Dziękczynienie za urodzaj
1 Przewodnikowi chóru. Psalm Dawidowy. Pieśń.
2 Tobie należy się chwała, Boże na Syjonie,
I tobie należy spełnić śluby.
3 Ty wysłuchujesz modlitwy,
Do ciebie przychodzi wszelki człowiek
4 Z wyznaniem grzechów. Gdy zbytnio ciążą nam
Występki nasze. Ty je przebaczasz.
5 Błogosławiony ten, którego Ty wybierasz i dopuszczasz,
By mieszkał w sieniach twoich;
Nasycimy się dobrami domu twego,
Świętością przybytku twego.
6 Przedziwnie wysłuchałeś nas w dobroci,
Boże zbawienia naszego,
Nadziejo wszystkich krańców ziemi i mórz dalekich.
7 Utwierdzasz góry mocą swoją,
Przepasany będąc siłą,
8 Uśmierzasz szum morza,
Szum fal jego i wzburzenie narodów;
9 Mieszkańcy krańców ziemi boją się znaków twoich;
Ty rozweselasz krańce wschodu i zachodu.
10 Nawiedzasz ziemię, zraszasz ją i wzbogacasz obficie;
Strumień Boży jest pełen wody,
Przygotowujesz zboże ich…
Albowiem tak ją przygotowujesz:
11 Napawasz jej zagony, równasz jej skiby,
Rozmiękczasz ją deszczami, błogosławisz jej roślinom.
12 Wieńczysz rok dobrocią swą,
A drogi twoje ociekają tłustością,
13 Stepowe pastwiska obficie są zroszone,
A pagórki przepasują się weselem.
14 Łąki przyodziewają się w stada owiec,
A doliny okrywają się zbożem;
Wykrzykują radośnie i śpiewają.
To the chief Musician, A Psalm and Song of David.
1 Praise waiteth for thee, O God, in Sion: and unto thee shall the vow be performed.
2 O thou that hearest prayer, unto thee shall all flesh come.
3 Iniquities prevail against me: as for our transgressions, thou shalt purge them away.
4 Blessed is the man whom thou choosest, and causest to approach unto thee, that he may dwell in thy courts: we shall be satisfied with the goodness of thy house, even of thy holy temple.
5 By terrible things in righteousness wilt thou answer us, O God of our salvation; who art the confidence of all the ends of the earth, and of them that are afar off upon the sea:
6 Which by his strength setteth fast the mountains; being girded with power:
7 Which stilleth the noise of the seas, the noise of their waves, and the tumult of the people.
8 They also that dwell in the uttermost parts are afraid at thy tokens: thou makest the outgoings of the morning and evening to rejoice.
9 Thou visitest the earth, and waterest it: thou greatly enrichest it with the river of God, which is full of water: thou preparest them corn, when thou hast so provided for it.
10 Thou waterest the ridges thereof abundantly: thou settlest the furrows thereof: thou makest it soft with showers: thou blessest the springing thereof.
11 Thou crownest the year with thy goodness; and thy paths drop fatness.
12 They drop upon the pastures of the wilderness: and the little hills rejoice on every side.
13 The pastures are clothed with flocks; the valleys also are covered over with corn; they shout for joy, they also sing.