El Señor es el único Redentor
1 Así dice ahora el Señor, quien te creó y te formó:
«No temas, Jacob, porque yo te redimí; yo te di tu nombre, Israel, y tú me perteneces.
2 Cuando pases por las aguas, yo estaré contigo; cuando cruces los ríos, no te anegarán. Cuando pases por el fuego, no te quemarás, ni las llamas arderán en ti.
3 Yo soy el Señor, tu Dios. Yo soy tu salvador, el Santo de Israel. Ya he pagado por tu rescate a Egipto, Etiopía y Sebá.
4 Ante mis ojos tú eres grandemente estimado y digno de honra. Yo te amo, y por ti y por tu vida daré hombres y naciones.
5 No temas, que yo estoy contigo. Del oriente traeré a tus descendientes, y del occidente volveré a juntarte.
6 Al norte le diré: “Entrégamelos”, y al sur le diré: “No retengas más a mis hijos; trae a mis hijas de los confines de la tierra,
7 a todos los que llevan mi nombre. Yo los he creado. Yo los formé y los hice para gloria mía.”
8 »Saquen al pueblo ciego que tiene ojos, y a los sordos que tienen oídos.
9 Júntense a la vez todas las naciones; reúnanse todos los pueblos. ¿Quién de ellos puede hacernos saber esto? ¿Quién puede darnos a saber los primeros sucesos? ¡Que presenten sus testigos, y que reclamen justicia! ¡Que oigan y digan que es verdad!
10 Ustedes son mis testigos. Son el siervo que yo escogí, para que ustedes me conozcan y crean y entiendan que yo soy el Señor. No ha habido ningún dios antes de mí, ni lo habrá después.
—Palabra del Señor.11 »Solo yo soy el Señor, y fuera de mí no hay quien salve.
12 Yo anuncié, yo salvé, yo di a saber. Nunca hubo entre ustedes un dios ajeno. Así que ustedes son mis testigos de que yo soy Dios.
—Palabra del Señor.13 »Yo soy Dios desde el principio. Nadie puede librar a nadie de mi mano. Lo que yo hago, ¿quién puede impedirlo?»
14 Así dice el Señor, el Santo de Israel y Redentor de ustedes:
«Yo enviaré por ustedes a Babilonia, y haré que todos ellos, incluso los caldeos, emprendan la huida en los barcos que eran su alegría.
15 Yo soy el Señor, su Dios Santo, el Creador y Rey de Israel.»
16 Así dice el Señor, el que abre un camino en medio del mar, una senda entre las aguas impetuosas;
17 el que lleva juntos carros y caballos, ejércitos y fuerzas, a caer para no levantarse; a morir, como mechas que se apagan:
18 «Ya no se acuerden de las cosas pasadas; no hagan memoria de las cosas antiguas.
19 Fíjense en que yo hago algo nuevo, que pronto saldrá a la luz. ¿Acaso no lo saben? Volveré a abrir un camino en el desierto, y haré que corran ríos en el páramo.
20 Recibiré la honra de las fieras salvajes, de los chacales y de los pollos del avestruz, porque haré que brote agua en el desierto y ríos en el páramo, para que beba mi pueblo escogido.
21 A este pueblo lo he creado para mí, y este pueblo proclamará mis alabanzas.
22 »Pero tú, Jacob, no me invocaste; tú, Israel, te cansaste de mí.
23 No me ofreciste los animales de tus holocaustos, ni me honraste con tus sacrificios; no te pedí que me presentaras ofrendas, ni te molesté pidiéndote incienso.
24 No gastaste tu dinero en comprar para mí caña aromática, ni me saciaste con la grasa de tus sacrificios. Al contrario, lo que me ofreciste fue el peso de tus pecados, y me molestaste con tus maldades.
25 »Yo, y nadie más, soy el que borra tus rebeliones, porque así soy yo, y no volveré a acordarme de tus pecados.
26 Refréscame la memoria. Entremos en juicio al mismo tiempo. Toma la palabra y defiéndete.
27 Tu primer padre pecó contra mí, lo mismo que tus maestros.
28 Por eso yo dejé de respetar a los príncipes del santuario, y entregué a Jacob, que es Israel, a la destrucción más vergonzosa.
Pan obiecuje wyzwolenie swojemu ludowi
1 Teraz tak mówi Pan,
Ten, który stworzył ciebie,
Jakubie, i ukształtował cię, Izraelu:
Nie bój się, bo cię odkupiłem,
wezwałem po imieniu, należysz do Mnie!
2 Gdy będziesz przemierzał wody – Ja będę z tobą,
– nie zatopią cię rzeki.
Gdy będziesz przechodził przez ogień, nie poparzysz się,
i płomień cię nie spali.
3 Ja, Pan, jestem bowiem twoim Bogiem,
Święty Izraela jest twoim wybawicielem.
Na okup za ciebie daję Egipt,
Kusz i Sabę zamiast ciebie.
4 Ponieważ jesteś drogi w Moich oczach,
masz wielką wartość i Ja cię kocham,
dlatego daję ludzi zamiast ciebie,
ludy za twoje życie.
5 Nie bój się, bo Ja jestem z tobą!
Przyprowadzę twoje potomstwo ze wschodu,
z zachodu cię pozbieram.
6 Powiem północy: Oddaj!
i południu: Nie zatrzymuj!
Przyprowadź Moich synów z daleka
i Moje córki z krańców ziemi,
7 wszystkich nazwanych Moim imieniem,
których stworzyłem dla swej chwały,
których ukształtowałem i uczyniłem.
Izrael świadkiem Pana
8 Wyprowadź lud ślepy, chociaż ma oczy,
i głuchy, chociaż ma uszy.
9 Niech razem przybędą wszystkie narody
na zgromadzenie ludów!
Kto z nich może to opowiedzieć,
oznajmić nam minione wydarzenia?
Niech przedstawią swoich świadków,
aby się usprawiedliwić.
Niech słuchają i niech powiedzą: To jest prawda!
10 Wy jesteście Moimi świadkami
– wyrocznia Pana –
i Moim sługą, których wybrałem,
abyście poznali, wierzyli we Mnie,
i zrozumieli, że to Ja jestem.
Przede Mną nie istniał żaden bóg
ani innego po Mnie nie będzie.
11 To Ja, jedynie Ja jestem Panem,
poza Mną nie ma wybawcy.
12 To Ja oznajmiłem, wybawiłem i ogłosiłem,
nie ma wśród was żadnego obcego boga.
Wy jesteście Moimi świadkami – wyrocznia Pana –
a Ja jestem Bogiem,
13 od wieczności nim jestem.
Nikt Mi nie odbierze tego, co do Mnie należy
– kto mógłby zmienić to, co uczyniłem?
Droga przez pustynię
14 Tak mówi Pan,
wasz Odkupiciel, Święty Izraela:
Ze względu na was posyłam zdobywcę do Babilonu.
Sprawię, że wszystkie bramy się otworzą,
a Chaldejczycy w żałobiee będą krzyczeć.
15 Ja jestem Pan, wasz Święty,
Stwórca Izraela, wasz Król!
16 Tak mówi Pan,
który wyznacza drogę przez morze,
ścieżkę przez wzburzone wody,
17 który wysyła rydwany i konie,
razem potężną armię
– padli i już nie powstaną,
zgaśli, dopalili się jak knotek:
18 Nie wspominajcie rzeczy minionych,
nie zastanawiajcie się nad dawnymi sprawami!
19 Oto Ja uczynię rzecz nową
– już się pojawia,
czy jej nie dostrzegacie?
Wyznaczę drogę na pustyni,
ścieżki pośród stepu.
20 Zwierzęta polne będą Mnie wysławiać,
szakale i strusie,
bo na pustynię sprowadzę wodę,
na step strumienie,
aby napoić Mój lud wybrany.
21 Lud, który dla siebie uformowałem,
będzie głosić Moją chwałę.
Grzechy Izraela
22 Lecz ty, Jakubie, Mnie nie wzywałeś,
albowiem znużyłeś się Mną, Izraelu.
23 Nie przyprowadziłeś Mi owiec na ofiarę całopalną,
nie oddałeś czci krwawymi ofiarami.
Nie zmuszałem cię do ofiar pokarmowych,
nie trudziłem ofiarą kadzielną.
24 Nie kupiłeś Mi wonnej trzciny za pieniądze,
nie nasyciłeś Mnie tłuszczem twych ofiar,
lecz dręczyłeś swoimi grzechami,
zamęczałeś Mnie twoimi występkami.
25 To Ja, Ja sam wymażę twoje przestępstwa przez wzgląd na siebie samego
i twoich grzechów nie będę wspominać.
26 Przypomnij Mi, osądźmy wspólnie!
Przedstaw swoje racje, aby okazać się sprawiedliwym!
27 Twój praojciec zgrzeszył,
ci, którzy mieli pośredniczyć między nami, wykroczyli przeciwko Mnie.
28 Dlatego poniżyłem przywódców świątynnych,
obłożyłem klątwą Jakuba, wystawiłem Izraela na zniewagi.