PSALM 104 [103]
Hymn ku czci Stwórcy
1 Błogosław, duszo moja, Pana!
Panie, Boże mój, jesteś bardzo wielki,
odziałeś się w chwałę i majestat.
2 Okryłeś się światłością jak szatą,
rozpostarłeś niebiosa jak namiot.
3 Zbudowałeś na wodach swoje górne komnaty,
obłoki to Twoje rydwany,
poruszasz się na skrzydłach wiatru.
4 Mianowałeś wichry swoimi posłańcami,
a ogniste płomienie swoimi sługami.
5 Utwierdziłeś ziemię na jej fundamentach
– nie zachwieje się na wieki.
6 Okryłeś ją oceanem jak szatą,
wody stanęły ponad górami
7 – przed Twoją groźbą uciekły,
rozpierzchły się na głos Twojego grzmotu.
8 Podniosły się góry, opadły doliny
na miejsce, które im wyznaczyłeś.
9 Wyznaczyłeś wodom nieprzekraczalne granice,
by nie mogły powrócić i zatopić ziemi.
10 Kierujesz źródła do dolin rzecznych,
tak że płyną pomiędzy górami
11 i poją wszystkie dzikie zwierzęta.
Nawet dzikie osły gaszą w nich pragnienie.
12 Nad nimi gnieżdżą się ptaki,
wydają swój głos spośród gałęzi.
13 Ze swoich komnat nawadniasz góry,
ziemia nasyca się owocem dzieł Twoich.
14 Sprawiasz, że trawa wyrasta dla bydła,
a dla człowieka jadalne rośliny,
aby z ziemi czerpał pokarm,
15 wino, które rozwesela serce człowieka,
oliwę, od której lśni twarz,
i chleb, który krzepi serce.
16 Nasycają się drzewa Pana,
cedry Libanu, które zasadził,
17 by ptaki budowały tam gniazda,
by cyprysy były domem bocianów.
18 Wysokie góry są schronieniem dla kozic,
a skały dla góralków.
19 Stworzyłeś księżyc, żeby czas odmierzał
i słońce, które zna czas swego zachodu.
20 Noc nastaje, gdy sprowadzasz ciemność
– wówczas roi się od zwierząt leśnych.
21 Lwiątka ryczą za łupem,
domagają się żeru od Boga.
22 Gdy wzejdzie słońce,
wracają do legowisk na spoczynek.
23 Wtedy człowiek wychodzi do pracy,
by trudzić się aż do wieczora.
24 Panie, jak liczne są Twoje dzieła
– wszystkie mądrze uczyniłeś,
pełna jest ziemia Twoich stworzeń!
25 Oto morze wielkie i rozległe,
a w nim niezliczona ilość małych i wielkich zwierząt.
26 Pływają po nim okręty i Lewiatan,
którego stworzyłeś, aby się w nim bawił.
27 To wszystko czeka na Ciebie,
by dostać pokarm we właściwym czasie.
28 Gdy im dajesz, przyjmują,
gdy otwierasz rękę, sycą się dobrem.
29 Kiedy skrywasz oblicze, trwożą się,
kiedy odbierasz im ducha, giną,
stają się prochem.
30 Posyłasz swego Ducha i zostają stworzone,
i odnawiasz oblicze ziemi.
31 Niech chwała Pana trwa na wieki,
niech Pan się raduje z dzieł swoich!
32 Ziemia drży, gdy On na nią spogląda,
góry dymią, gdy On ich dotyka.
33 Będę śpiewał Panu przez całe życie,
będę grał Bogu, póki będę istniał.
34 Niech będzie Mu miła pieśń moja,
będę radował się w Panu!
35 Niech znikną z ziemi grzesznicy,
niech już nie będzie bezbożnych!
Błogosław, duszo moja, Pana!
Alleluja!
In Praise of the Creator
1 Praise the Lord, my soul!
O Lord, my God, how great you are!
You are clothed with majesty and glory;
2 you cover yourself with light.
You have spread out the heavens like a tent
3 and built your home on the waters above.
You use the clouds as your chariot
and ride on the wings of the wind.
4 You use the winds as your messengers
and flashes of lightning as your servants.
5 You have set the earth firmly on its foundations,
and it will never be moved.
6 You placed the ocean over it like a robe,
and the water covered the mountains.
7 When you rebuked the waters, they fled;
they rushed away when they heard your shout of command.
8 They flowed over the mountains and into the valleys,
to the place you had made for them.
9 You set a boundary they can never pass,
to keep them from covering the earth again.
10 You make springs flow in the valleys,
and rivers run between the hills.
11 They provide water for the wild animals;
there the wild donkeys quench their thirst.
12 In the trees near by,
the birds make their nests and sing.
13 From the sky you send rain on the hills,
and the earth is filled with your blessings.
14 You make grass grow for the cattle
and plants for us to use,
so that we can grow our crops
15 and produce wine to make us happy,
olive oil to make us cheerful,
and bread to give us strength.
16 The cedars of Lebanon get plenty of rain—
the Lord's own trees, which he planted.
17 There the birds build their nests;
the storks nest in the fir trees.
18 The wild goats live in the high mountains,
and the rock badgers hide in the cliffs.
19 You created the moon to mark the months;
the sun knows the time to set.
20 You made the night, and in the darkness
all the wild animals come out.
21 The young lions roar while they hunt,
looking for the food that God provides.
22 When the sun rises, they go back
and lie down in their dens.
23 Then people go out to do their work
and keep working until evening.
24 Lord, you have made so many things!
How wisely you made them all!
The earth is filled with your creatures.
25 There is the ocean, large and wide,
where countless creatures live,
large and small alike.
26 The ships sail on it, and in it plays Leviathan,
that sea monster which you made.
27 All of them depend on you
to give them food when they need it.
28 You give it to them, and they eat it;
you provide food, and they are satisfied.
29 When you turn away, they are afraid;
when you take away your breath, they die
and go back to the dust from which they came.
30 But when you give them breath, they are created;
you give new life to the earth.
31 May the glory of the Lord last forever!
May the Lord be happy with what he has made!
32 He looks at the earth, and it trembles;
he touches the mountains, and they pour out smoke.
33 I will sing to the Lord all my life;
as long as I live I will sing praises to my God.
34 May he be pleased with my song,
for my gladness comes from him.
35 May sinners be destroyed from the earth;
may the wicked be no more.
Praise the Lord, my soul!
Praise the Lord!