La reina de Sabá visita a Salomón
(1 R 10.1-13)1 Cuando la reina de Sabá supo de la fama de Salomón, llegó a Jerusalén para ponerlo a prueba y hacerle preguntas difíciles. Llegó con un séquito muy grande. Traía camellos cargados de especias aromáticas, oro en abundancia, y piedras preciosas. Cuando se presentó ante Salomón, le habló con el corazón en la mano,
2 y Salomón dio respuesta a todas sus preguntas. No hubo nada que Salomón no le respondiera.
3 Y al ver la reina de Sabá la sabiduría de Salomón, el palacio que había construido,
4 las viandas de su mesa, las habitaciones de sus oficiales, y el estado y vestidos de sus criados y maestresalas, y la escalinata por la que subía al templo del Señor, se quedó asombrada.
5 Entonces le dijo:
«Todo lo que llegué a saber en mi país acerca de tus hechos y de tu sabiduría, es verdad.
6 Yo no podía creer lo que me contaban, hasta que vine y lo vi con mis propios ojos. Y lo cierto es que ni siquiera me habían dicho la mitad de tu gran sabiduría. ¡Tu fama excede a todo lo que yo había oído!
7 ¡Qué dichosos son tus hombres, y tus siervos que están siempre en tu presencia y oyen tu sabiduría!
8 ¡Bendito sea el Señor tu Dios, que se ha agradado de ti y te ha puesto en el trono, como rey del Señor tu Dios! ¡Tanto ama tu Dios a Israel, que lo ha afirmado para siempre, y por eso te ha puesto como rey de ellos, para que impartas justicia y actúes con rectitud!»
9 Dicho esto, le dio al rey tres mil novecientos sesenta kilos de oro y gran cantidad de especias aromáticas, y piedras preciosas. Nunca más hubo especias aromáticas como las que la reina de Sabá le obsequió al rey Salomón.
10 Por su parte, los siervos de Jirán y los siervos de Salomón, que habían traído el oro de Ofir, trajeron también madera de sándalo y piedras preciosas.
11 Con la madera de sándalo el rey hizo escalinatas para el templo del Señor y para los palacios reales, y también arpas y salterios para los cantores. Nunca antes se había visto en la tierra de Judá madera semejante.
12 El rey Salomón le dio a la reina de Sabá todo lo que ella quiso y le pidió, que fue más de lo que ella le había traído. Después de eso, ella volvió a su país acompañada de sus siervos.
Riquezas y fama de Salomón
(1 R 10.14-292 Cr 1.14-17)13 El peso del oro que Salomón recibía cada año llegaba a veintidós mil kilos,
14 sin contar lo que le entregaban los mercaderes y negociantes. También todos los reyes de Arabia y los gobernadores del país entregaban oro y plata a Salomón.
15 Con ello el rey Salomón hizo doscientos escudos de oro batido, cada uno de los cuales pesaba seis kilos,
16 y trescientos escudos más pequeños, de oro batido, cada uno de los cuales pesaba tres kilos. Estos escudos los puso el rey en el palacio del bosque del Líbano.
17 El rey hizo también un trono de marfil de gran tamaño, y lo recubrió de oro puro.
18 El trono tenía seis escalones, con un estrado de oro fijado al trono, brazos a uno y otro lado del asiento, y dos leones junto a los brazos;
19 además, a uno y otro lado de los seis escalones había doce leones. Jamás en reino alguno fue hecho un trono semejante.
20 Toda la vajilla del rey Salomón, y toda la vajilla del palacio del bosque del Líbano, eran de oro puro. Y es que en los días de Salomón la plata no era muy apreciada,
21 porque la flota del rey navegaba a Tarsis con los siervos de Jirán, y cada tres años las naves volvían de Tarsis trayendo oro, plata, marfil, monos y pavos reales.
22 La riqueza y la sabiduría del rey Salomón excedía a la de todos los reyes de la tierra.
23 No había rey que no procurara entrevistarse con Salomón para escuchar la sabiduría que Dios le había dado,
24 y todos los años llegaban con regalos, alhajas de plata y de oro, vestidos, armas, perfumes, caballos y mulos.
25 Salomón tenía también cuatro mil caballerizas para sus caballos y carros de guerra, y doce mil jinetes, los cuales estaban en las ciudades de los carros, y en Jerusalén, con el rey,
26 que ejercía su dominio sobre todos los reyes, desde el Éufrates hasta el país de los filisteos, y hasta la frontera de Egipto.
27 Salomón acumuló plata en Jerusalén como si acumulara piedras, y la madera de cedro abundaba como los cabrahígos de la llanura.
28 Además, de Egipto y de otros países le traían también caballos.
Muerte de Salomón
(1 R 11.41-43)29 Los demás hechos de Salomón, primeros y últimos, están todos escritos en los libros del profeta Natán, en la profecía de Ajías el silonita, y en la profecía del vidente Iddo contra Jeroboán hijo de Nabat.
30 Durante cuarenta años Salomón reinó en Jerusalén sobre todo Israel.
31 Cuando finalmente descansó entre sus antepasados, lo sepultaron en la ciudad de David, su padre, y en su lugar reinó Roboán, su hijo.
1 Gdy królowa Saby usłyszała wieść o Salomonie, przybyła do Jerozolimy, aby wypróbować Salomona w trudnych kwestiach. Przybyła z bardzo licznym orszakiem, wielbłądami objuczonymi wonnościami, wielką ilością złota, drogimi kamieniami, a gdy przybyła do Salomona, rozmawiała z nim o wszystkim, co leżało jej na sercu. 2 Salomon zaś wyjaśniał jej wszystkie sprawy i nie było sprawy ukrytej przed Salomonem, której by jej nie wyjaśnił. 3 Gdy królowa Saby ujrzała mądrość Salomona i dom, który zbudował, 4 a także potrawy z jego stołu, mieszkania jego sług, ogładę usługujących, ich ubiór, jego podczaszych i ich ubiory, schody, którymi wchodził do domu Pana, wpadała w zachwyt. 5 I powiedziała do króla: Prawdziwa to wieść, którą usłyszałam w moim kraju o twoich dokonaniach i twojej mądrości. 6 Lecz nie wierzyłam wieściom, dopóki nie przybyłam i nie zobaczyłam na własne oczy. Tymczasem nie opowiedziano mi nawet połowy o twojej wielkiej mądrości, przewyższyłeś bowiem wszystko, co o tobie usłyszałam. 7 Szczęśliwi twoi ludzie i szczęśliwi twoi słudzy, którzy nieustannie stoją przed tobą i słuchają twojej mądrości. 8 Niech będzie błogosławiony Pan, twój Bóg, który cię sobie upodobał i posadził cię na swoim tronie jako króla, dla Pana, twego Boga, z powodu miłości twojego Boga do Izraela, utwierdzając go na wieki, ustanowił cię królem nad nimi, aby czynić prawo i sprawiedliwość. 9 Następnie podarowała królowi sto dwadzieścia talentów złota, bardzo wiele wonności i drogich kamieni, i nie było nigdy takich wonności, jak te, które królowa Saby podarowała królowi Salomonowi.
10 Także słudzy Churama i słudzy Salomona, którzy sprowadzili złoto z Ofiru, sprowadzili również drzewa sandałowe i drogie kamienie. 11 I król z drewna sandałowego sporządził drogę do domu Pana i do domu króla oraz liry i harfy dla śpiewaków. Nigdy przedtem nie widziano w ziemi Judy czegoś podobnego.
12 Król Salomon podarował królowej Saby wszystko, co jej się podobało i o co prosiła – więcej niż przywiozła królowi; następnie powróciła i pojechała do swojego kraju wraz ze swymi sługami.
13 Waga złota, które co roku napływało do Salomona, wynosiła: sześćset sześćdziesiąt sześć talentów złota, 14 oprócz tego, co dostarczyli handlarze i kupcy. Złoto i srebro dostarczali Salomonowi także wszyscy królowie Arabii i namiestnicy kraju. 15 Król Salomon sporządził: dwieście tarcz z kutego złota – sześćset sykli kutego złota na jedną tarczę, 16 trzysta puklerzy z kutego złota – trzysta sykli złota na każdy puklerz; i król złożył je w Domu Lasu Libanu.
17 Następnie król sporządził wielki tron z kości słoniowej i pokrył go czystym złotem 18 oraz sześć stopni i podnóżek ze złota przymocowany do tronu, a także podłokietniki z obu stron miejsca siedzenia, i dwa lwy stojące obok podłokietników. 19 Dwanaście lwów stało tam na sześciu stopniach z jednej i z drugiej strony; i nie wykonano czegoś podobnego w żadnym królestwie.
20 Wszystkie naczynia króla Salomona do picia były ze złota. Ze szczerego złota były też wszystkie naczynia Domu Lasu Libanu. Srebro w czasach Salomona było uważane za nic. 21 Okręty króla docierały do Tarszisz ze sługami Churama, a raz na trzy lata przybywały okręty z Tarszisz, przywożąc złoto i srebro, kość słoniową, małpy i pawie.
22 Tak więc król Salomon przewyższył bogactwem i mądrością wszystkich królów ziemi. 23 A wszyscy królowie ziemi starali dostać się przed oblicze Salomona, aby wsłuchiwać się w mądrość, którą Bóg obdarzył jego serce. 24 Każdy z nich przynosił swój dar: srebrne naczynia i złote naczynia, szaty, broń, wonności, konie i muły. I tak każdego roku.
25 Salomon miał cztery tysiące stajni dla koni i rydwanów, dwanaście tysięcy jeźdźców. Umieścił ich w miastach rydwanów i przy królu w Jerozolimie. 26 Był władcą nad wszystkimi królami od Rzeki aż do kraju Filistynów i do granicy Egiptu. 27 Król sprawił, że w Jerozolimie było tyle srebra, co kamieni, i cedrów tyle, co sykomor, które rosną licznie na Szefeli. 28 Konie sprowadzano dla Salomona z Egiptu i ze wszystkich krajów.
29 A pozostałe dzieje Salomona, od początków do końca, czyż nie są opisane w Kronice Proroka Natana i w Proroctwie Achiasza z Szilo, i w Widzeniu Jeddo – Widzącego o Jeroboamie, synu Nebata?
30 Salomon królował w Jerozolimie nad całym Izraelem przez czterdzieści lat. 31 I spoczął Salomon przy swoich przodkach, i pochowano go w Mieście Dawida, jego ojca, a Roboam, jego syn, królował po nim.