Modlitwa pokutna o odbudowę Syjonu
1 Modlitwa utrapionego, gdy upada na duchu i wylewa skargę swoją przed Panem.
2 Panie, wysłuchaj modlitwy mojej
I wołanie moje niech dojdzie do ciebie!
3 Nie ukrywaj oblicza swego przede mną
W dniu niedoli mojej, nakłoń ku mnie swe ucho,
W dniu, kiedy cię wzywam,
Spiesznie mnie wysłuchaj!
4 Bo nikną jak dym dni moje,
A kości moje są rozpalone jak ognisko.
5 Spalone jest jak trawa i wyschło serce moje,
Zapomniałem jeść chleb.
6 Od głośnej skargi mojej
Kości przyschły mi do ciała.
7 Jestem podobny do pelikana na pustyni,
Jestem jak sowa wśród ruin.
8 Nie śpię i jęczę
Jak ptak samotny na dachu.
9 Codziennie lżą mnie wrogowie moi,
Złorzeczą mi ci, którzy szaleją przeciwko mnie.
10 Bo jadam popiół jak chleb,
A napój mój mieszam ze łzami,
11 Z powodu gniewu twego i zapalczywości twojej,
Gdyż podniosłeś mnie i strąciłeś.
12 Dni moje są jak cień wydłużony,
A ja usycham jak trawa.
13 Ale Ty, Panie, trwasz na wieki,
A pamięć o tobie z pokolenia w pokolenie.
14 Ty powstaniesz, zmiłujesz się nad Syjonem,
Bo czas zlitować się nad nim, gdyż nadeszła właściwa pora.
15 Słudzy twoi bowiem kochają jego kamienie
żalą się nad jego ruiną.
16 Narody bać się będą imienia Pana,
A królowie ziemscy chwały twojej.
17 Gdy Pan odbuduje Syjon,
Ukaże się w chwale swojej,
18 Przychyli się do modlitwy opuszczonych
I nie pogardzi ich prośbą.
19 Niech to zapiszą dla pokolenia przyszłego
I niech chwali Pana lud, który będzie stworzony,
20 Gdyż wejrzał ze swojej świętej wysokości.
Pan spojrzał z nieba na ziemię,
21 Aby wysłuchać jęku więźniów
I uwolnić skazanych na śmierć,
22 By głoszono na Syjonie imię Pańskie
I chwałę jego w Jeruzalemie,
23 Gdy się zgromadzą razem narody
I królestwa, aby służyć Panu.
24 Wyczerpał w drodze siłę moją,
Ukrócił dni moje.
25 Rzekłem: Boże mój, nie zabieraj mnie w połowie dni moich,
Wszak lata twoje trwają z pokolenia w pokolenie.
26 Tyś z dawna założył ziemię,
A niebiosa są dziełem rąk twoich.
27 One zginą, Ty zaś zostaniesz,
I wszystkie jak szata się zużyją;
Jak szata, która się zmienia, one się zmienią.
28 Ale Ty pozostaniesz ten sam
I nie skończą się lata twoje.
29 Synowie sług twoich będą mieszkać bezpiecznie
I potomstwo ich będzie utwierdzone przed tobą.
A Prayer of the afflicted, when he is overwhelmed, and poureth out his complaint before the LORD.
1 Hear my prayer, O LORD, and let my cry come unto thee.
2 Hide not thy face from me in the day when I am in trouble; incline thine ear unto me: in the day when I call answer me speedily.
3 For my days are consumed like smoke, and my bones are burned as an hearth.
4 My heart is smitten, and withered like grass; so that I forget to eat my bread.
5 By reason of the voice of my groaning my bones cleave to my skin.
6 I am like a pelican of the wilderness: I am like an owl of the desert.
7 I watch, and am as a sparrow alone upon the house top.
8 Mine enemies reproach me all the day; and they that are mad against me are sworn against me.
9 For I have eaten ashes like bread, and mingled my drink with weeping,
10 Because of thine indignation and thy wrath: for thou hast lifted me up, and cast me down.
11 My days are like a shadow that declineth; and I am withered like grass.
12 But thou, O LORD, shalt endure for ever; and thy remembrance unto all generations.
13 Thou shalt arise, and have mercy upon Zion: for the time to favour her, yea, the set time, is come.
14 For thy servants take pleasure in her stones, and favour the dust thereof.
15 So the heathen shall fear the name of the LORD, and all the kings of the earth thy glory.
16 When the LORD shall build up Zion, he shall appear in his glory.
17 He will regard the prayer of the destitute, and not despise their prayer.
18 This shall be written for the generation to come: and the people which shall be created shall praise the LORD.
19 For he hath looked down from the height of his sanctuary; from heaven did the LORD behold the earth;
20 To hear the groaning of the prisoner; to loose those that are appointed to death;
21 To declare the name of the LORD in Zion, and his praise in Jerusalem;
22 When the people are gathered together, and the kingdoms, to serve the LORD.
23 He weakened my strength in the way; he shortened my days.
24 I said, O my God, take me not away in the midst of my days: thy years are throughout all generations.
25 Of old hast thou laid the foundation of the earth: and the heavens are the work of thy hands.
26 They shall perish, but thou shalt endure: yea, all of them shall wax old like a garment; as a vesture shalt thou change them, and they shall be changed:
27 But thou art the same, and thy years shall have no end.
28 The children of thy servants shall continue, and their seed shall be established before thee.