Modlitwa po poniesieniu klęski — prośba o pomoc
1 Przewodnikowi chóru. Na nutę: „Lilia świadectwa”. Miktam Dawidowy dla pouczenia,
2 Gdy walczył z Aramejczykami Mezopotamii i z Aramejczykami Soby i gdy
Joab wracając pobił dwanaście tysięcy Edomitów w Dolinie Soli.
3 Boże, który nas odrzuciłeś, złamałeś,
I gniewałeś się na nas, odnów nas!
4 Wstrząsnąłeś ziemią, rozdarłeś ją,
Napraw rozpadliny jej, bo się chwieje!
5 Lud swój wystawiłeś na ciężką próbę,
Napoiłeś nas winem odurzającym.
6 Dałeś sztandar tym, którzy się ciebie boją,
Aby uciekli przed łukiem. Sela.
7 Aby zostali wybawieni umiłowani twoi,
Pomóż prawicą swoją i wysłuchaj nas.
8 Bóg przemówił w świątyni swojej:
Z radością rozdzielę Sychem
I rozmierzę dolinę Sukkot.
9 Moim jest Gilead i moim Manasses,
A Efraim osłoną głowy mojej.
Juda jest berłem moim.
10 Moab miednicą, w której się myję,
Na Edom rzucam mój sandał;
Nad ziemią filistyńską okrzyknę z radością zwycięstwo.
11 Któż mię wprowadzi do miasta warownego?
Kto mię zawiedzie do Edomu?
12 Czy nie Ty, Boże, któryś nas odrzucił?
Czyż nie wyruszysz, Boże, z wojskami naszymi?
13 Udziel nam pomocy przeciw wrogowi,
Bo ludzka pomoc jest niczym.
14 W Bogu odniesiemy zwycięstwo,
On zdepcze wrogów naszych.
To the chief Musician upon Shushan-eduth, Michtam of David, to teach; when he strove with Aram-naharaim and with Aram-zobah, when Joab returned, and smote of Edom in the valley of salt twelve thousand.
1 O God, thou hast cast us off, thou hast scattered us, thou hast been displeased; O turn thyself to us again.
2 Thou hast made the earth to tremble; thou hast broken it: heal the breaches thereof; for it shaketh.
3 Thou hast shewed thy people hard things: thou hast made us to drink the wine of astonishment.
4 Thou hast given a banner to them that fear thee, that it may be displayed because of the truth. Selah.
5 That thy beloved may be delivered; save with thy right hand, and hear me.
6 God hath spoken in his holiness; I will rejoice, I will divide Shechem, and mete out the valley of Succoth.
7 Gilead is mine, and Manasseh is mine; Ephraim also is the strength of mine head; Judah is my lawgiver;
8 Moab is my washpot; over Edom will I cast out my shoe: Philistia, triumph thou because of me.
9 Who will bring me into the strong city? who will lead me into Edom?
10 Wilt not thou, O God, which hadst cast us off? and thou , O God, which didst not go out with our armies?
11 Give us help from trouble: for vain is the help of man.
12 Through God we shall do valiantly: for he it is that shall tread down our enemies.