1 La ley es apenas el contorno de los bienes venideros, y no su imagen real. Por eso jamás podrá hacer perfectos a los que cada año se acercan a Dios para ofrecer los mismos sacrificios.
2 Si en realidad pudiera, entonces los que rinden este culto, una vez limpios, dejarían de ofrecerlos, pues ya no tendrían más conciencia de pecado.
3 Pero con estos sacrificios, cada año se hace memoria de los pecados,
4 porque la sangre de los toros y de los machos cabríos no puede quitar los pecados.
5 Por eso, al entrar en el mundo, Cristo dijo:
«No quieres sacrificio y ofrenda,
pero me has dado un cuerpo.
6 No te agradan los holocaustos
ni las expiaciones por el pecado.
7 Entonces dije: “Mi Dios,
aquí estoy para hacer tu voluntad,
como está escrito de mí en el libro.”»
8 Al decir primero: «No quieres ni te agradan sacrificios ni ofrendas, ni holocaustos ni expiaciones por el pecado» (cosas que se ofrecen según la ley),
9 y luego añadir: «Aquí estoy, para hacer tu voluntad», quita lo primero para establecer esto último.
10 Por esa voluntad somos santificados, mediante la ofrenda del cuerpo de Jesucristo, hecha una sola vez y para siempre.
11 Todo sacerdote ministra día tras día, y una y otra vez ofrece los mismos sacrificios, los cuales nunca pueden quitar los pecados.
12 Pero Cristo, después de ofrecer una sola vez un solo sacrificio por los pecados, para siempre se sentó a la derecha de Dios,
13 y de ahí en adelante está en espera de que sus enemigos sean puestos por estrado de sus pies.
14 Él, por medio de una sola ofrenda, hizo perfectos para siempre a los santificados.
15 De esto nos da testimonio el Espíritu Santo, pues primero dice:
16 «El Señor ha dicho:
Este es el pacto que haré con ellos
después de aquellos días:
Pondré mis leyes en su corazón,
y las escribiré en su mente.»
17 Y luego añade:
«Y nunca más me acordaré de sus pecados y transgresiones.»
18 Cuando los pecados ya han sido perdonados, no hay más necesidad de presentar ofrendas por el pecado.
19 Hermanos, puesto que con toda libertad podemos entrar en el Lugar Santísimo por la sangre de Jesucristo,
20 por el camino nuevo y vivo que él nos abrió a través del velo, es decir, de su propio cuerpo,
21 y puesto que tenemos un gran sacerdote al frente de la casa de Dios,
22 acerquémonos con un corazón sincero, y con la plena seguridad de la fe, con el corazón purificado de una mala conciencia, y con el cuerpo lavado en agua pura.
23 Mantengamos firme y sin fluctuar la esperanza que profesamos, porque fiel es el que prometió.
24 Tengámonos en cuenta unos a otros, a fin de estimularnos al amor y a las buenas obras.
25 No dejemos de congregarnos, como es la costumbre de algunos, sino animémonos unos a otros; y con más razón ahora que vemos que aquel día se acerca.
Advertencia a los pecadores deliberados
26 Si con toda intención pecamos después de haber recibido el conocimiento de la verdad, ya no queda más sacrificio por los pecados
27 sino una terrible expectativa del juicio y del fuego ardiente que devorará a los enemigos de Dios.
28 Cualquiera que desobedece la ley de Moisés, muere sin falta, siempre y cuando haya dos o tres testigos que declaren en su contra.
29 ¿Y qué mayor castigo piensan ustedes que merece el que pisotea al Hijo de Dios y considera impura la sangre del pacto, en la cual fue santificado, e insulta al Espíritu de la gracia?
30 Bien sabemos que el Señor ha dicho: «Mía es la venganza, yo pagaré», y también: «El Señor juzgará a su pueblo».
31 ¡Horrenda cosa es caer en las manos del Dios vivo!
32 Pero recuerden ustedes los tiempos pasados, cuando después de haber sido iluminados soportaron ustedes los sufrimientos de una gran lucha.
33 Algunas veces fueron expuestos públicamente a las burlas y las aflicciones, y otras veces llegaron a ser compañeros de los que enfrentaban una situación semejante.
34 Además, ustedes también se compadecieron de los presos, y gozosos soportaron el despojo de sus propios bienes, sabedores de que en los cielos tienen una herencia mejor y permanente.
35 Por lo tanto, no pierdan la confianza, que lleva consigo una gran recompensa.
36 Lo que ustedes necesitan es tener paciencia; para que, una vez que hayan hecho la voluntad de Dios, reciban lo que él ha prometido darnos.
37 «Porque dentro de muy poco tiempo
el que ha de venir, vendrá y no tardará.
38 Pero el justo vivirá por la fe;
y si se vuelve atrás, no será de mi agrado.»
39 Pero nosotros no somos de los que se vuelven atrás y se pierden, sino de los que tienen fe y salvan su alma.
1 Prawo bowiem, które ma cień przyszłych dóbr, a nie sam obraz rzeczy, nie może tymi samymi ofiarami, które co roku są nieustannie składane, udoskonalić tych, którzy z nimi przychodzą. 2 Czy bowiem nie zaprzestano by ich składać, gdyby ci, którzy je składają, nie mieli już świadomości grzechów, dlatego że raz zostali oczyszczeni? 3 A jednak przez te ofiary corocznie wspomina się grzechy. 4 Niemożliwe bowiem, aby grzechy gładziła krew wołów i kozłów.
5 Dlatego przychodząc na świat Chrystus mówi:
Nie chciałeś ofiary i daru,
ale przygotowałeś Mi ciało.
6 Całopalenia i ofiary za grzechy
nie podobały się Tobie.
7 Wtedy powiedziałem:
Oto przychodzę.
W zwoju księgi napisano o Mnie,
abym spełnił Twoją wolę, Boże .
8 Najpierw mówi: Ofiar, darów, całopaleń i ofiar za grzechy nie chciałeś ani nie podobały się Tobie– choć składa się je zgodnie z Prawem. 9 Następnie powiedział: Oto przychodzę, abym spełnił Twoją wolę . Znosi to, co pierwsze, aby ustanowić drugie. 10 Mocą tej woli jesteśmy uświęceni przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze.
11 Każdy kapłan staje codziennie do służby i wielokrotnie składa te same ofiary, które nigdy nie mogą zgładzić grzechów. 12 Ten zaś, gdy złożył jedną ofiarę za grzechy, na zawsze zasiadł po prawicy Boga, 13 czekając odtąd, aż Jego nieprzyjaciele zostaną położeni jako podnóżek pod Jego stopy. 14 Przez tę jedną ofiarę przecież uczynił na zawsze doskonałymi tych, którzy dostępują uświęcenia.
15 A poświadcza nam to także Duch Święty. Następnie bowiem powiedział:
16 Takie jest Przymierze, które zawrę z nimi
po tych dniach, mówi Pan .
Złożę Moje prawa w ich sercach
i napiszę je na ich umysłach,
17 i ich grzechów aninieprawości
nie będę już pamiętał .
18 Gdzie zaś jest odpuszczenie grzechów, tam nie potrzeba już składać za nie ofiary.
ZACHĘTA DO WYTRWAŁOŚCI
19 Mamy więc, bracia, dzięki krwi Jezusa otwarte wejście do świątyni, 20 które On otworzył dla nas jako drogę nową i żywą przez zasłonę, to jest przez swoje ciało. 21 Mamy też wielkiego kapłana nad domem Bożym. 22 Podejdźmy więc ze szczerym sercem, z pełną wiarą, oczyszczeni ze złych skłonności serc i obmyci na ciele czystą wodą. 23 Trzymajmy się niewzruszenie nadziei, którą wyznajemy, gdyż wierny jest Ten, który złożył obietnicę. 24 Zwracajmy uwagę jedni na drugich, dążąc do gorliwej miłości i dobrych uczynków. 25 Nie zaniedbujmy również wspólnych zgromadzeń, jak to się stało zwyczajem niektórych, ale zachęcajmy się wzajemnie tym bardziej, im bardziej widzimy, że zbliża się dzień.
26 Gdybyśmy bowiem świadomie grzeszyli po tym, jak otrzymaliśmy poznanie prawdy, to nie ma już dla nas ofiary za grzechy, 27 ale pozostaje nam jedynie czekać na straszliwy sąd i na żar ognia, który pochłonie buntowników. 28 Ten, kto złamał Prawo Mojżeszowe, zostaje bez litości zabity na podstawie zeznania dwóch lub trzech świadków. 29 Rozważcie więc, na ile większą karę zostanie skazany ten, kto podepcze Syna Bożego i zlekceważy krew Przymierza, która go uświęciła, i znieważy Ducha łaski. 30 Znamy przecież Tego, który powiedział:
Do Mnie należy wymierzanie kary, Ja odpłacę ;
oraz:
Pan osądzi swój lud .
31 Straszna to rzecz wpaść w ręce Boga żyjącego.
32 Przypomnijcie sobie dawne dni, podczas których po oświeceniu przetrwaliście wielką nawałę cierpień, 33 czy to publicznie wystawieni na pośmiewisko i narażeni na prześladowania, czy też uczestnicząc w cierpieniach tych, którzy ich doznawali. 34 Cierpieliście przecież razem z uwięzionymi, przyjęliście z radością grabież waszego mienia, wiedząc, że sami posiadacie lepsze i trwałe dobra. 35 Nie odrzucajcie więc waszej pewności, bo wielka jest za nią nagroda. 36 Musicie bowiem być wytrwali, abyście wypełniając wolę Boga, otrzymali to, co zostało wam obiecane.
37 Jeszcze bowiem maleńka chwila ,
a przyjdzie Ten, który ma nadejść, i nie będzie zwlekał.
38 A Mój sprawiedliwy z wiary będzie żył ,
lecz jeśli odstąpi,
nie znajdę w nim upodobania .
39 A przecież my nie należymy do odstępców, którzy idą na zatracenie, lecz do wiernych, żeby ocalić życie.