy, którzy jesteście w ziemi egipskiej: 25 Tak mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: Wy i wasze żony wypowiedzieliście swymi ustami oraz dokonaliście waszymi rękoma tego, co mówiliście: Ściśle wypełnimy nasze śluby, które złożyliśmy, by palić kadzidło królowej niebios i wylewać jej ofiary płynne. Z zapałem dotrzymujcie waszych ślubów i dokładnie wypełniajcie wasze śluby.
26 Dlatego słuchajcie słowa Pana, wy wszyscy z Judy, którzy mieszkacie w ziemi egipskiej! Oto Ja przysięgam na Moje wielkie imię – wyrocznia Pana – że jeśli jeszcze będzie wzywane Moje imię ustami kogokolwiek z Judy, mówiącego: Na życie Pana, Boga!, w całej ziemi egipskiej, 27 to Ja będę czuwał, aby was spotkało zło, a nie dobro. Wyginą wszyscy ludzie z Judy, którzy są w ziemi egipskiej, od miecza i głodu; aż do ich wyniszczenia. 28 A ci, którzy umkną przed mieczem, jako nieliczni powrócą z ziemi egipskiej do kraju Judy. Wtedy cała reszta z Judy, udająca się do ziemi egipskiej, by tam przebywać, dowie się, czyje słowo się wypełni: Moje czy ich. 29 A to będzie dla was znakiem – wyrocznia Pana – że ukarzę was na tym miejscu, abyście poznali, że na pewno wypełnią się Moje słowa na wasze nieszczęście.
30 Tak mówi Pan: Oto wydam faraona Chofrę, króla Egiptu, w ręce jego nieprzyjaciół i w ręce tych, którzy czyhają na jego życie, jak wydałem Sedecjasza, króla Judy, w ręce Nebukadnessara, króla Babilonu, jego nieprzyjaciela, który czyha na jego życie.