Modlitwa o pomoc w udręce
1 Pieśń pouczająca Dawida, gdy był w jaskini.
Modlitwa.
2 Głośno do Pana wołam,
Głośno Pana błagam.
3 Wylewam przed nim moją prośbę
I o niedoli mojej jemu opowiadam.
4 Gdy duch mój omdlewa we mnie,
Ty znasz ścieżkę moją;
Na drodze, którą chodzę,
Zastawili na mnie sidła.
5 Patrzę na prawo i widzę
— Nikt nie zważa na mnie.
Nie ma dla mnie ucieczki,
Nikt się nie troszczy o mnie.
6 Panie, do ciebie wołam.
Rzekłem: Tyś moją nadzieją,
Tyś działem moim w krainie żyjących.
7 Słuchaj uważnie błagania mego,
Bom bardzo udręczony,
Wybaw mnie od prześladowców moich,
Bo są silniejsi ode mnie!
8 Wywiedź mnie z więzienia,
Abym wysławiał imię twoje!
Zaiste, otoczą mnie sprawiedliwi,
Gdy mi swą dobroć okażesz.
Maschil of David; A Prayer when he was in the cave.
1 I cried unto the LORD with my voice; with my voice unto the LORD did I make my supplication.
2 I poured out my complaint before him; I shewed before him my trouble.
3 When my spirit was overwhelmed within me, then thou knewest my path. In the way wherein I walked have they privily laid a snare for me.
4 I looked on my right hand, and beheld, but there was no man that would know me: refuge failed me; no man cared for my soul.
5 I cried unto thee, O LORD: I said, Thou art my refuge and my portion in the land of the living.
6 Attend unto my cry; for I am brought very low: deliver me from my persecutors; for they are stronger than I.
7 Bring my soul out of prison, that I may praise thy name: the righteous shall compass me about; for thou shalt deal bountifully with me.