1 Tam! Na górach!
Nogi zwiastuna,
który ogłasza pokój!
Obchodź, Judo, swoje święta,
wypełnij swoje śluby,
bo już więcej oprawca
nie przemierzy twojej ziemi,
został zniszczony doszczętnie.
2 Przeciwko tobie wyruszył najeźdźca.
Strzeż twierdzy!
Wypatruj drogi!
Przepasz biodra!
Wzmocnij swoje siły!
3 Pan bowiem przywróci
majestat Jakuba
jak majestat Izraela,
chociaż grabieżcy złupili
i wyniszczyli ich latorośle.
Zdobycie i zniszczenie Niniwy
Zdobycie Niniwy
4 Tarcza jego bohaterów lśni czerwienią,
wojsko odziane jest w szkarłat.
Jak ogień błyszczą okucia rydwanów gotowych do boju
i drgają włócznie z cyprysu.
5 Po ulicach szaleją rydwany,
pędzą po wszystkich placach,
wyglądają jak pochodnie,
mkną jak błyskawice.
6 Wzywa swoich dowódców,
oni potykają się w marszu,
spiesząc do jej murów.
Już jest gotowy dach oblężniczy!
7 Śluzy rzek zostały otwarte,
a pałac zalany.
8 Bogini została wzięta do niewoli,
a jej uprowadzone służebnice,
lamentują jak gołębice, biją się w piersi.
9 Niniwa była jak staw,
którego wody się wylewają.
Stójcie! Stójcie!
Ale nikt się nawet nie odwraca.
10 Rabujcie srebro! Rabujcie złoto!
Nie ma końca bogactwom,
jest obfitość kosztownych naczyń!
11 Pustka, bezludzie i spustoszenie,
serce struchlałe, dygocące kolana i drżące ciała,
i pobladłe twarze wszystkich.
Niniwa jak pokonany lew
12 Gdzie jest legowisko lwów
i żerowisko lwiątek,
dokąd chodził lew, lwica i lwiątko,
a nikt ich nie płoszył?
13 Lew dosyć już rozszarpał
na pokarm dla swoich młodych
i nadusił dla swoich lwic.
Napełniał łupem swoją jaskinię,
a swoje legowisko - zdobyczą.
14 Oto Ja wyruszam przeciw tobie!
- wyrocznia Pana Zastępów -
Puszczę z dymem twoje rydwany,
a miecz wytępi twoje lwiątka.
Zmiotę z powierzchni ziemi twój łup
i nie rozlegnie się już głos twoich posłów.
The Fall of Nineveh
1 Nineveh, you are under attack!
The power that will shatter you has come.
Prepare the defenses!
Guard the road!
Prepare for battle!
( 2 The Lord is about to restore the glory of Israel, as it was before her enemies plundered her.)
3 The enemy soldiers carry red shields
and wear uniforms of red.
They are preparing to attack!
Their chariots flash like fire!
Their horses prance!
4 Chariots dash wildly through the streets,
rushing back and forth in the city squares.
They flash like torches
and dart about like lightning.
5 The officers are summoned;
they stumble as they press forward.
The attackers rush to the wall
and set up the shield for the battering ram.
6 The gates by the river burst open;
the palace is filled with terror.
7 The queen is taken captive;
her servants moan like doves
and beat their breasts in sorrow.
8 Like water from a broken dam
the people rush from Nineveh!
“Stop! Stop!” the cry rings out—
but no one turns back.
9 Plunder the silver!
Plunder the gold!
The city is full of treasure!
10 Nineveh is destroyed, deserted, desolate!
Hearts melt with fear;
knees tremble, strength is gone;
faces grow pale.
11 Where now is the city
that was like a den of lions,
the place where young lions were fed,
where the lion and the lioness would go
and their cubs would be safe?
12 The lion killed his prey
and tore it to pieces for his mate and her cubs;
he filled his den with torn flesh.
13 “I am your enemy!” says the Lord Almighty. “I will burn up your chariots. Your soldiers will be killed in war, and I will take away everything that you took from others. The demands of your envoys will no longer be heard.”