1 Así fue como el arca de Dios fue transportada y puesta en medio de la tienda que David había mandado levantar para ella. Y se ofrecieron delante de Dios holocaustos y sacrificios de paz,
2 y cuando David acabó de ofrecer el holocausto y los sacrificios de paz, bendijo al pueblo en el nombre del Señor
3 y repartió entre todos y cada uno de los israelitas, hombres y mujeres, una torta de pan, un trozo de carne y una torta de pasas.
4 David puso algunos levitas delante del arca del Señor, para que ministraran, e invocaran, confesaran y alabaran al Señor, Dios de Israel.
5 En primer lugar puso a Asaf, seguido de Zacarías, Yeguiel, Semiramot, Yejiel, Matatías, Eliab, Benaías, Obed Edom y Yeguiel, todos ellos con sus salterios y arpas, pero Asaf tocaba los címbalos.
6 También los sacerdotes Benaías y Jahaziel tocaban continuamente las trompetas delante del arca del pacto de Dios.
Salmo de acción de gracias
(Sal 105.1-15Sal 96.1-13Sal 106.47-48)7 Ese día, David puso por primera vez a Asaf y sus parientes a cargo de las alabanzas al Señor. Y cantaron:
8 ¡Alaben al Señor, invoquen su nombre!
¡Que los pueblos reconozcan sus obras!
9 ¡Canten, sí, cántenle salmos!
¡Proclamen todas sus maravillas!
10 ¡Regocíjense en su santo nombre!
¡Alégrense de corazón los que buscan al Señor!
11 ¡Busquen el poder del Señor!
¡Busquen siempre a Dios!
12 ¡Recuerden sus grandes maravillas,
sus hechos prodigiosos y sus sabias sentencias!
13 Ustedes son los descendientes de Abrahán;
ustedes son los hijos de Jacob, sus escogidos.
14 El Señor es nuestro Dios;
en toda la tierra prevalecen sus juicios.
15 Nunca se olvida de su pacto,
de la palabra que dictó para mil generaciones.
16 Fue un acuerdo que hizo con Abrahán,
y que lo confirmó con Isaac.
17 Con Jacob lo estableció como decreto;
con Israel lo hizo un pacto duradero
18 cuando dijo: «Te daré la tierra de Canaán
como la herencia que te corresponde.»
19 Ellos no eran numerosos;
eran unos simples forasteros.
20 Andaban de nación en nación,
y de un reino a otro reino;
21 pero Dios no dejó que lo agraviaran,
sino que por ellos castigó a los reyes
22 y dijo: «¡No toquen a mis ungidos!
¡No les hagan daño a mis profetas!»
23 ¡Canten al Señor todos en la tierra!
¡Anuncien su salvación todos los días!
24 ¡Canten entre los pueblos su gloria!
¡Anuncien entre los pueblos sus maravillas!
25 El Señor es grande, y digno de alabanza;
¡es temible, más que todos los dioses!
26 Todos los dioses de los pueblos son ídolos,
pero el Señor es quien creó los cielos.
27 En su presencia hay alabanza y magnificencia;
en su santuario hay poder y gloria.
28 Ustedes, familias de los pueblos,
¡tributen al Señor la gloria y el poder!
29 ¡Tributen al Señor la honra que merece su nombre!
¡Traigan sus ofrendas, y vengan a su presencia!
¡Adoren al Señor en la hermosura de la santidad!
30 ¡Tiemblen ante él todos en la tierra!
El Señor afirmó el mundo, y no será conmovido.
31 ¡Que se alegren los cielos y se regocije la tierra!
Digan entre las naciones: «¡El Señor es rey!»
32 ¡Que brame el mar y todo lo que contiene!
¡Que se alegre el campo y todo lo que hay en él!
33 ¡Que todos los árboles del bosque rebosen de gozo
delante del Señor, que viene a juzgar la tierra!
34 ¡Aclamen al Señor, porque él es bueno;
porque su misericordia es eterna!
35 Digan: «¡Sálvanos, Dios de nuestra salvación!
¡Vuelve a reunirnos, y líbranos de las naciones!
¡Así alabaremos tu santo nombre
y nos alegraremos con tus alabanzas!»
36 ¡Bendito sea el Señor y Dios de Israel,
desde la eternidad y hasta la eternidad!
Y todo el pueblo dijo «Amén», y alabó al Señor.
Los levitas encargados del arca
37 David dejó a Asaf y a sus parientes delante del arca del pacto del Señor, para que ministraran todo el tiempo delante del arca, cada cosa en su día.
38 Al cuidado del arca puso a Obed Edom y a sus sesenta y ocho parientes, y también a Obed Edom hijo de Jedutún y a Josá.
39 Al sacerdote Sadoc y a sus parientes los sacerdotes los puso delante del tabernáculo del Señor, en el lugar alto que estaba en Gabaón,
40 para que todos los días, a mañana y tarde, ofrecieran sacrificios y holocaustos al Señor en el altar del holocausto, conforme a todo lo que está escrito en la ley que el Señor prescribió a Israel.
41 Con ellos puso a Hemán y Jedutún y a los otros escogidos por nombre, para que glorificaran al Señor, cuya misericordia es eterna.
42 Para alabar a Dios, Hemán y Jedutún tocaban las trompetas y los címbalos y otros instrumentos musicales. Los hijos de Jedutún vigilaban la entrada.
43 Después de esto, todo el pueblo se fue a su casa, y también David se fue a bendecir su propia casa.
1 Sprowadzili Arkę Boga i umieścili ją pośrodku Namiotu, który rozbił dla niej Dawid, i złożyli ofiary całopalne i wspólnotowe przed Bogiem. 2 Gdy Dawid skończył składanie ofiar całopalnych i wspólnotowych, pobłogosławił lud w imieniu Pana. 3 Rozdał wszystkim Izraelitom, zarówno mężczyznom jak i kobietom – każdemu, bochenek chleba, porcję mięsa i placek z rodzynkami.
4 Następnie ustanowił niektórych lewitów sługami przed obliczem Arki Pana, aby wspominali, chwalili i wysławiali Pana, Boga Izraela.
5 Zwierzchnikiem był Asaf, drugim Zachariasz, a następnie Jejel, Szemiramot, Jechiel, Mattitiasz, Eliab, Benajasz, Obed-Edom i Jejel, którzy grali na harfach i lirach, natomiast Asaf grał głośno na cymbałach; 6 Benajasz i Jachaziel, kapłani, nieustannie dęli w trąby przed Arką Przymierza Boga.
7 W tym właśnie dniu Dawid po raz pierwszy zlecił, aby za pośrednictwem Asafa i jego braci wielbiono Pana:
8 Uwielbiajcie Pana, wzywajcie Jego imienia,
głoście Jego dzieła wśród ludów.
9 Śpiewajcie Mu, grajcie Mu psalmy,
głoście wszystkie Jego cuda.
10 Szczyćcie się Jego świętym Imieniem,
niech raduje się serce szukających Pana.
11 Szukajcie Pana i Jego mocy,
poszukujcie nieustannie Jego oblicza.
12 Wspominajcie cuda, które uczynił,
znaki i wyroki Jego ust.
13 Potomstwo Izraela, Jego sługi,
synowie Jakuba, Jego wybrańcy!
14 On, Pan, jest naszym Bogiem,
na całej ziemi Jego wyroki.
15 Pamiętajcie zawsze o Jego przymierzu
– obietnicy danej tysiącom pokoleń –
16 które zawarł z Abrahamem,
i o przysiędze danej Izaakowi.
17 Ustanowił je prawem dla Jakuba,
Przymierzem wiecznym dla Izraela,
18 mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan,
jako dział waszego dziedzictwa,
19 gdy było was niewielu,
byliście nieliczni, obcy w niej.
20 Wędrowali od narodu do narodu,
z jednego królestwa do innego ludu,
21 nikomu nie pozwolił ich dręczyć,
nawet królów karcił w ich obronie.
22 Nie krzywdźcie Moich pomazańców,
Moim prorokom nie czyńcie nic złego.
23 Śpiewajcie Panu, wszystkie krainy,
głoście z dnia na dzień Jego zbawienie.
24 Rozgłaszajcie wśród narodów Jego chwałę,
Jego cuda wśród wszystkich ludów!
25 Pan bowiem jest wielki, godny wielkiej chwały,
wzbudza większą trwogę niż wszyscy bogowie.
26 Wszyscy bogowie ludów są nicością,
Pan zaś stworzył niebiosa.
27 Blask i majestat przed Jego obliczem,
potęga i radość w Jego świątyni.
28 Oddajcie Panu, rodziny ludów,
oddajcie Panu chwałę i potęgę!
29 Oddajcie Panu chwałę należną Jego imieniu,
przynieście dary i przystąpcie przed Jego oblicze,
pokłońcie się Panu w świętych szatach.
30 Zadrżyj przed Jego obliczem cała ziemio,
On utwierdził świat, który się nie poruszy.
31 Niech rozradują się niebiosa i cieszy się ziemia,
niech rozgłaszają wśród narodów: Pan jest królem!
32 Niech szumi morze i wszystko, co je wypełnia,
niech się weseli pole i wszystko, co jest na nim.
33 Wtedy leśne drzewa będą radośnie wykrzykiwać
przed obliczem Pana, ponieważ przychodzi,
aby sądzić ziemię.
34 Wysławiajcie Pana, bo jest dobry,
bo Jego łaska trwa na wieki!
35 Mówcie: Wybaw nas, Boże, nasze Wybawienie,
zgromadź nas i ocal przed narodami,
abyśmy wielbili Twoje święte Imię
i chlubili się Twą chwałą.
36 Błogosławiony Pan, Bóg Izraela,
od wieków na wieki!
A cały lud odpowiedział: Amen! I chwalił Pana.
37 Tam, przed Arką Przymierza Pana, Dawid pozostawił Asafa i jego braci, aby nieustannie pełnili służbę przed Arką, zgodnie z ustalonym dziennym porządkiem. 38 Również Obed-Edoma wraz z sześdziesięcioma ośmioma braćmi; Obed-Edoma, syna Jedutuna i Chosę, jako odźwiernych. 39 A kapłana Sadoka i jego braci kapłanów przed przybytkiem Pana na wyżynie, która była w Gibeonie, 40 aby nieustannie składali ofiary całopalne dla Pana na ołtarzu całopalnym rano i wieczorem, według tego wszystkiego, co jest zapisane w prawie Pana, które nadał Izraelowi. 41 Byli wśród nich Heman i Jedutun, i reszta wybranych, którzy zostali imiennie wyznaczeni, by wysławiaćPana, bo Jego łaska trwa na wieki. 42 Wśród nich więc byli: Heman i Jedutun z głośnymi trąbami i cymbałami, i z instrumentami towarzyszącymi pieśni Bożej; a synowie Jedutuna byli odźwiernymi przy bramie.
43 Cały lud powrócił, każdy do swego domu, także i Dawid wrócił, aby błogosławić swoje domostwo.