Udręka i wyzwolenie
1 Pieśń pielgrzymek.
Bardzo mnie dręczyli od młodości mojej
— Niech przyzna Izrael —
2 Bardzo mnie dręczyli od młodości mojej,
Lecz mnie nie przemogli.
3 Na grzbiecie moim orali oracze,
Porobili swoje długie bruzdy.
4 Pan jest sprawiedliwy,
Przeciął powrozy bezbożników.
5 Niech się zawstydzą i cofną wszyscy,
Którzy nienawidzą Syjonu!
6 Niech będą jak trawa na dachach,
Która usycha, nim zakwitnie,
7 Którą żniwiarz nie napełni swej garści
Ani wiążący snopy swego naręcza,
8 Ani przechodnie nie powiedzą:
Błogosławieństwo Pana niech będzie z wami!
Błogosławimy wam w imię Pana.
A Song of degrees.
1 Many a time have they afflicted me from my youth, may Israel now say:
2 Many a time have they afflicted me from my youth: yet they have not prevailed against me.
3 The plowers plowed upon my back: they made long their furrows.
4 The LORD is righteous: he hath cut asunder the cords of the wicked.
5 Let them all be confounded and turned back that hate Zion.
6 Let them be as the grass upon the housetops, which withereth afore it groweth up:
7 Wherewith the mower filleth not his hand; nor he that bindeth sheaves his bosom.
8 Neither do they which go by say, The blessing of the LORD be upon you: we bless you in the name of the LORD.