El profeta Jehú amonesta a Josafat
1 El rey Josafat de Judá volvió a su casa en Jerusalén en paz.
2 Pero le salió al encuentro el vidente Jehú hijo de Jananí, y le dijo al rey Josafat:
«¿Así que ayudas al impío, y amas a los que odian al Señor? Pues por esto, de la presencia del Señor ha salido su ira contra ti.
3 Sin embargo, se han hallado en ti buenas acciones, pues has quitado del país las imágenes de Asera, y de corazón te has dispuesto a buscar a Dios.»
Josafat nombra jueces
4 Aunque Josafat reinaba en Jerusalén, solía salir para visitar a su pueblo y guiarlos hacia el Señor y Dios de sus padres. Iba desde Berseba hasta el monte de Efraín,
5 y nombraba jueces por todas partes y por todas las ciudades fortificadas de Judá.
6 A los jueces les decía:
«Tengan cuidado con lo que hacen, pues no imparten justicia de parte de ningún hombre, sino de parte del Señor. Si sus sentencias son justas, él estará con ustedes.
7 Así que tengan cuidado con lo que hacen, y que el temor del Señor sea con ustedes. Con el Señor, nuestro Dios, no hay injusticia, ni acepción de personas, ni hay lugar para el soborno.»
8 Además, Josafat nombró en Jerusalén a algunos de los levitas y sacerdotes, y de los padres de familias de Israel, para que impartieran justicia y legislaran los casos en nombre del Señor. Estos vivían en Jerusalén.
9 Josafat les dio esta orden:
«Ustedes deberán proceder con temor del Señor, y con verdad, y con integridad de corazón.
10 En cualquier caso que les presenten sus hermanos que habitan en las ciudades, por ejemplo, en casos de un asesinato, o en cuestiones de la ley y sus preceptos, estatutos y decretos, ustedes deberán amonestarlos para que no pequen contra el Señor. Así no vendrá sobre ustedes y sobre sus hermanos la ira del Señor. Si lo hacen así, no pecarán.
11 Aquí están el sacerdote Amarías, para guiarlos en todo lo relacionado con el Señor, y Zebadías hijo de Ismael, jefe del reino de Judá, para guiarlos en todo lo relacionado con el reino. Cuentan además con la ayuda de los levitas. Así que mucho ánimo y a trabajar, que el Señor está con quien hace lo bueno.»
1 Jehoszafat, król Judy, powrócił szczęśliwie do domu, do Jerozolimy. 2 Wówczas wyszedł naprzeciw niego Jehu, syn Chananiego – Widzącego, i powiedział do króla Jehoszafata: Musiałeś pomagać bezbożnemu i kochać nienawidzących Pana? Z tego powodu naraziłeś się na gniew Pana. 3 Jednak znalazły się w tobie dobre rzeczy, ponieważ usunąłeś aszery z tej ziemi i skłoniłeś swe serce do szukania Boga.
4 A Jehoszafat mieszkał w Jerozolimie. Ponownie udał się do ludu – od Beer-Szeby aż do gór Efraima – i kierował ich do Pana, Boga ich ojców. 5 Ustanowił sędziów w kraju we wszystkich ufortyfikowanych miastach Judy, miasto po mieście. 6 I powiedział do sędziów: Spójrzcie, co robicie, ponieważ nie sądzicie ze względu na człowieka, lecz dla Pana, który jest z wami, gdy sprawujecie sąd. 7 A teraz niech bojaźń Pana będzie nad wami, bądźcie ostrożni i działajcie, ponieważ u Pana, naszego Boga, nie ma niesprawiedliwości, stronniczości i przekupstwa. 8 Także w Jerozolimie ustanowił Jehoszafat niektórych lewitów, kapłanów i przywódców rodów Izraela, aby sprawowali sądy Pana i aby rozstrzygali spory. I wówczas wrócili do Jerozolimy. 9 I rozkazał im: Tak będziecie czynić w bojaźni Pana, w wierności i w szczerości serca. 10 We wszystkich sporach, które zostaną przedłożone przez waszych braci mieszkających w miastach, a które dotyczą przelewu krwi, Prawa i przykazania, ustaw czy wyroków, macie ich ostrzegać, aby nie byli winni przed Panem, aby gniew nie spadł na was i na waszych braci. Tak czyńcie, a nie będziecie winni. 11 Oto kapłan Amariasz, wasz przełożony – we wszystkich sprawach Pana, a Zebadiasz, syn Izraela, przywódca domu Judy – we wszystkich sprawach króla, a lewici będą dla was urzędnikami. Umocnijcie się i działajcie. Niech Pan będzie z dobrym.