Cuda i przypowieści
Przypowieść o siewcy
(Mt 13,1-9Łk 8,4-8)1 Jezus znowu zaczął nauczać nad jeziorem. Ponieważ zgromadził się przy Nim wielki tłum, wszedł do łodzi i usiadł, a cały tłum stał na brzegu jeziora. 2 Nauczał ich w licznych przypowieściach. Mówił: 3 Słuchajcie! Oto siewca wyszedł siać. 4 A gdy siał, jedno upadło na drogę, zleciały się ptaki i je wydziobały. 5 Inne upadło na grunt skalisty, który był ubogi w ziemię, i szybko wzeszło z powodu cienkiej warstwy ziemi. 6 Ale gdy słońce przygrzało, wypaliło je i uschło, bo nie mogło się zakorzenić. 7 Inne zaś upadło między ciernie, które rozpleniły się i zagłuszyły je tak, że nie wydało owocu. 8 Jeszcze inne upadły na szlachetną ziemię, zakiełkowały, wyrosły i wydały plon: jedno trzydziestokrotny, inne sześćdziesięciokrotny, a jeszcze inne stokrotny. 9 I dodał: Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha.
Cel nauczania w przypowieściach
(Mt 13,10-17Łk 8,9-10)10 A gdy został sam, pytali Go o te przypowieści ci, którzy byli przy Nim razem z Dwunastoma. 11 On zaś im powiedział: Wam została dana tajemnica Królestwa Boga. Dla tych natomiast, którzy są na zewnątrz, wszystko jest przekazywane w przypowieściach,
12 aby patrzyli, a nie widzieli,
słuchali, a nie rozumieli,
żeby się nie nawrócili i nie zostało im odpuszczone.
Wyjaśnienie przypowieści o siewcy
(Mt 13,18-23Łk 8,11-15)13 I powiedział im: Nie rozumiecie tej przypowieści? Jak więc wszystkie inne zdołacie zrozumieć? 14 Siewca sieje Słowo. 15 Tymi na drodze, gdzie jest siane Słowo, są ci, którzy je usłyszeli, lecz zaraz przychodzi szatan i zabiera zasiane w nich Słowo. 16 Tymi zaś posianymi na gruncie skalistym są ci, którzy usłyszeli Słowo i natychmiast przyjęli je z radością. 17 Nie mają jednak w sobie korzenia i są niestali. Gdy przychodzi ucisk lub prześladowanie z powodu Słowa, zaraz się gorszą. 18 Posianymi natomiast między ciernie są ci, którzy usłyszeli Słowo, 19 ale troski doczesne, ułuda bogactwa i pożądanie innych rzeczy dochodzą do głosu, zagłuszają Słowo i pozostaje bezowocne. 20 Posianymi zaś w szlachetnej ziemi są ci, którzy słuchają Słowa, przyjmują je i przynoszą owoc: jeden trzydziestokrotny, drugi sześćdziesięciokrotny, inny stokrotny.
Lampa pod korcem
(Łk 8,16-18)21 I mówił im: Czy wnosi się lampę, aby ją wstawić pod korzec lub pod łóżko? Czy raczej po to, aby ją postawić na świeczniku? 22 Nie ma bowiem nic ukrytego, co nie stałoby się jawne, ani nic zakrytego, co nie miałoby wyjść na jaw. 23 Kto ma uszy do słuchania, niechaj słucha.
24 I mówił im: Uważajcie na to, czego słuchacie. Jaką miarą mierzycie, będzie wam odmierzone, a nawet dane więcej. 25 Kto bowiem ma, będzie mu dodane, a temu, kto nie ma, będzie odebrane i to, co ma.
Przypowieść o zasiewie
26 I mówił: Królestwo Boga jest podobne do człowieka, który rzucił ziarno w ziemię. 27 Czy śpi, czy czuwa, we dnie i w nocy, ziarno kiełkuje i rośnie, on zaś nie wie jak. 28 Ziemia sama z siebie wydaje plon – najpierw źdźbło, potem kłos, a potem pełne ziarno w kłosie. 29 Gdy zaś plon dojrzeje, zaraz bierze się sierp, bo nadeszły już żniwa.
Przypowieść o ziarnku gorczycy
(Mt 13,31-32Łk 13,18-19)30 Powiedział też: Do czego porównamy Królestwo Boga lub w jakiej przypowieści je przedstawimy? 31 Jest jak ziarnko gorczycy, które w chwili siewu jest najmniejsze ze wszystkich nasion na ziemi. 32 Kiedy jednak zostanie zasiane, wyrasta i staje się większe od innych roślin. Wypuszcza gałęzie tak wielkie, że w ich cieniu gnieżdżą się ptaki.
Rola przypowieści
(Mt 13,34-35)33 I w wielu takich przypowieściach nauczał ich, ile mogli pojąć. 34 Bez przypowieści niczego im nie mówił. Na osobności natomiast objaśniał wszystko swoim uczniom.
Uciszenie burzy
(Mt 8,23-27Łk 8,22-25)35 Tego samego dnia, gdy zapadł wieczór, powiedział do nich: Przeprawmy się na drugą stronę. 36 Pozostawili więc tłum, a Jego zabrali, tak jak był w łodzi. Również inne łodzie popłynęły z Nim. 37 Nagle zerwał się bardzo gwałtowny wicher. Fale zalewały łódź, tak że już napełniała się wodą. 38 On zaś spał na rufie, opierając się na podgłówku. Obudzili Go więc i zawołali: Nauczycielu, nie obchodzi Cię, że giniemy? 39 Wtedy wstał, zgromił wicher i powiedział do jeziora: Milcz, ucisz się! I wicher się uspokoił, i nastała głęboka cisza. 40 Potem zapytał ich: Dlaczego tak się boicie? Jeszcze nie wierzycie? 41 Oni zaś bardzo przerażeni pytali się wzajemnie: Kim On jest, że i wiatr, i jezioro są Mu posłuszne?
The Parable of the Sower
(Matthew 13.1-9Luke 8.4-8)1 Again Jesus began to teach beside Lake Galilee. The crowd that gathered around him was so large that he got into a boat and sat in it. The boat was out in the water, and the crowd stood on the shore at the water's edge. 2 He used parables to teach them many things, saying to them:
3 “Listen! Once there was a man who went out to sow grain. 4 As he scattered the seed in the field, some of it fell along the path, and the birds came and ate it up. 5 Some of it fell on rocky ground, where there was little soil. The seeds soon sprouted, because the soil wasn't deep. 6 Then, when the sun came up, it burned the young plants; and because the roots had not grown deep enough, the plants soon dried up. 7 Some of the seed fell among thorn bushes, which grew up and choked the plants, and they didn't bear grain. 8 But some seeds fell in good soil, and the plants sprouted, grew, and bore grain: some had thirty grains, others sixty, and others one hundred.”
9 And Jesus concluded, “Listen, then, if you have ears!”
The Purpose of the Parables
(Matthew 13.10-17Luke 8.9Luke 10)10 When Jesus was alone, some of those who had heard him came to him with the twelve disciples and asked him to explain the parables. 11 “You have been given the secret of the Kingdom of God,” Jesus answered. “But the others, who are on the outside, hear all things by means of parables, 12 so that,
‘They may look and look,
yet not see;
they may listen and listen,
yet not understand.
For if they did, they would turn to God,
and he would forgive them.’”
Jesus Explains the Parable of the Sower
(Matthew 13.18-23Luke 8.11-15)13 Then Jesus asked them, “Don't you understand this parable? How, then, will you ever understand any parable? 14 The sower sows God's message. 15 Some people are like the seeds that fall along the path; as soon as they hear the message, Satan comes and takes it away. 16 Other people are like the seeds that fall on rocky ground. As soon as they hear the message, they receive it gladly. 17 But it does not sink deep into them, and they don't last long. So when trouble or persecution comes because of the message, they give up at once. 18 Other people are like the seeds sown among the thorn bushes. These are the ones who hear the message, 19 but the worries about this life, the love for riches, and all other kinds of desires crowd in and choke the message, and they don't bear fruit. 20 But other people are like seeds sown in good soil. They hear the message, accept it, and bear fruit: some thirty, some sixty, and some one hundred.”
A Lamp under a Bowl
(Luke 8.16-18)21 Jesus continued, “Does anyone ever bring in a lamp and put it under a bowl or under the bed? Isn't it put on the lampstand? 22 Whatever is hidden away will be brought out into the open, and whatever is covered up will be uncovered. 23 Listen, then, if you have ears!”
24 He also said to them, “Pay attention to what you hear! The same rules you use to judge others will be used by God to judge you—but with even greater severity. 25 Those who have something will be given more, and those who have nothing will have taken away from them even the little they have.”
The Parable of the Growing Seed
26 Jesus went on to say, “The Kingdom of God is like this. A man scatters seed in his field. 27 He sleeps at night, is up and about during the day, and all the while the seeds are sprouting and growing. Yet he does not know how it happens. 28 The soil itself makes the plants grow and bear fruit; first the tender stalk appears, then the head, and finally the head full of grain. 29 When the grain is ripe, the man starts cutting it with his sickle, because harvest time has come.
The Parable of the Mustard Seed
(Matthew 13.31Matthew 32Matthew 34Luke 13.18Luke 19)30 “What shall we say the Kingdom of God is like?” asked Jesus. “What parable shall we use to explain it? 31 It is like this. A man takes a mustard seed, the smallest seed in the world, and plants it in the ground. 32 After a while it grows up and becomes the biggest of all plants. It puts out such large branches that the birds come and make their nests in its shade.”
33 Jesus preached his message to the people, using many other parables like these; he told them as much as they could understand. 34 He would not speak to them without using parables, but when he was alone with his disciples, he would explain everything to them.
Jesus Calms a Storm
(Matthew 8.23-27Luke 8.22-25)35 On the evening of that same day Jesus said to his disciples, “Let us go across to the other side of the lake.” 36 So they left the crowd; the disciples got into the boat in which Jesus was already sitting, and they took him with them. Other boats were there too. 37 Suddenly a strong wind blew up, and the waves began to spill over into the boat, so that it was about to fill with water. 38 Jesus was in the back of the boat, sleeping with his head on a pillow. The disciples woke him up and said, “Teacher, don't you care that we are about to die?”
39 Jesus stood up and commanded the wind, “Be quiet!” and he said to the waves, “Be still!” The wind died down, and there was a great calm. 40 Then Jesus said to his disciples, “Why are you frightened? Do you still have no faith?”
41 But they were terribly afraid and began to say to one another, “Who is this man? Even the wind and the waves obey him!”