Atalía usurpa el trono
(2 Cr 22.10—23.21)1 Cuando Atalía, la madre de Ocozías, vio muerto a su hijo, se dispuso a poner fin a la familia real.
2 Pero Yoseba, que era hija del rey Jorán y hermana de Ocozías, se llevó a Joás hijo de Ocozías y, sin que nadie la viera, lo escondió de Atalía en una alcoba, junto con su nodriza. Así lo libró de que lo mataran junto con los otros hijos del rey.
3 Y Joás estuvo escondido seis años en el templo del Señor, junto con su nodriza, mientras Atalía era la reina del país.
4 Pero en el séptimo año Joyadá convocó a los jefes de centenas y a los capitanes, y a la gente de la guardia, y los llevó al templo del Señor, donde bajo juramento hizo alianza con ellos, después de lo cual les mostró al hijo del rey
5 y les ordenó:
«Ustedes van a hacer lo siguiente: en el día de reposo una tercera parte de ustedes tendrá a su cargo la vigilancia del palacio del rey.
6 Otra tercera parte se apostará a la entrada de Shur, y la otra tercera parte se apostará a la entrada del postigo de la guardia. Así cuidarán de que el palacio no sea allanado.
7 Las dos terceras partes de ustedes que están libres el día de reposo tendrán a su cargo la vigilancia del templo del Señor y del rey.
8 Estarán pendientes del rey por todos los flancos, cada uno con sus armas en la mano. Al que se acerque demasiado, mátenlo. Ustedes deberán vigilar cada paso del rey.»
9 Los jefes de centenas se reunieron con el sacerdote Joyadá e hicieron todo lo que el sacerdote Joyadá les ordenó; cada uno de ellos reunió a su gente, es decir, tanto a los que estaban de servicio en día de reposo como a los que estaban libres en día de reposo.
10 El sacerdote entregó a los jefes de centenas las lanzas y los escudos que habían sido del rey David, y que estaban en el templo del Señor.
11 Los de la guardia se formaron, desde el lado derecho hasta el lado izquierdo del templo, y junto al altar y el templo, y en derredor del rey. Cada uno tenía en sus manos sus armas.
12 Luego Joyadá sacó al hijo del rey, le puso la corona y el testimonio, lo ungieron y lo proclamaron rey. Aplaudían y gritaban: «¡Viva el rey!»
13 Cuando Atalía oyó el bullicio de la gente que corría, entró al templo del Señor y se hizo presente.
14 Cuando vio que el rey estaba junto a la columna, como era la costumbre, y que los príncipes y los trompeteros estaban junto al rey, y que todo el pueblo del país se regocijaba y tocaba las trompetas, se rasgó las vestiduras y a voz en cuello gritó: «¡Traición, traición!»
15 Pero el sacerdote Joyadá dio órdenes a los jefes de centenas que gobernaban el ejército, y les dijo:
«¡Échenla fuera del recinto del templo! A quien la siga, ¡mátenlo a filo de espada!»
Y es que el sacerdote había ordenado que no la mataran en el templo del Señor.
16 Por eso le abrieron paso, y la mataron en el camino por donde la gente de a caballo entra al palacio del rey.
17 El sacerdote Joyadá hizo un pacto entre el Señor, por una parte, y entre el rey y el pueblo, por la otra, y juraron que serían el pueblo del Señor. También se hizo un pacto entre el rey y el pueblo.
18 Y toda la gente del país entró en el templo de Baal, y lo derribaron; también destruyeron del todo sus altares y sus imágenes, y delante de los altares mataron a Matán, que era sacerdote de Baal.
Luego, el sacerdote apostó una guarnición en el templo del Señor.
19 Después tomó a los jefes de centenas, a los capitanes y a la guardia, y a todo el pueblo del país, y llevaron al rey desde el templo del Señor, siguiendo el camino que va de la puerta de la guardia al palacio del rey, y el rey se sentó en el trono real.
20 Y todo el pueblo del país se regocijó, y la ciudad se quedó tranquila, pues Atalía había muerto a filo de espada junto al palacio del rey.
21 Joás tenía siete años cuando comenzó a reinar.
Panowanie Atalii w Judzie
1 Atalia, matka Achazjasza, widząc, że umarł jej syn, zaczęła tępić cały ród królewski. 2 Jednak Joszeba, córka króla Jorama, siostra Achazjasza, wzięła syna Achazjasza, Joasza, wykradła go spośród synów królewskich, którzy mieli umrzeć, i ukryła go wraz z jego mamką w sypialni przed Atalią, dlatego też nie został zabity. 3 Przez sześć lat ukrywał się wraz z nią w domu Pana, w kraju zaś panowała Atalia.
Joasz ogłoszony królem Judy
4 W siódmym roku Jehojada kazał wezwać setników, Karyjczyków i żołnierzy straży przybocznej i zaprowadził ich do siebie, do domu Pana. Zawarł z nimi przymierze, zaprzysiągł ich w domu Pana, i pokazał im królewskiego syna. 5 Potem wydał im taki rozkaz: To jest zadanie, które macie wykonać. Jedna trzecia spośród was, którzy przychodzą w szabat, będzie pilnowała pałacu królewskiego. 6 Jedna trzecia stanie w bramie Sur, i jedna trzecia w bramie za żołnierzami straży przybocznej. Będziecie kolejno trzymać straż przy pałacu. 7 Dwa oddziały, czyli wszyscy, którzy kończycie służbę w szabat, będą trzymać straż w domu Pana przy królu. 8 Otoczycie króla, każdy z bronią w ręku. Kto by chciał wtargnąć do szeregu, niech zginie. Będziecie przy królu, dokądkolwiek się uda.
9 Setnicy uczynili wszystko, co im nakazał kapłan Jehojada. Każdy zabrał swoich ludzi, zarówno przychodzących na służbę w szabat, jak i schodzących z niej w szabat, i przyszli do kapłana Jehojady. 10 Kapłan zaś wydał setnikom włócznie i tarcze króla Dawida, które znajdowały się w domu Pana. 11 Straż przyboczna z bronią w ręku stanęła dookoła króla, od prawej strony domu do lewej, przed ołtarzem i domem. 12 Jehojada zaś wyprowadził syna królewskiego, nałożył mu koronę i przekazał insygnia królewskie. Następnie obwołali go królem, namaścili, klaskali w dłonie i wołali: Niech żyje król!
13 Gdy Atalia usłyszała odgłosy straży przybocznej i ludu, przybyła do ludu w domu Pana. 14 Spojrzała, a oto przy kolumnie stoi król, zgodnie ze zwyczajem, a przy królu książęta i trębacze. Cały zaś lud kraju radował się i dął w trąbki. Wtedy Atalia rozdarła swoje szaty i zawołała: Spisek! Spisek!
15 Wówczas kapłan Jehojada rozkazał setnikom, którzy dowodzili wojskiem: Wyprowadźcie ją z domu poza szeregi, a kto by poszedł za nią, tego zabijcie mieczem, bo tak rozkazał kapłan: Niech nie będzie zabita w domu Pana! 16 Pochwycono ją, gdy doszła do drogi, którą wjeżdżają konie do domu królewskiego, i tam została zabita.
17 Jehojada zawarł Przymierze między Panem, królem i ludem, aby był ludem Pana oraz między królem a ludem. 18 Następnie cały lud kraju przyszedł do domu Baala i go zburzył. Jego ołtarze i posągi porozbijano do szczętu. Mattana, kapłana Baala, zabito przed ołtarzami, a przed domem Pana kapłan Jehojada postawił straż. 19 Potem wziął setników, Karyjczyków, straż przyboczną i cały lud kraju i wyprowadzili króla z domu Pana. Przez Bramę Straży weszli do domu królewskiego. I Joasz zasiadł na tronie królewskim. 20 Cały lud kraju cieszył się, a w mieście zapanował spokój. Atalię zaś zabito mieczem w domu królewskim.