Apostasía de Salomón
1 Pero el rey Salomón, además de amar a la hija del faraón, se enamoró de muchas mujeres extranjeras; algunas eran de Moab, otras eran de Edom, de Sidón y de los hititas,
2 y de todas ellas el Señor ya había advertido a los israelitas: «Ustedes no deben tener relaciones sexuales con mujeres extranjeras, ni ellas con ustedes, pues por ellas corren ustedes el riesgo de llegar a adorar a sus dioses.» Sin embargo, Salomón se enamoró de mujeres así.
3 Tuvo setecientas mujeres a las que hizo reinas, y trescientas concubinas, y todas ellas lo hicieron extraviarse.
4 Cuando Salomón envejeció, sus mujeres lo hicieron adorar a dioses ajenos, y a diferencia de David, su padre, su corazón dejó de ser perfecto ante el Señor su Dios.
5 Salomón adoró a Astoret, la diosa de los sidonios; y adoró también a Milcón, el repugnante ídolo de los amonitas.
6 Se apartó del Señor y cometió muchas maldades porque, a diferencia de David, su padre, dejó de seguir fielmente al Señor.
7 Hasta construyó en el monte que está frente a Jerusalén un altar a Quemos, el repugnante ídolo de Moab, y a Moloc, el ídolo repugnante de los amonitas.
8 Esos altares los construyó para que sus mujeres pudieran quemar incienso y ofrecer sacrificios a sus dioses.
9 El Señor se enojó mucho contra Salomón porque su corazón se apartó de él, a pesar de que el Señor se le había aparecido dos veces
10 y le había insistido que no adorara ni sirviera a dioses ajenos, pero Salomón no le hizo caso al Señor.
11 Entonces el Señor le dijo a Salomón:
«Como te has portado tan mal, y no has cumplido con tu pacto conmigo, ni has obedecido los estatutos que te di, voy a dividir tu reino, para entregárselo a uno de tus servidores.
12 Pero, por amor a tu padre David, no lo haré mientras vivas. Esto lo haré cuando tu hijo llegue a ser rey.
13 Pero no desharé totalmente el reino, sino que, por amor a tu padre David y a la ciudad de Jerusalén que yo elegí, a tu hijo le daré una tribu.»
Hadad busca vengarse de Salomón
14 El Señor permitió que Hadad el edomita, que era hijo de reyes, se levantara en contra de Salomón.
15 Cuando David estaba en Edom, Joab, general del ejército, llegó para enterrar a los israelitas caídos en combate, y mató a todos los hombres de Edom.
16 Joab y todos los israelitas estuvieron seis meses en Edom, hasta que exterminaron a todos los edomitas.
17 En aquel tiempo Hadad era un niño, pero logró huir hacia Egipto junto con algunos edomitas que servían a su padre.
18 Salieron de Madián y llegaron a Parán, donde reunieron a más hombres; luego fueron a ver al faraón, rey de Egipto, y él les dio casa, alimentos y tierras.
19 Hadad se ganó la buena voluntad del faraón, pues le dio por mujer a la hermana de su esposa, la reina Tapenés.
20 Hadad tuvo un hijo, al que le puso por nombre Genubat, y la reina Tapenés lo destetó y lo llevó a vivir junto con sus hijos, en el palacio del faraón.
21 Cuando Hadad supo que David y Joab, general del ejército, habían muerto, fue a ver al faraón y le dijo:
«Dame permiso de volver a mi país.»
22 Y el faraón le preguntó:
«¿Por qué quieres volver a tu país? ¿Te falta algo aquí conmigo?»
Y Hadad le respondió:
«No me falta nada, pero aun así te ruego que me dejes volver.»
Rezón se rebela contra Salomón
23 Dios también permitió que Rezón hijo de Eliada se levantara contra Salomón. Rezón había huido de su amo, Hadad Ezer, que era rey de Soba.
24 Logró reunir gente y formó una banda de bandoleros. Cuando David venció al ejército de Soba, Rezón se fue a vivir a Damasco, y allí lo coronaron rey.
25 Desde entonces, y mientras Salomón vivió, Rezón se convirtió en enemigo de los israelitas, lo mismo que Hadad, y llegó a ser rey de Siria.
Jeroboán se rebela contra Salomón
26 Otro que se rebeló contra Salomón fue Jeroboán hijo de Nabat, un efrateo de la ciudad de Seredá que estaba a su servicio. Su madre se llamaba Serúa y era viuda.
27 La razón por la que Jeroboán se rebeló contra Salomón fue que, cuando este estaba construyendo Milo, cerró la brecha de la Ciudad de David, su padre.
28 Jeroboán era un hombre muy aguerrido y, cuando Salomón lo vio, lo llamó y lo puso a cargo de todo lo relacionado con los descendientes de José.
29 Pero un día Jeroboán salió de Jerusalén y, en el camino, se encontró con el profeta Ajías de Silo, que llevaba un manto nuevo. Los dos estaban solos en el campo.
30 Ajías tomó el manto y lo dividió en doce pedazos,
31 y le dijo a Jeroboán:
«Estos diez pedazos son para ti, porque así ha dicho el Señor, el Dios de Israel: “Voy a dividir el reino de Salomón, y a ti voy a darte diez tribus.
32 A Salomón voy a dejarle una sola tribu, por causa de mi siervo David, su padre, y de Jerusalén, la ciudad que yo elegí de entre todas las tribus de Israel.
33 Y es que me han abandonado y se han entregado al culto de Astoret, la diosa de los sidonios; de Quemos, el dios de Moab; y de Moloc, el dios de los amonitas. Han abandonado mis caminos, han dejado de hacer lo recto delante de mis ojos, y no han cumplido con mis estatutos y mis decretos, cosa que nunca hizo David, su padre.
34 Pero por amor a David su padre, a quien yo elegí y quien obedeció mis mandamientos y estatutos, mientras Salomón viva no le quitaré el reino.
35 Se lo quitaré a su hijo, y tú reinarás sobre diez tribus.
36 Al hijo de Salomón le dejaré una tribu, para que mi siervo David tenga un descendiente en el trono de Jerusalén, la ciudad que yo escogí para poner en ella mi nombre.
37 Yo te he elegido para que reines sobre Israel y hagas lo que te parezca bien.
38 Si pones atención a todo lo que yo te ordene y no te desvías de mis caminos, y si haces lo recto delante de mis ojos y cumples mis estatutos y mandamientos, como lo hizo mi siervo David, yo te acompañaré siempre y estableceré tu dinastía, como lo hice con David, y te entregaré el pueblo de Israel.
39 En cuanto a los descendientes de David, voy a hacerlos sufrir por esto, pero no será para siempre.”»
40 Entonces Salomón procuró matar a Jeroboán, pero este huyó a Egipto, donde Sisac era rey, y allí se quedó hasta la muerte de Salomón.
Muerte de Salomón
(2 Cr 9.29-31)41 Los otros hechos de Salomón, y todo lo que hizo y toda su sabiduría están escritos en el libro de los hechos de Salomón.
42 Fueron cuarenta años los que reinó en Jerusalén y en todo el pueblo de Israel.
43 Y cuando Salomón durmió el sueño de la muerte, como sus antepasados, fue sepultado en la ciudad de su padre David. En su lugar reinó Roboán, su hijo.
Niewierność Salomona wobec Boga
1 Król Salomon pokochał wiele cudzoziemskich kobiet: córkę faraona, Moabitki, Ammonitki, Edomitki, Sydonitki, Chetytki, 2 z narodów, o których Pan powiedział Izraelitom: Nie będziecie łączyć się z nimi i oni niech nie łączą się z wami, gdyż z pewnością nakłonią wasze serca ku swoim bogom. Salomon jednak przylgnął do nich z miłością. 3 Posiadał siedemset żon-księżniczek oraz trzysta nałożnic. Te kobiety zwiodły jego serce. 4 Gdy Salomon się zestarzał, one skierowały jego serce ku innym bogom, przez co jego serce nie było już tak szczere wobec Pana, jego Boga, jak serce Dawida, jego ojca. 5 Salomon zaczął czcić Asztartę, boginię Sydończyków, i Milkoma, ohydę Ammonitów. 6 Salomon więc dopuszczał się zła w oczach Pana i nie był w pełni posłuszny Panu, tak jak był Dawid, jego ojciec.
7 Wtedy na górze położonej naprzeciw Jerozolimy Salomon zbudował wyżynę Kemoszowi, ohydzie Moabu, i Milkomowi, ohydzie Ammonitów. 8 Podobnie uczynił wszystkim swoim żonom cudzoziemkom, które paliły kadzidła i składały ofiary swoim bogom.
9 Pan rozgniewał się na Salomona za to, że ten odwrócił swoje serce od Pana, Boga Izraela, który ukazał mu się dwukrotnie 10 i zakazał czcić obcych bogów. On jednak nie przestrzegał tego, co Pan mu przykazał.
11 Wtedy Pan powiedział Salomonowi: Ponieważ tak postępowałeś i nie przestrzegałeś Mojego przymierza ani ustaw, które ci nakazałem, z całą pewnością wyrwę ci królestwo i dam je twojemu słudze. 12 Nie uczynię tego wprawdzie za twojego życia ze względu na twego ojca, Dawida, ale wyrwę je z ręki twojego syna. 13 Nie wyrwę jednak całego królestwa – jedno plemię dam twemu synowi przez wzgląd na Dawida, Mojego sługę, i ze względu na Jerozolimę, którą wybrałem.
Wrogowie Salomona
14 Pan sprawił, że przeciwko Salomonowi wystąpił nieprzyjaciel, Hadad Edomita z rodu królewskiego w Edomie. 15 Kiedy bowiem Dawid był w Edomie, Joab, dowódca wojska, przybył, aby pogrzebać poległych, i wybił wszystkich mężczyzn w Edomie. 16 Joab przebywał tam wraz z całym Izraelem sześć miesięcy, dopóki nie wytępił w Edomie wszystkich mężczyzn. 17 Wówczas Hadad, a z nim część Edomitów, którzy byli sługami jego ojca, uciekli i udali się do Egiptu. Hadad był wtedy małym chłopcem. 18 Wyruszyli z Midian i przybyli do Paran. Zabrali ze sobą ludzi z Paran i przybyli do Egiptu, do faraona, króla egipskiego, który dał Hadadowi dom, wyżywienie oraz ziemię. 19 Hadad znalazł wielką łaskę w oczach faraona, a ten dał mu za żonę siostrę swojej żony, siostrę królowej Tachpnes. 20 Gdy siostra Tachpnes urodziła mu syna Genubata, Tachpnes wychowywała go w domu faraona. Genubat przebywał w domu faraona, pośród synów faraona. 21 Gdy Hadad usłyszał w Egipcie, że Dawid spoczął przy swoich przodkach i że zmarł Joab, dowódca wojska, powiedział do faraona: Puść mnie i pozwól mi wrócić do mojego kraju. 22 Odpowiedział mu faraon: Czego ci u mnie brakuje, że chcesz wrócić do swojego kraju? Wtedy powiedział: Niczego, ale jednak mnie puść!
23 Bóg sprawił, że wystąpił przeciw niemu nieprzyjaciel, Rezon, syn Eliady, który uciekł od swojego pana Hadadezera, króla Soby. 24 Zgromadził on przy sobie ludzi i stał się dowódcą bandy. Gdy Dawid ich pobił, udali się do Damaszku i tam się osiedlili, i rządzili w Damaszku. 25 Był on przeciwnikiem Izraela przez wszystkie dni Salomona, pomnażając zło, które wyrządził Hadad, bo królował w Aramie, nienawidząc Izraela.
Obietnica Boża dana Jeroboamowi
26 Także Jeroboam, syn Nebata Efratyty z Seredy, niegdyś sługa Salomona, którego matka miała na imię Serua i była wdową, zbuntował się przeciw królowi. 27 Powód zaś buntu przeciw królowi był następujący: Salomon budował Millo i zamknął wyłom w murze Miasta Dawida, swojego ojca. 28 Jeroboam był sprawnym człowiekiem. Gdy więc Salomon zobaczył, że młodzieniec dobrze pracuje, ustanowił go nadzorcą nad wszystkimi ciężkimi robotami na rzecz domu Józefa.
29 W tamtym czasie Jeroboam wyszedł z Jerozolimy, a na drodze spotkał go prorok Achiasz z Szilo, ubrany w nowy płaszcz. Tylko oni dwaj byli na polu, 30 gdy Achiasz chwycił nowy płaszcz, który miał na sobie, porwał go na dwanaście części 31 i powiedział do Jeroboama: Weź sobie dziesięć części, gdyż tak powiedział Pan, Bóg Izraela: Oto Ja wyrywam królestwo z ręki Salomona i tobie daję dziesięć plemion. 32 Jedno tylko plemię będzie przy nim przez wzgląd na Mojego sługę, Dawida, i przez wzgląd na Jerozolimę, miasto, które wybrałem ze wszystkich plemion Izraela. 33 Ponieważ Mnie opuścili i oddawali pokłon Asztarcie, bogini Sydończyków, Kemoszowi, bogu Moabitów, i Milkomowi, bogu Ammonitów. Nie chodzili Moimi drogami, aby czynić to, co prawe w Moich oczach i przestrzegać Moich ustaw i praw, jak Dawid, ojciec Salomona. 34 Wprawdzie nie odbiorę z jego ręki całego królestwa, lecz pozostawię go władcą po wszystkie dni jego życia ze względu na Mojego sługę, Dawida, którego sobie wybrałem, ponieważ on przestrzegał Moich przykazań i ustaw, 35 ale odbiorę królestwo z ręki jego syna, a tobie dam te dziesięć plemion. 36 Jego synowi dam jedno plemię, aby Mój sługa, Dawid, miał przede Mną pochodnię po wszystkie czasy w Jerozolimie, mieście, które sobie wybrałem, by umieścić tam Moje imię. 37 Ciebie zaś wezmę i będziesz królował nad wszystkim, czego zapragnie twoja dusza, i będziesz królem nad Izraelem. 38 Jeśli więc będziesz słuchał wszystkiego, co ci nakażę, i będziesz chodził Moimi drogami, i będziesz czynił to, co prawe w Moich oczach, przestrzegając Moich przykazań i ustaw, jak to czynił Mój sługa, Dawid, wtedy będę z tobą. Zbuduję ci trwały dom, tak jak zbudowałem Dawidowi, i dam ci Izraela. 39 Poniżę przez to potomstwo Dawida, ale nie na zawsze.
40 Później, gdy Salomon usiłował zabić Jeroboama, ten uciekł do Egiptu, do króla egipskiego Sziszaka, i pozostał w Egipcie aż do śmierci Salomona.
Śmierć Salomona
41 Pozostałe dzieje Salomona i wszystko, co zrobił, oraz jego mądrość, czyż nie są opisane w Księdze Dziejów Salomona? 42 Salomon królował w Jerozolimie nad całym Izraelem przez czterdzieści lat. 43 Potem Salomon spoczął przy swoich przodkach i został pochowany w Mieście Dawida, swego ojca, a po nim królem został jego syn, Roboam.