1 El Señor le dijo a Moisés:
«Mira, ante el faraón, tú serás como si fuera yo mismo, y tu hermano Aarón será tu profeta.
2 Tú le dirás al faraón todo lo que yo te ordene decir, y tu hermano Aarón hablará con él para que deje ir de su país a los hijos de Israel.
3 Yo endureceré el corazón del faraón, para multiplicar en Egipto mis señales y mis maravillas.
4 El faraón no les hará caso, pero yo descargaré mi mano sobre Egipto, y con grandes juicios sacaré de ese país a mis legiones, a mi pueblo, a los hijos de Israel.
5 Cuando yo extienda mi mano sobre Egipto y saque de allí a los hijos de Israel, los egipcios van a saber que yo soy el Señor.»
6 Entonces Moisés y Aarón hicieron lo que el Señor les ordenó hacer.
7 Cuando hablaron con el faraón, Moisés tenía ochenta años de edad, y Aarón ochenta y tres.
La vara de Aarón
8 El Señor habló con Moisés y Aarón, y les dijo:
9 «Si como respuesta el faraón les pide un milagro, tú le ordenarás a Aarón que tome su vara y la arroje delante del faraón, para que se convierta en culebra.»
10 Entonces Moisés y Aarón fueron a hablar con el faraón, e hicieron lo que el Señor les había ordenado: Aarón arrojó su vara delante del faraón y de sus siervos, y esta se convirtió en culebra.
11 Pero el faraón llamó también a los sabios y hechiceros de Egipto, y con sus encantamientos ellos hicieron lo mismo:
12 cada uno arrojó su vara, y estas se volvieron culebras; sin embargo, la vara de Aarón se tragó a las varas de ellos.
13 Pero tal y como el Señor lo había dicho, el corazón del faraón se endureció, y no les hizo caso.
La plaga de sangre
14 Entonces el Señor le dijo a Moisés:
«El corazón del faraón está endurecido, y no quiere dejar ir al pueblo.
15 Así que ve a hablar con el faraón por la mañana, a la hora que él sale al río. Párate en la orilla y enfréntate a él. Toma en tu mano la vara que se volvió culebra,
16 y dile: “El Señor, el Dios de los hebreos, me ha enviado a decirte: ‘Deja ir a mi pueblo al desierto, para que me sirva’, pero hasta ahora no has querido hacer caso.
17 Por eso, así ha dicho el Señor: ‘Con esto vas a saber que yo soy el Señor.’ Con la vara que tengo en la mano voy a golpear el agua del río, y esta se convertirá en sangre.
18 Los peces que hay en el río morirán, y el río apestará, y los egipcios tendrán asco de beber el agua del río.”»
19 El Señor le dijo a Moisés:
«Dile a Aarón que tome su vara, y que extienda su mano sobre las aguas de Egipto: sobre sus ríos, arroyos y estanques, y sobre todos sus depósitos de agua, para que se conviertan en sangre, y haya sangre por todo Egipto, lo mismo en los vasos de madera que en los de piedra.»
20 Moisés y Aarón hicieron lo que el Señor les ordenó hacer. Aarón levantó la vara y, en presencia del faraón y de sus siervos, golpeó las aguas del río, ¡y todas las aguas del río se convirtieron en sangre!
21 Así mismo, murieron los peces que había en el río, y el río mismo se corrompió de tal manera que los egipcios no podían beber de él. Por toda la tierra de Egipto había sangre;
22 pero como los hechiceros de Egipto hicieron lo mismo con sus encantamientos, el corazón del faraón se endureció y, tal y como el Señor lo había dicho, no les hizo caso.
23 Al contrario, el faraón se volvió a su casa, y tampoco a esto le dio atención.
24 Mientras tanto, para poder beber, en todo Egipto hicieron pozos alrededor del río, pues no podían beber de las aguas del río.
25 Así pasaron siete días, después de que el Señor hirió el río.
1 Pan powiedział do Mojżesza: Zobacz, ustanawiam cię jakby Bogiem dla faraona, a Aaron, twój brat, będzie twoim prorokiem. 2 Ty powiesz mu wszystko, co ci rozkażę, a Aaron, twój brat, będzie mówił do faraona, aby wypuścił Izraelitów ze swojej ziemi. 3 Ja zaś uczynię zatwardziałym serce faraona i pomnożę Moje znaki i cuda w ziemi egipskiej. 4 Ale faraon was nie usłucha. Wtedy położę rękę na Egipt i wśród wielkich kar wyprowadzę Moje zastępy, Mój lud izraelski, z ziemi egipskiej. 5 Wtedy Egipcjanie poznają, że Ja jestem Panem, gdy wyciągnę swoją rękę nad Egipt i wyprowadzę z niego Izraelitów. 6 Mojżesz i Aaron zrobili tak, jak im rozkazał Pan. Tak uczynili. 7 Mojżesz miał osiemdziesiąt lat, a Aaron osiemdziesiąt trzy lata, gdy rozmawiali z faraonem.
CUDOWNE DZIAŁANIA BOŻE
Odmowa wysłuchania Mojżesza i Aarona
8 Pan powiedział do Mojżesza i do Aarona: 9 Jeżeli faraon rozkaże wam: Uczyńcie jakiś cud, to powiesz do Aarona: Weź swoją laskę i rzuć ją przed faraonem, a ona zamieni się w węża. 10 Mojżesz i Aaron przyszli więc i uczynili tak, jak Pan im rozkazał. Aaron rzucił swoją laskę przed faraonem i przed jego sługami, a ona zamieniła się w węża. 11 Wtedy również faraon zawołał mędrców i czarowników, a egipscy wróżbici uczynili to samo swoimi magicznymi praktykami. 12 Każdy rzucił swoją laskę i zamieniły się one w węże, a laska Aarona pożarła ich laski. 13 Ale serce faraona pozostało zatwardziałe i nie posłuchał ich, tak jak zapowiedział Pan.
Pierwsza plaga: woda przemieniona w krew
14 Pan powiedział do Mojżesza: Twarde jest serce faraona, nie chce wypuścić ludu. 15 Idź rankiem do faraona. Gdy będzie schodził do wody, stań, aby go spotkać nad brzegiem Nilu, i weź do ręki laskę, która przemieniła się w węża. 16 I tak mu powiesz: Pan, Bóg Hebrajczyków, posłał mnie do ciebie z rozkazem: Wypuść Mój lud, aby Mi służył na pustyni. Ale ty, tak jak dotąd, nie usłuchałeś. 17 Tak mówi Pan: Po tym poznasz, że Ja jestem Panem: laską, którą mam w ręku, uderzę wody Nilu, a one zamienią się w krew. 18 Ryby w Nilu wyzdychają, a Nil będzie tak cuchnął, że Egipcjanie nie będą mogli pić z niego wody.
19 I Pan nakazał Mojżeszowi: Powiedz Aaronowi: Weź laskę i wyciągnij rękę nad wody Egiptu – nad ich kanały, rzeki, bagna i nad wszystkie zbiorniki wodne, a przemienią się w krew. Krew będzie w całej ziemi egipskiej, nawet w drewnianych i kamiennych naczyniach. 20 Mojżesz i Aaron uczynili tak, jak rozkazał Pan: podniósł laskę i na oczach faraona i jego sług uderzył wody Nilu. I cała woda w Nilu zamieniła się w krew. 21 Ryby w Nilu wyzdychały. Nil zaczął cuchnąć i Egipcjanie nie mogli pić z niego wody. A krew była w całej ziemi egipskiej. 22 To samo jednak uczynili wróżbici egipscy swoimi magicznymi praktykami. Serce faraona pozostało więc zatwardziałe i ich nie posłuchał, jak powiedział Pan. 23 Faraon nie wziął sobie tego do serca, odwrócił się i poszedł do domu. 24 A wszyscy Egipcjanie zaczęli kopać w okolicy Nilu w poszukiwaniu wody do picia, bo nie mogli pić wody z Nilu.
Druga plaga: żaby
25 Tak upłynęło siedem dni od czasu, gdy Pan uderzył Nil.
26 Wówczas Pan powiedział do Mojżesza: Idź do faraona i oznajmij mu: Tak mówi Pan: Wypuść Mój lud, aby Mi służył. 27 A jeśli nie będziesz chciał go wypuścić, to Ja dotknę cały twój kraj plagą żab. 28 Nil przepełni się żabami, które z niego wyjdą i przedostaną się do twojego domu, twojej sypialni, do twego łoża i do domu twoich sług i między twój lud, do twoich pieców i do twych dzież. 29 Żaby będą wchodzić na ciebie i na twój lud, i na wszystkie twoje sługi.