Reinado de Abías
(1 R 15.1-8)1 En el año dieciocho del reinado de Jeroboán, Abías comenzó a reinar sobre Judá,
2 y reinó en Jerusalén tres años. Su madre se llamaba Micaías, y era hija de Uriel de Gabaa. Y hubo guerra entre Abías y Jeroboán,
3 así que Abías entró en combate con un ejército de cuatrocientos mil soldados valerosos y escogidos; Jeroboán, por su parte, se enfrentó a él con ochocientos mil soldados escogidos, fuertes y aguerridos.
4 Abías subió al monte de Semarayin, que está en los montes de Efraín, y dijo:
«Escúchenme ustedes, Jeroboán y todos los israelitas:
5 ¿Acaso no saben ustedes que, bajo un pacto de sal, el Señor y Dios de Israel le dio a David, a él y a sus hijos, el reinar para siempre sobre Israel?
6 Pero Jeroboán hijo de Nabat se rebeló contra su señor, contra Salomón hijo de David, a pesar de que era su siervo.
7 A él se unieron hombres vanos y perversos, y pudieron más que Roboán hijo de Salomón, porque Roboán era joven y apocado, y no les hizo frente.
8 »Pero ahora ustedes tratan de oponerse al reinado del Señor, que está en manos de los hijos de David, solo porque son muchos y tienen esos becerros de oro que Jeroboán les ha puesto como dioses.
9 ¿Acaso no expulsaron ustedes a los hijos de Aarón, que son los sacerdotes del Señor, y a los levitas, e imitaron a los pueblos de otras tierras al nombrarse sacerdotes? ¡Ahora cualquiera puede venir a consagrarse con un becerro y siete carneros, y así convertirse en sacerdote de ídolos que no son dioses!
10 Para nosotros, nuestro Dios es el Señor, y jamás lo hemos dejado; y los sacerdotes que ministran delante del Señor son los hijos de Aarón, y los que están en la obra son levitas.
11 Son ellos los que queman los holocaustos cada mañana y cada tarde para honrar al Señor; son ellos los que queman el incienso aromático, y los que ponen los panes sobre la mesa limpia, y el candelero de oro con sus lámparas para que ardan cada tarde. Nosotros somos obedientes a la ordenanza del Señor nuestro Dios, pero ustedes lo han abandonado.
12 Tomen en cuenta que Dios es nuestro jefe, y que sus sacerdotes tocarán jubilosos contra ustedes sus trompetas. ¡Israelitas, no peleen contra el Señor, el Dios de sus padres, porque no saldrán victoriosos!»
13 Pero Jeroboán les tendió una emboscada para atacarlos por la espalda; así que los atacó de frente, pero la emboscada estaba a espaldas de Judá.
14 Y cuando los de Judá se dieron cuenta de que eran atacados por el frente y por la retaguardia, clamaron al Señor y los sacerdotes tocaron las trompetas;
15 entonces los de Judá gritaron con todas sus fuerzas y, en el momento en que gritaron, Dios desbarató a Jeroboán y a todos los israelitas, en favor de Abías y de Judá.
16 Entonces los israelitas huyeron delante de Judá, pero Dios los entregó en sus manos,
17 y Abías y su ejército hicieron una gran matanza entre ellos, y cayeron en batalla quinientos mil israelitas escogidos.
18 Fue así como en aquella ocasión los israelitas fueron derrotados, y los hijos de Judá vencieron, pues se apoyaron en el Señor, el Dios de sus padres.
19 Abías persiguió a Jeroboán, y se apoderó de las ciudades de Betel, Jesana y Efraín, todas ellas con sus aldeas.
20 Mientras Abías reinó, Jeroboán no volvió a tener ningún poder; al contrario, el Señor lo hirió y le quitó la vida.
21 En cambio, Abías se hizo más poderoso, y llegó a tener catorce mujeres, veintidós hijos y dieciséis hijas.
22 Los demás hechos de Abías, y lo que hizo y dijo, están escritos en los relatos del profeta Iddo.
1 W osiemnastym roku panowania króla Jeroboama królem w Judzie został Abiasz. 2 Trzy lata królował w Jerozolimie. Jego matka, córka Uriela z Gibei, miała na imię Mikajahu. Między Abiaszem a Jeroboamem była wojna.
3 Abiasz rozpoczął wojnę, mając armię dzielnych wojowników: czterysta tysięcy żołnierzy wyborowych, a Jeroboam przygotował sobie do wojny osiemset tysięcy żołnierzy wyborowych, dzielnych wojowników.
4 Abiasz stanął na szczycie góry Semaraim, w górach Efraima, i powiedział: Słuchajcie mnie, Jeroboamie i cały Izraelu! 5 Czy nie wiecie, że Pan, Bóg Izraela, dał na wieki panowanie nad Izraelem Dawidowi, jemu i jego potomkom, zawierając z nimi przymierze soli. 6 Lecz Jeroboam, syn Nebata, sługa Salomona, syna Dawida, powstał i zbuntował się przeciw swemu panu. 7 I zgromadzili się przy nim próżni ludzie, synowie Beliala, i stali się mocniejsi od Roboama, syna Salomona, bo Roboam był młodzieńcem słabego charakteru i nie mógł im się przeciwstawić. 8 A teraz wy sądzicie, że zdołacie się przeciwstawić władzy Pana, którą sprawuje przez potomków Dawida, ponieważ jesteście liczną gromadą i są z wami złote cielce, które – jako bogów – uczynił dla was Jeroboam? 9 Czy nie wypędziliście kapłanów Pana, potomków Aarona i lewitów, i nie ustanowiliście sobie kapłanów, tak jak ludy tych ziem? Każdy, kto przychodzi, aby stać się kapłanem, i przynosi młodego cielca i siedem baranów, staje się kapłanem tych, którzy nie są bogami. 10 Dla nas Pan jest naszym Bogiem, i Go nie opuściliśmy, a kapłani, którzy pełnią służbę dla Pana, to potomkowie Aarona i lewici pełniący służbę. 11 Oni składają ofiary całopalne dla Pana każdego ranka i każdego wieczoru, i wonne kadzidła, a chleby pokładne na czystych stołach. Zapalają złoty świecznik i lampy, aby świeciły każdego wieczoru, ponieważ my troszczymy się o służbę Panu, naszemu Bogu, a wy Go opuściliście. 12 A oto z nami na czele jest Bóg i Jego kapłani, i trąby dające sygnał przeciwko wam. Izraelici, nie walczcie z Panem, Bogiem waszych ojców, ponieważ jest to skazane na niepowodzenie.
13 Lecz Jeroboam kazał przygotować zasadzkę na ich tyłach. Oni sami zaś stali przed Judą, a zasadzka była za nimi. 14 A gdy Judejczycy się odwrócili, zobaczyli, że walka przeciwko nim jest prowadzona ze wszystkich stron. Wtedy zawołali do Pana, a kapłani zadęli w trąby. 15 Kiedy Judejczycy zakrzyknęli i wznieśli okrzyk bojowy, wtedy Bóg pobił Jeroboama i cały Izrael na oczach Abiasza i Judy. 16 Izraelici uciekali przed Judą, ale Bóg wydał ich w ich ręce. 17 Abiasz i jego lud pobili ich, zadając im wielką klęskę, i pięćset tysięcy żołnierzy wyborowych z Izraela padło zabitych. 18 Izraelici zostali więc w tym czasie upokorzeni, a Judejczycy stali się mocni, ponieważ zaufali Panu, Bogu swych ojców. 19 Abiasz zaś ścigał Jeroboama i zdobył jego miasta: Betel z należącymi do niego miejscowościami, Jeszanę z jej miejscowościami i Efron z jego miejscowościami.
20 I Jeroboam nie odzyskał mocy w czasach Abiasza. A potem poraził go Pan i Jeroboam umarł. 21 Abiasz zaś się wzmocnił, wziął sobie czternaście żon i został ojcem dwudziestu dwóch synów i szesnastu córek.
22 A pozostałe dzieje Abiasza, jego postępowanie i jego słowa, są opisane w opowiadaniu proroka Iddo. 23 Abiasz spoczął przy swoich przodkach i pochowano go w Mieście Dawida, a królem po nim został Asa, jego syn. Za jego dni kraj zażywał spokoju przez dziesięć lat.